คืนสุดท้ายที่ชายหาด
เสียงคลื่นกระทบฝั่ง ดังซัดสาดอยู่เป็นจังหวะ ลมทะเลยามค่ำคืน พัดเอากลิ่นเค็มของเกลือปะปนมากับสายลมเยือกเย็น บนหาดทรายที่ไร้ผู้คน นอกจากแสงไฟวอมแวมจากรีสอร์ต ไกลออกไป ไม่มีสิ่งใดเคลื่อนไหว นอกจากเงาของต้นมะพร้าว ที่โยนใบตามแรงลม
ภูมิเด็กหนุ่มอายุ 28 ปี เดินเท้าเปล่าบนผืนทรายที่เย็นเฉียบ มันเป็นคืนสุดท้ายของเขาที่นี่ ก่อนต้องกลับไปใช้ชีวิตในเมืองที่วุ่นวาย ชายหนุ่มเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย กระทั่งสายตาเหลือบไปเห็นบางอย่างที่ชายหาด
รอยเท้าเล็ก ๆ เรียงรายยาวเป็นทางไปที่แนวโขดหิน รอยเท้าดูสดใหม่เหมือนมีใครเพิ่งเดินผ่านไป แต่น่าแปลกที่มันปรากฏขึ้นเพียงเท้าข้าวแค่ข้างเดียว ไม่มีรอยเท้าซ้าย
ภูมิสงสัย เขาตัดสินใจเดินตามรอยเท้านั้นไป
เมื่อตามรอยเท้ามาถึงแนวโขดหิน แสงจันทร์สาดส่องให้เห็นเงาของใครบางคน ที่ยืนหันหลังให้ภูมิ เมื่อภูมิจองมองดีๆ เขาจึงได้เห็นว่าเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง สวมชุดเดรสสีขาว ผมยาวสยายคลุมไหล่
“หนู มาทำอะไรดึก ๆ ตรงนี้?” ภูมิร้องถาม แต่เด็กคนนั้นไม่ตอบ เธอยืนนิ่งเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่ภูมิถามไป
ภูมิก้าวเข้าไปใกล้อีกนิด แต่ทันใดนั้น เด็กหญิงก็หมุนตัวกลับมา ดวงตาของเธอเป็นสีดำสนิท ไม่มีแววตาสะท้อนความมีชีวิตอยู่ในนั้น
ภูมิสะดุ้งสุดตัว ความเย็นเยียบกรีดแทงเข้าไปถึงกระดูก
เด็กหญิงคนนั่นยิ้มให้ภูมิ... รอยยิ้มที่ไม่น่าจะเป็นของเด็กธรรมดาทั้วไป...
เสียงหัวเราะแผ่วเบาดังแว่วมากับสายลม ก่อนที่ร่างของเธอจะจางหายไปต่อหน้าต่อตาภูมิ เหลือทิ้งไว้เพียงรอยเท้าบนทราย... ที่ค่อย ๆ ถูกคลื่นทะเลซัดหายไป
เสียงลมหายใจของภูมิหนักอึ้ง ใจเต้นโครมคราม เขาหันหลังกลับและรีบเดินออกจากแนวโขดหินทันที ทว่าขณะที่ภูมิกำลังก้าวเท้ากลับไปยังรีสอร์ต หูของเขาก็ได้ยินเสียงกระซิบของเด็กคนนั่นที่แผ่วเบารอยมาตามลม
"กลับมาหาฉันอีกนะ..."
---
คืนนั้น ภูมิแทบไม่ได้นอน... และนับจากวันนั้น เขาไม่เคยกลับไปที่ชายหาดแห่งนั้นอีกเลย...
ถ้าชอบนิยายเรื่องสั้นแบบนี้ ฝากกดติดตาม ให้กับเพจเราด้วยนะครับ เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียเรื่องต่อไป
( ภาพที่ใช้ประกอบสร้างจาก AI )
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
