“เชือกเส้นสุดท้าย” – อย่ายอมแพ้ก่อนถึงจุดหมาย
คืนหนึ่ง ท่ามกลางพายุหิมะที่รุนแรง ชายหนุ่มนักปีนเขาชื่อ “เคนจิ” กำลังปีนขึ้นสู่ยอดเขาสูงเพียงลำพัง เขามีความมุ่งมั่นและเชื่อมั่นในฝีมือของตัวเองจนตัดสินใจไม่ใช้ไกด์นำทาง
ทว่าขณะที่เขาปีนขึ้นไปสูงขึ้นเรื่อยๆ หมอกหนาเริ่มปกคลุม หิมะตกหนักจนบดบังทัศนวิสัย และอุณหภูมิลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว เคนจิยังคงกัดฟันปีนต่อไป แต่ทันใดนั้น…
เชือกของเขาหลุดมือ และร่างของเขาร่วงตกลงไปในความมืดมิด
เขาหวังว่าเชือกนิรภัยที่ผูกติดกับตัวจะช่วยหยุดการร่วงลงของเขา และในที่สุด ร่างของเขาก็ถูกกระตุกค้างกลางอากาศ เขารู้สึกเหมือนกำลังลอยอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่า
หัวใจของเขาเต้นแรง อากาศหนาวเย็นกัดกินร่างกาย และเขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่สูงจากพื้นแค่ไหน
“ฉันต้องทำยังไง?”
เขารู้สึกสิ้นหวัง มองไม่เห็นทางรอด ขณะที่แขนขาเริ่มหมดแรง สัญชาตญาณบอกให้เขาตัดเชือกแล้วปล่อยตัวลงไป เพราะเขาอาจจะอยู่ใกล้พื้นมากกว่าที่คิด
แต่ความกลัวเข้าครอบงำ… เขาตัดสินใจเกาะเชือกไว้แน่นตลอดทั้งคืน
รุ่งเช้า ทีมนักปีนเขากลุ่มหนึ่งเดินทางมาถึงจุดนั้น และพบร่างของเคนจิ…
เขาแขวนอยู่บนเชือก ห่างจากพื้นเพียงแค่ 1 เมตร
หากเมื่อคืนเขากล้าปล่อยมือเพียงเล็กน้อย เขาคงรอดพ้นจากความทรมานและถึงพื้นอย่างปลอดภัย
แง่คิดจากเรื่องนี้
📌 บางครั้งเรากลัวเกินกว่าความจริง – หลายครั้งที่ปัญหาดูใหญ่โตเพราะความกลัวของเราเอง ทั้งที่ความจริงอาจง่ายกว่าที่คิด
📌 อย่ายอมแพ้ก่อนถึงจุดหมาย – ความสำเร็จอาจอยู่ใกล้กว่าที่เราคิด หากเรายอมแพ้เร็วเกินไป เราอาจพลาดโอกาสนั้น
📌 เชื่อมั่น แต่ต้องรอบคอบ – แม้ว่าเราจะมั่นใจในตัวเอง แต่เราควรเผื่อใจสำหรับความผิดพลาดและหาทางหนีทีไล่เสมอ
📖 ที่มา: ตำนานนักปีนเขา (ดัดแปลงจากเรื่องจริง)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
