เรานั่น คนเค้า เราหลงกันทั้งนั้น เรื่องราวการศึกษาปฏิบัติธรรม ในรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เรานำพาจิต อาศัยกายสร้างคำว่า บุญกุศลบารมี นำกายพ่อแม่ มาอยู่ในกิริยาท่าทางที่สงบเสงี่ยม กิริยาการกราบพระ ไม่รีบร้อน ค่อยบรรจง มีสติในการกราบพระ มัสติในการสวดมนต์ กิริยาอย่างนี้ คนที่เค้ามีกรรม เค้าก็ทำไม่ได้ ..เค้าไม่มีนิสัยที่จะสะอาดสะอ้านบุญกุศล ..พอเจอะเจอ คนไม่บุญ ..เค้าก็เหมือนรู้สึกไม่ชอบใจ .เค้าอยู่กับกรรม เค้าก็ต้องชิงคนมีกรรมด้วยกัน
คราวนี้ มีระยะหนึ่ง มีพระที่นับถือ ท่านบอกว่า เค้ามาให้เราเรียนรู้ มีคนที่กระทำเรื่องราวไสยศาสตร์ เวทมนต์ ท่านก็บอกว่า เค้าอุตส่าห์ส่งมาให้เรียน เค้าก็จุดเทียบ ขึ้นมา ให้ตัวเราไปนั่งในเทียน ที่ห้อมล้อมรอบตัว เค้าสวดจนเที่ยนนั้นหมด
. ท่านบอกว่า เราไม่ได้เป็นคนทำ ..เราเรียนรู้จัก ..จะได้รู้ว่า เรื่องราวพวกนี้ มันเป็นอย่างไรบ้าง ในคำว่า อิทธิฤทธิ์อิทธิเดช ทำให้หลงใหล มีเรื่องราวของตัวกระทำไสยศาสตร์ ศาสตร์ตัวกระทำ ..ที่มีน่ากลัว ..เวลาที่เรียน มันก็มีทุกขเวทนา เกิดขึ้น มีเรื่องราวแปลกเกิดขึ้นที่ตัวเรา ..คนรอบข้างเค้าก็บอกว่า คนนี้หลง ..ก็เวลามันถูกเรื่องราวทำนองนี้ เราก็มีอารมณ์ของความหลงเกิดขึ้น
เรื่องราวของศาสนา นั้น ท่านสอนให้มีสติ มีปัญญา ใช้กายมาสร้างบุญกุศลบารมี หากจิตไม่มีความเพียรพยายาม ความอดทน ..ก็เลิก ..ไม่สามารถสร้าบุญกุศลบารมี หนีเวรกรรมได้ ..ก็จมอยู่กับกรรมเหมือนๆ ที่เค้าทำกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
