17 ก.พ. เวลา 22:46 • ความคิดเห็น
โดยทั่วไปนะคะ เมื่อคนเรารักใคร ถ้าเขาสุข..เราก็สุขด้วย เขาทุกข์..เราก็ทุกข์ด้วย รักมากก็สุขมาก-ทุกข์มากตามไปด้วย อันนี้เป็นเรื่องปกติธรรมดาค่ะ
ดังนั้นคำว่า "ผู้อื่น" ในที่นี้ จึงมีเพียงคนที่เรารักเท่านั้นมั้ยคะ ที่เราถึงจะสุขตามหรือทุกข์ตามไปกะเค้า
ความสุขมีหลายแบบค่ะ สุขแบบผิวเผิน สุขฉ่ำกระโดดโลดเต้น สุขเพราะความต้องการได้รับการตอบสนอง หรือสุขสงบเบาสบายไร้ความกังวล ฯลฯ
สุขอีกประเภทคือ สุขเย็นเหมือนน้ำทิพชโลมใจ หล่อเลี้ยงจิตใจ อันนี้แหละที่เป็นผลจากความปลาบปลื้ม
ความปลาบปลื้มอาจจะเป็นจุดพีคของความสุขในเรื่องอะไรสักอย่าง และเมื่อจุดนั้นคลายตัวลงจึงกลายเป็นความสุขที่หล่อเลี้ยงจิตใจ มีความสุขได้เรื่อยๆยามหวนนึกถึง ซึ่งต่างจากความสุขแบบอื่นๆ
คนเราจะรู้สึกปลาบปลื้มกับอะไรสักอย่าง ก็ต่อเมื่อเรามีส่วนร่วมหรือเป็นส่วนหนึ่งของที่มาของความสุขนั้น ก่อนที่ความสุขนั้นจะบังเกิดค่ะ (งงมั้ย)
ถ้าจขกท.รู้สึกปลาบปลื้มเป็นพิเศษกับความสุขของผู้อื่น ขอเดาว่า..
ผู้อื่นในที่นี้คือคนที่คุณรัก และความสุขของเขานั้น คุณมีส่วนร่วม มีส่วนผลักดันให้เกิดขึ้น กระทั่งเขามีความสุข คุณจึงปลาบปลื้มไปด้วย
โฆษณา