เงาสะท้อนในกระจก
เสียงฝนตกกระทบหน้าต่างดังกึกก้องในห้องนอนของ เมย์ เธอปิดไฟ เตรียมตัวจะนอน แต่เมื่อเดินผ่านกระจกเงาข้างตู้เสื้อผ้า เธอกลับเห็นบางอย่างผิดปกติ
เงาสะท้อนของเธอ…ไม่ได้ขยับตาม
เมย์ชะงัก ใจเต้นระรัว เธอยกมือขึ้นโบก แต่เงาสะท้อนกลับยืนแน่นิ่ง ราวกับกำลังจ้องเธอ
เธอถอยหลังอย่างหวาดกลัว ก่อนที่เงานั้นจะยกมือขึ้นช้า ๆ และยิ้มออกมา
"ฉัน…คือเธอ" เสียงกระซิบแผ่วเบาลอดออกมาจากกระจก
เมย์หันหลังจะวิ่งออกจากห้อง แต่เมื่อเธอหันกลับไปมองอีกครั้ง ภาพในกระจกกลับเป็นแค่ตัวเธอเอง ไม่มีอะไรผิดปกติ
เธอส่ายหัว พยายามบอกตัวเองว่านี่แค่จินตนาการ แล้วล้มตัวลงนอน
---
กลางดึก เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครบางคนอยู่ข้างเตียง
เมย์หันไปมอง…
แล้วเธอก็เห็นตัวเอง ยืนอยู่ตรงนั้น...ยิ้มให้เธอในความมืด
เมย์เบิกตากว้าง ร่างที่เหมือนเธอทุกกระเบียดนิ้วยืนอยู่ข้างเตียง ดวงตาสีดำสนิทจ้องมองเธอไม่กะพริบ
"ฉัน…คือเธอ" มันพูดอีกครั้ง
เมย์รีบคว้าหมอนแล้วปาใส่ แต่สิ่งนั้นไม่แม้แต่จะขยับ มันยังคงยิ้มบาง ๆ เหมือนกำลังสนุกกับความกลัวของเธอ
"แกเป็นใคร!?" เมย์ตะโกนสุดเสียง แต่เสียงของเธอกลับสะท้อนกลับมาเหมือนพูดอยู่ในห้องโล่ง ๆ
ร่างนั้นยื่นมือออกมาช้า ๆ แล้วจับที่แขนของเธอ ความเย็นเยียบแล่นผ่านผิวหนัง เมย์สะบัดตัวออกแล้วกระโจนลงจากเตียง วิ่งไปที่ประตู แต่มันล็อก!
เธอหันกลับไป เงานั้นยังยืนอยู่ แต่คราวนี้ดวงตาของมันกลวงโบ๋
"ฉันอยากเป็นอิสระ..." มันกระซิบ
ทันใดนั้น แสงวาบสว่างขึ้นจากกระจก ร่างนั้นถูกดูดกลับเข้าไป มันดิ้นรน ข่วนพื้นจนเกิดเสียงแสบแก้วหู ก่อนที่มันจะถูกกลืนหายไปในกระจกเหมือนไม่เคยมีตัวตน
เมย์หอบหายใจแรง เธอค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้กระจกอีกครั้ง มือสั่นเทาแตะไปที่ผิวกระจก มันเป็นแค่กระจกธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติ
เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก พลิกตัวกลับไปที่เตียง
แต่ก่อนที่เธอจะได้นอน เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นอีกครั้งจากในกระจก...
"แล้วพบกันใหม่…"
เสียงฝนตกกระทบหน้าต่างดังกึกก้องในห้องนอนของ เมย์ เธอปิดไฟ เตรียมตัวจะนอน แต่เมื่อเดินผ่านกระจกเงาข้างตู้เสื้อผ้า เธอกลับเห็นบางอย่างผิดปกติ
เงาสะท้อนของเธอ…ไม่ได้ขยับตาม
เมย์ชะงัก ใจเต้นระรัว เธอยกมือขึ้นโบก แต่เงาสะท้อนกลับยืนแน่นิ่ง ราวกับกำลังจ้องเธอ
เธอถอยหลังอย่างหวาดกลัว ก่อนที่เงานั้นจะยกมือขึ้นช้า ๆ และยิ้มออกมา
"ฉัน…คือเธอ" เสียงกระซิบแผ่วเบาลอดออกมาจากกระจก
เมย์หันหลังจะวิ่งออกจากห้อง แต่เมื่อเธอหันกลับไปมองอีกครั้ง ภาพในกระจกกลับเป็นแค่ตัวเธอเอง ไม่มีอะไรผิดปกติ
เธอส่ายหัว พยายามบอกตัวเองว่านี่แค่จินตนาการ แล้วล้มตัวลงนอน
---
กลางดึก เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครบางคนอยู่ข้างเตียง
เมย์หันไปมอง…
แล้วเธอก็เห็นตัวเอง ยืนอยู่ตรงนั้น...ยิ้มให้เธอในความมืด
เมย์เบิกตากว้าง ร่างที่เหมือนเธอทุกกระเบียดนิ้วยืนอยู่ข้างเตียง ดวงตาสีดำสนิทจ้องมองเธอไม่กะพริบ
"ฉัน…คือเธอ" มันพูดอีกครั้ง
เมย์รีบคว้าหมอนแล้วปาใส่ แต่สิ่งนั้นไม่แม้แต่จะขยับ มันยังคงยิ้มบาง ๆ เหมือนกำลังสนุกกับความกลัวของเธอ
"แกเป็นใคร!?" เมย์ตะโกนสุดเสียง แต่เสียงของเธอกลับสะท้อนกลับมาเหมือนพูดอยู่ในห้องโล่ง ๆ
ร่างนั้นยื่นมือออกมาช้า ๆ แล้วจับที่แขนของเธอ ความเย็นเยียบแล่นผ่านผิวหนัง เมย์สะบัดตัวออกแล้วกระโจนลงจากเตียง วิ่งไปที่ประตู แต่มันล็อก!
เธอหันกลับไป เงานั้นยังยืนอยู่ แต่คราวนี้ดวงตาของมันกลวงโบ๋
"ฉันอยากเป็นอิสระ..." มันกระซิบ
ทันใดนั้น แสงวาบสว่างขึ้นจากกระจก ร่างนั้นถูกดูดกลับเข้าไป มันดิ้นรน ข่วนพื้นจนเกิดเสียงแสบแก้วหู ก่อนที่มันจะถูกกลืนหายไปในกระจกเหมือนไม่เคยมีตัวตน
เมย์หอบหายใจแรง เธอค่อย ๆ ขยับเข้าไปใกล้กระจกอีกครั้ง มือสั่นเทาแตะไปที่ผิวกระจก มันเป็นแค่กระจกธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติ
เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก พลิกตัวกลับไปที่เตียง
แต่ก่อนที่เธอจะได้นอน เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นอีกครั้งจากในกระจก...
"แล้วพบกันใหม่…"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
