ธรรมชาติมีสองด้าน
ทั้งความเป็นอมตะและการมีชีวิต
กฎสัจธรรมคือความจริงที่ดำรงคงอยู่
และไม่อาจเปลี่ยนแปลงไปได้
แต่กฎธรรมชาตินั้น...
สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงได้เสมอ
การแยกแยะในสิ่งที่ผู้คนนั้นๆมีอยู่
ก็ดูว่าสิ่งที่คนนั้นๆแสดงความเข้าใจออกมา
เป็นมุมมองที่มีต่อสิ่งที่เห็นนั้นเป็นอย่างไร
ถ้ามีความยึดมั่นถือมั่นมากๆ
ให้รู้และเข้าใจได้เลยว่า..สิ่งที่คนนั้นๆมีอยู่
คือการยึดเอาสิ่งที่หยุดนิ่งแล้วเป็นสรณะ
เช่น..ถ้อยคำ สิ่งที่บันทึกเป็นตำราไว้
ซึ่งเป็นสิ่งที่คนสำเร็จก่อนหน้านั้นได้ทิ้งเอาไว้ให้ใช้
เป็นแผนที่ เป็นคู่มือของนักเดินทางรุ่นถัดไป
อันเป็นความรู้ ความเข้าใจและเป็นความจริงในอดีต
แต่ก็ยังไม่ใช่ความเป็นจริงอันสูงสุด
กฎธรรมชาติที่แท้จริง...
คือสรรพสิ่งล้วนเคลื่อนที่ หมุนเวียน เปลี่ยนผันอยู่เสมอ
เหตุและปัจจัยล้วนเปลี่ยนแปลงได้เพื่อผลลัพธ์ที่กำหนด
เมื่อชีวิตคือการเปลี่ยนแปลง...
มีการเติบโตและมีการพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง
เช่นนั้นเองที่ธรรมชาติสูงสุดคือความมีชีวิตอยู่
การเปลี่ยนแปลงได้ เคลื่อนที่ได้ พัฒนาได้ของชีวิต
มันก็คือการรอด การพ้นผ่าน ไม่ติดขัดและจมจ่อม
ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ไปสู่ทิศทางที่ดีขึ้นหรือแย่ลง
และการเปลี่ยนแปลงนี้ก็เป็นธรรมชาติของการมีชีวิตอยู่
การลงมือทำลงมือพิสูจน์ด้วยตนเอง
โดยการเอาเรื่องราวของตนเองเป็นตำราหลัก
และเอาคู่มือของคนก่อนหน้าที่ทิ้งไว้
มาใช้เป็นสิ่งเปรียบเทียบเพื่อให้เกิดความเข้าใจ
มันก็จะช่วยให้เรามีพัฒนาการที่เร็วขึ้นได้
และก็ดึงธรรมชาติเดิมแท้ของตัวเอง...
กลับคืนมาได้ไวมากขึ้น..เช่นกัน
#นี่คือการใช้สิ่งที่มีอยู่แล้วให้เกิดประโยชน์ตนมากที่สุด
สิ่งใดที่เกิดขึ้นมาล้วนดีเสมอ ใช่เสมอ ถูกเสมอถ้าใช้มันเป็น
I AM HOLY
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
