เราต้องสำรวจจิตตนเองค่ะ ถ้าจิตเรายังไม่เต็มอิ่มทางโลก เรียกว่าจิตพร่อง จิตยังขาด เราติดโลกธรรมแปดคือลาภ ยศ สรรเสริญ สุข แสดงว่าเรายังต้องการทางโลก ยังไม่เบื่อหน่ายโลก เรายังไม่ร้องว่า “ที่นี่วุ่นวายจริงหนอ” เรายังต้องการสังคมถ้าจิตผู้ปฏิบัติ สังคมจะแคบลง ความต้องการทางโลกจะลดลง ถ้าเบื่อหน่ายโลกนั่นแหละคือแสวงหาทางธรรม แสวงหาพระนิพพานอันหมดจด