เมื่อวาน เวลา 23:54 • ความคิดเห็น
ไม่ว่าจะประกันสังคม บัตรทอง บัตรผู้พิการ ไม่รู้มีอะไรอีกมั๊ย
ก็เป็นแค่เรื่องที่ว่าเมื่อเจ็บป่วยแล้วก็จะมีที่ มีระบบรองรับให้ได้การรักษา
ซึ่งก็น่าจะเข้าท่าประมาณหนึ่งตอนที่มีปัญหา
แต่ว่าเป้าหมายชีวิตคือพอใจที่เมื่อป่วยแล้วมีที่รองรับเพื่อรักษาแค่นั้นรึ
เป้าหมายจริงของชีวิตน่าจะเป็นเรื่องที่ไม่เจ็บป่วย หรือถ้าเจ็บป่วยก็ไม่หนักหนานัก
น่าจะเป็นการที่สามารถพึ่งพาตัวเองได้มากกว่านี้ ไม่ใช้คอยแต่หมอ
การไปหาหมอควรเป็นกรณีหนัก ร้ายแรงที่เมื่อจัดการตัวเองไม่ได้แล้ว
การหาปลายทางที่การรักษาที่ดีคุ้มค่าก็เป็นสิ่งพึงทำ
แต่เรื่องการที่สามารถทำให้ผู้คนไม่เจ็บป่วย เจ็บป่วยน้อย พึงตัวเองได้
ทำให้ลดค่าใช้จ่ายข่องรัฐ และผู้คน ทำให้ผู้คนรู้สึกในคุณค่า พึงพอใจมากขึ้น
แต่ไม่ค่อยเห็นมีหน่วยงานรัฐ หรือ นักการเมืองทำอย่างจริงจังเลย
1
ที่รับรู้ได้คือบางคนพยายามดิ้นรน หาแนวทางกันเองเป็นส่วนตัว กลุ่มใครกลุ่มมัน
ไม่ได้ถูกใส่ใจ เรียนรู้ นำมาใช้ให้ได้ผล ที่เผยแพร่ไปในสังคมใหญ่ ที่มีผลประโยชน์ทับซ้อนคอยดักทางไว้
เข้าใจว่าผู้ถามมีความรู้ สามารถรับรู้ข้อมูลต่างๆอยู่แบบหนึ่ง จึงเสนอว่าลองมองดูว่า
ในสังคมมีแนวปฎิบัติจริงจัง ที่ควรส่งเสริมในเป้าหมายของการไม่เจ็บป่วย
เจ็บป่วยน้อย พึงพาตัวเองได้มากขึ้น ว่ามีมากน้อยแค่ไหน
ซึ่งถ้าได้ผล ภาระการจัดการ บริการด้านสุขภาพที่เป็นปัญหามากในไทยก็น่าจะดีขึ้นได้ เพราะจำนวนผู้ป่วย ค่าใช้จ่าย ความเหน็ดเหนื่อยของบุคลากร ฯลฯ จะน้อยลง
1
ทำให้เราเห็นปลายทางของปัญหาสุขภาพว่าเป็นปัญหาน้อยลงได้
โฆษณา