มองความมี ความได้ ความเป็น ของคนอื่นตามความเป็นจริงครับ คนจะมีจะได้จะเป็นตามใจปรารถนาก็อยู่แค่ไม่ถึงร้อยปีเท่านั้น พอตายไปแล้วก็ไม่ได้ ไม่มี ไม่เป็น ตามใจปรารถนาอีกแล้ว แต่จะเป็นไปตามวาระกรรมวิบาก สังเกตไหมครับว่าคนเราถ้าโตมาในบ้านป่า หาเก็บผักมาต้มกิน จับปลา เก็บไข่ไก่ไข่นกมากิน รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ ต่างคนต่างหาของป่ามาแลกกันบ้างอะไรบ้าง พวกเขาต่างไม่มีความอิจฉาริษยาต่อกัน แต่พอมาเป็นคนเมือง มีสถานภาพ มีการไต่เต้า มีเงินทองไว้ซื้อขาย คนที่ไม่มีก็จะอิจฉาคนที่มีทันที สังเกตเห็นอะไรจากมันไหมครับ?
ความอิจฉาเป็นสิ่งที่มนุษย์เราปรุงแต่งขึ้นมาทั้งนั้น การได้มา การครอบครอง และการได้เป็นในสิ่งที่ปรารถนา ก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ผัสสะของเราสมมติปรุงแต่งขึ้นมาทั้งสิ้น ถ้าเห็นจริง รู้เท่าทันในสิ่งเหล่านี้ ความอิจฉาริษยาจะน้อยลงครับ เราจะไปยึดในสิ่งที่สร้างมาจากธาตุดิน น้ำ ไฟ ลม ทำไม บ้าน รถ ตำแหน่ง หน้าที่ เงินทอง ความสะดวกสบาย อันที่จริงมันไม่ใช่ความสุข แต่ใจเรานี้แหละไปปรุงแต่งให้ค่าว่าอย่างนี้เรียกทุกข์ อย่างนี้เรียกสุข สรุปก็คือ คุณต้องรู้ให้เท่าทันอารมณ์ของตัวเอง จะได้ไม่โดนมันเล่นงานอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
