เมื่อวาน เวลา 12:55 • ไลฟ์สไตล์

เด็กน้อยๆคนนั้น

เด็กน้อยเอ๋ย!
พี่Pataจะบอกให้นะ
อย่าได้กังวลไปใยเลย
วันข้างหน้ายังต้องมี
อุปสรรคและเรื่องมากมาย
ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
อาจเป็นเรื่องดีเรื่องแย่ๆ
ให้เตรียมพร้อมความเข้มแข็ง
ไว้ให้มั่นไว้
สร้างภูมิคุ้มกันไว้ด้วยPerformance แน่นๆในแต่ละก้าว
เมื่อเราโตขึ้น
เราจะสัมผัสถึง
หัวเราะที่เบาบางลง
อาจจำไม่ได้นึกไม่ออกว่า
ครั้งสุดท้ายมัน
เกิดขึ้นเมื่อใด
คงนานมากแล้ว
แย่จังคนโตๆนี่เครียดกันจัง
ตอนเด็กๆพวกเราน่าทนุถนอมทุกคนแหละ
พี่Pataจะบอกให้นะว่า
บ่อยครั้งที่เราชอบถามตัวเอง
คิดถึงตัวเองตอนเด็กๆเพราะ
ตอนเด็กๆบะต้องคิดอะไรเลย
ภาระความรับผิดชอบ
ก็ไม่ต้องแบกรับโหลด
เหมือนตอนโตๆนี่อ่ะ
ไม่ต้องคิดถึงการแบก
ความคาดหวังไม่ต้อง
แคร์พิสูจน์ตนเองเพื่อ
การยอมรับอย่างเครียด
สุดๆเลย
คนโตพอโตแล้วสร้างPerformance อีกแบบ
นั่นและMad Performance
ไม่ได้ใช้Happiness Indicators
วัดเลยละ
เด็กน้อยเอ๋ย!
เธอที่เป็นคนโตคนนั้น
จะถามตนเองอย่างงง
อย่างสงสัยว่า
เด็กน้อยคนร่าเริง
คนที่มีแต่ความสุข
คนที่มีเสียงหัวเราะ
คนที่มีแต่รอยยิ้ม
คนนั้นหายไปไหน
โตแล้วหัวโขนมากมายแข่งขัน
คนโตก่ะเหมือนกัน
เรื่องบางเรื่องหรือหลายเรื่อง
ที่ทำให้เราทุกข์เครียดปวดใจผิดหวังก่ะอย่าใช้เวลากับมันนานนัก
คิดด้วยสติปัญญาเหมือนตอนเด็กๆที่ปล่อยให้เรื่องเหล่านั้น
ผ่านพ้นไป
คนโตสู้ๆนะ
วิ่งไล่ล่าจนขาแข้งหัก สภาพจิตทรุดโทรม
ที่สำคัญที่สุดอย่าปล่อย
ให้เรื่องแย่ๆเหล่านั้นเป็น
ทั้งหมดของชีวิต เสียดาย
เสียดายเวลาจริงๆ
ชีวิตไม่ได้รับแต่
เรื่องดีๆเลิศๆแบบ
เป็นคนโดดเด่นที่
ฟินาเร่ทุกวันดอก
โฆษณา