วันนี้ เวลา 04:45 • ปรัชญา

ความเศร้า : เป็นวัตถุดิบหลักของความหมายในชีวิต

เคยได้ยินคนพูดว่า "อย่าจมอยู่กับความเศร้า" ราวกับว่าความเศร้าเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่ เป็นเชื้อโรคที่ต้องกำจัด เป็นสิ่งผิดพลาดในระบบของมนุษย์
แต่บางครั้งก็สงสัยหากชีวิตนี้ไม่มีความเศร้าเลย มันยังจะมีความหมายอยู่หรือเปล่า
ลองนึกภาพโลกที่ไม่มีความเศร้า ไม่มีความสูญเสีย ไม่มีความเจ็บปวด ทุกคนมีความสุขเสมอ ไม่มีใครร้องไห้ ไม่มีใครผิดหวัง ทุกสิ่งเป็นไปตามที่หวังทุกครั้ง
ฟังดูดีใช่ไหม
แต่ถ้าเราไม่เคยเจ็บปวดมาก่อน เรายังจะรู้ค่าของความสุขอยู่ไหม
ถ้าเราไม่เคยเสียอะไรไป เรายังจะเข้าใจคำว่า “มี” ได้จริงหรือเปล่า
ถ้าเราไม่เคยร้องไห้เลยสักครั้ง เราจะเข้าใจรอยยิ้มได้จริงหรือ
ความเศร้าอาจเป็นสิ่งที่ทำให้ความสุขมีอยู่จริง
ผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ที่ข้างเตียงของสามีที่กำลังจะจากไป เธอจับมือเขาไว้แน่น พูดคำเดิมซ้ำๆ ว่า
“ขอให้อยู่ต่ออีกหน่อยได้ไหม”
แต่มันเป็นไปไม่ได้
เธอรู้ดีว่าสุดท้ายแล้วเขาจะต้องไป เธอรู้ดีว่าไม่มีใครสามารถรั้งใครไว้ได้ตลอดไป แต่เธอก็ยังร้องไห้
เคยสงสัยว่าทำไมเราถึงยังรักกัน ทั้งๆ ที่รู้ว่าเราจะต้องจากกันไปสักวัน
แต่บางที นั่นอาจเป็นสิ่งที่ทำให้ความรักมีค่า
เราใช้ความเศร้าเป็นวัตถุดิบในการสร้างความหมายให้ชีวิต
ความผิดหวังทำให้...ชัยชนะมีค่า
ความสูญเสียทำให้...ความรักลึกซึ้ง
ความเจ็บปวดทำให้...การเยียวยามีความหมาย
ถ้าเราต้องเลือกระหว่างชีวิตที่มีแต่ความสุขจอมปลอม กับชีวิตที่มีทั้งสุขและเศร้าจริงๆ
ฉันคิดว่าฉันรู้แล้วว่า…ฉันจะเลือกอะไร
.
โฆษณา