บกพร่องที่การกำหนดใช้ครับ
กฎที่ปฏิบัติจริงไม่ได้ ย่อมต่อรองได้ กฎที่ต่อรองได้ย่อมบังคับใช้ไม่ได้ กฎที่บังคับใช้ไม่ได้ย่อมไม่ศักดิ์สิทธิ์
ระเบียบพัสดุที่ปฏิบัติตามได้ยากมีเยอะแยะเลยครับ ใครเคยต้องดูแลการซื้อของคงจะทราบดี นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมของที่ขายให้ภาคราชการถึงคุณภาพต่ำราคาสูง ทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครทุจริตเลย
ราคาของการทำให้ถูกระเบียบที่ปฏิบัติจริงไม่ได้มันแพงครับ ส่วนราคาของการ "บิด" ระเบียบมันถูก
เมื่อคนดี ๆ ต้องบิดระเบียบเพื่อให้งานเดินหน้าไปได้ คนชั่วก็ใช้ช่องเดียวกันนั่นแหละฉกฉวยประโยชน์ ใครจะกล้าพูดอะไรล่ะครับ ในเมื่อทุกคนก็ "บิด" ระเบียบกันหมด
ที่ไม่เคยบิดระเบียบเลยก็มีอยู่ 2 คนคือ คนไม่ทำ กับคนที่มาตรวจเท่านั้นแหละ
อีกตัวอย่างหนึ่งคือมอเตอร์ไซค์ขี่รถย้อนศรครับ บ้านใครอยู่ริมทางหลวงคงนึกออก จะกลับรถไม่ง่ายนะครับ บางแห่งที่กลับรถห่างกันหลายกิโลทีเดียว ราคาของการขี่รถย้อนศรในชุมชนของตนเองดูมีเหตุผลและราคาถูกกว่าการขี่รถไปอีกหลายกิโเพื่อกลับรถ 2 ครั้งแน่ ๆ
ที่ง่ายกว่าคือการกำหนดให้เป็น local road แบบที่แถว ๆ ร้านครูต้อ สระบุรีทำนั่นแหละครับตอบโจทย์ที่สุด แต่ก็ไม่ได้ทำอย่างนั้นกันในที่อีกหลายแห่งที่ควรทำเหมือนกัน
ขอตอบคำถามนี้ว่าไม่ใช่ทั้งคนหรือกฎครับ แต่เป็นการใช้กฎที่มีปัญหา
กฎหมายห้ามจอดรถในที่ห้ามจอดไม่มีปัญหา แต่การกำหนดว่าที่ใดจอดได้ที่ใดจอดไม่ได้ต่างหากที่มีปัญหา หากการกำหนดใช้เป็นการกำหนดที่คำนึงถึงวิถีชีวิตคนที่ปฏิบัติได้จริง ให้ราคาของการทำตามกฎมันถูก ราคาของการทำผิดกฎมันแพง คนดี ๆ ที่ไหนจะอยากทำผิดกฎกันครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
