24 ก.พ. เวลา 03:45 • ปรัชญา

ไฟแห่งความหลงสามารถเผาผลาญทุกสิ่งได้จริงหรือ หรือมันเป็นเพียงมายา?

เมื่อความเย็นและความร้อนปะทะกัน อะไรคือสมดุลที่แท้จริง?
เงาของจอมขุน (EP2) – บทเรียนจากเพลิงและเงา
หมู่บ้านริมลำน้ำยังเงียบสงบ แม้ว่าฟ้าเหนือยอดไม้จะเปลี่ยนสีไปตามกาล ฝูงวัวควายเดินกลับคอก เสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งคลอเคล้าลมเย็น ทว่าภายใต้ความสงบนั้น บางสิ่งกำลังก่อตัวขึ้นอย่างเงียบงัน
ในคืนหนึ่งที่ไร้จันทร์ เงาของจอมขุนทอดยาวเหนือกำแพงวัด หมู่บ้านซึ่งเคยมีเสียงหัวเราะกลับเงียบลงทีละน้อย คนหนุ่มสาวที่เคยวิ่งเล่นเริ่มลังเล ทุกครั้งที่เงานั้นเคลื่อนไหว มีเพียงเสียงกระซิบถึงเรื่องราวในอดีต—คืนที่เพลิงแห่งความหลงลุกโชน
“เงานั้นเป็นของใครกันแน่?”
เด็กคนหนึ่งถามขึ้น ทว่าผู้เฒ่ากลับส่ายหน้า ไม่มีใครกล้าตอบ เพราะแม้แต่จอมขุนเองก็ไม่เคยเอ่ยถึงเงานั้น
ในวันวาน เขาเคยเป็นบุรุษที่แกร่งกล้า สายตาคมปลาบเฉียบขาดดุจคมดาบ แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป สีหน้าเขากลับสงบนิ่ง เงียบขรึมลงทุกขณะ หากแต่ในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทร์ เงาของเขากลับยาวขึ้น สูงขึ้น ราวกับว่ามันกำลังเติบโตโดยไร้การควบคุม
“เงาของจอมขุนไม่ใช่เงาธรรมดา” หญิงชราผู้หนึ่งกระซิบ “มันคือเงาของอดีตที่ยังไม่จางหาย”
หมู่บ้านเคยมีเรื่องราวเช่นนี้มาก่อน…
เมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีผู้ครองอำนาจผู้หนึ่ง เชื่อว่าตนคือศูนย์กลางของทุกสิ่ง เขาสร้างวังสูงตระหง่าน มีกำแพงล้อมรอบ ห้อมล้อมด้วยเสียงสรรเสริญ ทว่าทุกคนที่อยู่ใต้เงานั้นต่างสั่นสะท้าน เพราะเงาของเขาไม่เพียงบดบังแสงตะวัน แต่ยังกลืนกินทุกเสียงที่กล้าขัดแย้ง
กระทั่งวันหนึ่ง เพลิงแห่งความโลภได้ทำลายทุกสิ่ง กำแพงวังพังครืน ผู้คนหนีเอาชีวิตรอด ทิ้งไว้เพียงเถ้าถ่านและเงาที่ไม่เคยจางหาย…
จอมขุนเคยเห็นเปลวเพลิงนั้น เขาเคยอยู่ใต้เงานั้น และเขารู้ดีว่าเงาเหล่านั้นไม่เคยหายไป—เพียงแต่เปลี่ยนรูปร่างและรอเวลาจะคืนกลับมา
“หากไฟคือความร้อน เงาก็คือความเย็น”
จอมขุนเอ่ยเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี “ผู้ที่คุ้นชินกับความเย็น จะมิอาจทนต่อไฟ ผู้ที่อยู่ในเพลิงมานาน ก็อาจหลงลืมสายลมเย็นเช่นกัน”
ผู้คนในหมู่บ้านฟังเขาด้วยดวงตาสงสัย บางคนเริ่มเข้าใจ บางคนยังไม่แน่ใจ แต่ค่ำคืนนั้น เงาของจอมขุนดูเหมือนจะสั้นลงเพียงเล็กน้อย
และเรื่องราวของเงา… ก็ยังไม่จบเพียงเท่านี้
.
.
ปลายดาวอินฟินิตี้
โฆษณา