ต่อเรื่องลีกวนยูนะ หวังว่าคงไม่เบื่อเสียก่อน
ชาวโลกบูชาระบอบประชาธิปไตย "มันเป็นระบอบการปกครองที่ดีที่สุด" หรือ "เลวน้อยที่สุด"
ลีกวนยูขออนุญาตเห็นต่าง
ลีกวนยูบอกว่า “หนึ่งคนหนึ่งเสียงเลือกตั้งเป็นรูปแบบรัฐบาลที่ยากที่สุด บางครั้งบางคราวผลอาจผิดพลาดได้ บางทีประชาชนก็อาจโลเล พวกเขาเบื่อหน่ายกับการพัฒนาแบบเรียบ ๆ และมั่นคง และในช่วงอารมณ์บ้า ๆ ก็โหวตให้มีการเปลี่ยนแปลง แค่เพื่อต้องการให้มีการเปลี่ยนแปลง...
“ในประเทศใหม่ ๆ ประชาธิปไตยจะทำงานได้ผล และสร้างผลลัพธ์ ก็ต่อเมื่อมีรัฐบาลที่ซื่อสัตย์และมีประสิทธิภาพ ซึ่งหมายความว่าประชาชนต้องฉลาดพอที่จะเลือกรัฐบาลแบบนั้น รัฐบาลที่ได้รับเลือกตั้งจะดีได้ก็ดีเท่ากับประชาชนที่เลือกพวกนั้นเข้ามา...
เขาบอกว่่า “ตรงกันข้ามกับที่นักวิจารณ์การเมืองของสหรัฐฯพูด ผมไม่เชื่อว่าประชาธิปไตยจำเป็นว่าจะนำไปสู่การพัฒนา ผมเชื่อว่าสิ่งที่ประเทศหนึ่งจำเป็นต้องใช้พัฒนาคือวินัยมากกว่าประชาธิปไตย"
ทำไม?
เพราะ “ความเบ่งบานของประชาธิปไตยนำไปสู่การไร้วินัยและภาวะไร้ระเบียบซึ่งเป็นศัตรูของการพัฒนา บททดสอบสูงสุดในคุณค่าของระบบการเมืองคือมันจะช่วยสังคมสร้างภาวะที่พัฒนามาตรฐานการครองชีพของคนส่วนใหญ่หรือเปล่า บวกกับการให้สิทธิอิสรภาพส่วนตัวสูงสุดให้เข้ากันกับอิสรภาพของคนอื่น ๆ ในสังคม มันไม่มีรัฐบาลไหนให้มีการเล่นเกมอย่างยุติธรรม ที่ช่วยฝ่ายตรงข้ามชนะโหวตหรอก...
“จุดอ่อนของประชาธิปไตยคือ การทึกทักเอาว่า มนุษย์ทุกคนเท่าเทียมกัน และมีความสามารถช่วยสังคมส่วนรวมได้เท่ากัน เป็นความคิดที่มีจุดด้อย”
ลีกวนยูเห็นว่ามุมมองของตะวันตกที่ว่า “Democracy is destiny.” (ประชาธิปไตยคือชะตาลิขิต)ไม่น่าดีเท่า “Culture is destiny.” (วัฒนธรรมคือชะตาลิขิต)
นักข่าวถามลีกวนยูในวัย 85 ว่า “สิ่งหนึ่งที่คุณต่อต้านคือการที่สหรัฐฯพยายามเผยแพร่ประชาธิปไตยให้โลก นโยบายของ บิล คลินตัน หรือนโยบาย Freedom ของ จอร์จ บุช คุณต่อต้านอะไรหรือ?”
“ผมไม่คิดว่ามันทำได้ ผมเป็น Social Darwinist”
“คนแข็งแรงที่สุดอยู่รอด?”
“ไม่ใช่ การอยู่รอดต้องการให้คุณสามารถเปลี่ยน ถ้าคุณไม่เปลี่ยน คุณจะไม่มีความสำคัญ แล้วสูญพันธุ์”
“คุณเห็นสหรัฐฯเผยแพร่ประชาธิปไตยไปทั่วโลก...”
“แล้วพวกคุณทำสำเร็จไหมล่ะ? พวกคุณไปช่วยไฮติสร้างประเทศ... มันทำไม่ได้ (undoable)”
เมื่อประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู. บุช บุกอิรัก โค่นจอมเผด็จการ ซัดดัม ฮุสเซน แล้วประกาศว่า จะไปสร้างประชาธิปไตยในอิรัก ลีกวนยูกลั้นลมหายใจ คิดในใจว่ามันคือสัญญาณของความโอหังชัด ๆ ลีกวนยูคิดกับตัวเอง นี่คือประเทศที่มีสังคมอายุสี่พันปี ที่กำลังจะถูกเปลี่ยนแปลงโดยสังคมที่มีประวัติศาสตร์แค่ 400 ปี สหรัฐฯยกเลิกตำรวจอิรัก สร้างรัฐบาลใหม่จากศูนย์ และอบรมคนให้มีสำนึกประชาธิปไตย
ผลลัพธ์คือหายนะ
เขาเปรียบเทียบว่า เมื่อญี่ปุ่นครองสิงคโปร์ ก็ยังคงตำรวจไว้ เพราะมีความจำเป็นที่จะดูแลปกครองสังคม
ปัญหาของอเมริกาคือ ไปที่ไหนพร้อมความเชื่อมั่นว่ามีอำนาจเปลี่ยนระบบได้
ลีกวนยูบอกว่า พวกเขาผิดเสมอ พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนโลกได้
ลีกวนยูรับรู้และเห็นความจำเป็นของบทบาทสหรัฐฯในโลก แต่เขาก็เห็นว่าสหรัฐฯควรระวังจุดยืน ไม่ใช่มองตนเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล เขาว่าสหรัฐฯไม่ควรปิดทางใครจนไม่มีทางออก เช่น นโยบาย oil embargo ต่อญี่ปุ่นในปี 1941 ห้ามการส่งออกเชื้อเพลิงไปญี่ปุ่น ขณะที่น้ำมัน 80 เปอร์เซ็นต์ของญี่ปุ่นมาจากสหรัฐฯ มันเป็นเหตุผลหนึ่งที่ญี่ปุ่นก่อสงคราม โจมตี เพิร์ล ฮาร์เบอร์
ลีกวนยูบอกว่าญี่ปุ่นไม่ใช่ชาติที่ยอมจำนนต่อโชคชะตา เมื่อถูกบีบมาก ๆ ก็เลือกสู้จนตัวตาย ญี่ปุ่นเดี่ยว ๆ ไม่เท่าไร แต่รวมกลุ่มแล้วน่ากลัวที่สุด
เขาบอกว่านี่มิได้บอกว่าใครผิดใครถูก แค่บอกว่า ในเกมการเมืองโลกต้องเปิดทางให้เจรจาบ้าง
ลีกวนยูว่า สหรัฐฯมีเทคโนโลยีสูงกว่าชาติอื่น นำหน้ายุโรป 10 ปี นำหน้าญี่ปุ่น 15 ปี ขณะที่ชาติอื่นกำลังงมกับเทคโนโลยีนั้น สหรัฐฯคิดอันใหม่แล้ว แต่นั่นไม่ได้แปลว่าชาติอื่นจะตามไม่ทัน จะตามทัน อาจไม่ใช่วันนี้ ดังนั้นสหรัฐฯควรลดความโอหังลงบ้าง มองชาติอื่นเป็นพันธมิตร ไม่ใช่ศัตรู
หรือ co-exist ด้วยกัน
จาก สร้างชาติจากศูนย์ / วินทร์ เลียววาริณ
สารคดีเกี่ยวกับชีวิตและผลงานของลีกวนยู รัฐบุรุษผู้สร้างชาติสิงคโปร์จากศูนย์ ที่เหมาะสำหรับผู้นำองค์กร ผู้บริการ นักการเมือง
ช21 เรื่อง ราคา 300 บาท = เรื่องละ 14.2 บาท (ไม่คิดค่าส่ง)
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
(ซื้อเดี่ยว) เว็บ https://www.winbookclub.com/store/detail/248/สร้างชาติจากศูนย์
โปรโมชั่นรวม 3 เล่ม
ทำไมควรซื้อหนังสือเล่มนี้: https://www.facebook.com/photo/?fbid=1207283390760350&set=a.208269707328395
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
