"ผมไม่อยากไปเมืองไทยอ่ะ ผมจะอยู่ที่ไซบีเรียนี่แหละ" นกนางนวลธรรมดาบ่นกับพ่อ
พ่อของมันได้ยินลูกบ่นมาหลายรอบในช่วงนี้
ซึ่งเป็นช่วงที่พวกมันต้องเร่งกินอาหารตุนไว้สำหรับการบินข้ามประเทศจากไซบีเรียไปเมืองไทย นับเป็นระยะทางหลายพันกิโลเมตร
หากไม่สะสมอาหารไว้ในร่างกายให้เพียงพอ พวกมันอาจตายได้ระหว่างที่เดินทาง
พ่อมันคิดวิธีกล่อมลูกชายอยู่หลายแบบ ในที่สุดพ่อมันก็ตัดสินใจเล่าเรื่องสำคัญเรื่องนึงให้ลูกฟัง
"ก่อนที่ลูกจะเกิด พ่อเคยมีพี่ชายที่สนิทกันมากอยู่ตัวหนึ่ง
พวกเราพี่น้องบินเคียงข้างกันมาตลอด ไปกลับเมืองไทยกับไซบีเรียก็หลายรอบ
แต่วันหนึ่ง พี่ชายของพ่อก็พูดเหมือนลูก
คือไม่อยากบินไปเมืองไทยอีกแล้ว อยากอยู่ที่ไซบีเรียตลอดทั้งปี โดยไม่สนใจเรื่องความหนาวเย็น
พ่อทั้งขอร้อง ทั้งด่า ทะเลาะกัน หรือพูดดี ๆ ยังไง พี่ชายของพ่อก็ไม่ยอมบินไปด้วยกัน
สุดท้ายเมื่อ นกนางนวลธรรมดา ทั้งฝูงบินไปเมืองไทย
ก็มีเพียงพี่ชายของพ่อที่ยืนอยู่ที่นี่"
แล้วพ่อมันก็เหม่อมองไปยังจุดที่ยอดภูเขาน้ำแข็งบรรจบกับท้องฟ้า
มองอยู่นานจนลูกอดรนทนไม่ได้ต้องถามขึ้นว่า
"แล้วเป็นยังไงต่อฮะ ลุงเค้าเป็นยังไง"
พ่อมันหันมามองหน้ามันด้วยแววตาเศร้าสร้อย
"พวกเราบินไปอยู่ที่เมืองไทยหลายเดือน เพื่อวางไข่แล้วรอให้เด็ก ๆ โตจนบินได้ ถึงบินกลับมาไซบีเรีย
พอมาถึงพ่อก็ตามหาพี่ชายของพ่อไปทั่ว จนไปเจอก้อนน้ำแข็งก้อนหนึ่งที่กำลังละลาย แต่ข้างในกลับเป็นใบหน้าที่พ่อคุ้นเคย"
ลูกชายฟังมาถึงตรงนี้ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แล้วพ่อมันก็พูดต่อว่า
"ใช่แล้ว เป็นพี่ชายของพ่อเอง เค้ายืนอยู่ในท่าที่มองไปยังเมืองไทย" พูดจบพ่อของมันก็ถึงกับสะอื้น
พวกมันสองพ่อลูกต่างกอดกันร้องไห้ให้กับพี่ชายที่จากไปของพ่อ
หลังจากมันฟังเรื่องราวนั้นแล้ว มันก็เร่งกินอาหารตุนจนทำน้ำหนักเพิ่มขึ้นถึง 50%
เมื่อถึงวันต้องเดินทาง มันและพ่อก็บินคู่กันอย่างมั่นคง
จนบินมาถึงยอดเขาที่พ่อมันมองตอนเล่าเรื่องพี่ชาย
มันจึงพยายามก้มมองหาศพของลุงที่ยืนมองเมืองไทย แต่ก็หาไม่เจอ เลยหันมาถามพ่อ
"พ่อครับ ศพลุงที่ยืนบนยอดเขาไม่อยู่แล้วเหรอครับ ผมหาไม่เจอเลย"
พ่อมันหันมาตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า "พ่อเป็นลูกคนเดียวนะ"
พอได้ยินแบบนั้นลูกมันก็อุทานออกมา "พ่ออออออ!"
พ่อมันหัวเราะก่อนจะบอกมันว่า
"ถ้าลูกไม่บินมากับพวกเรา แล้วดึงดันจะอยู่ที่ไซบีเรีย ก็จะต้องเป็นเหมือนพี่ชายในจินตนาการของพ่อนั่นแหละ
ธรรมชาติสร้างให้เรามาเป็นแบบนี้ พอหน้าหนาวเราก็บินไปเมืองไทย พอหน้าร้อนเราก็บินมาไซบีเรีย
ลองคิดดูว่าจะมีสิ่งมีชีวิตสักกี่ชนิดที่ใช้กำลังของตัวเองบินได้ระยะทางไกลแบบนี้
นั่นทำให้เราได้เห็นโลกในมุมที่ไม่มีใครได้เห็นนะ"
มันเซ็งที่โดนพ่อหลอก แต่เมื่อมองวิวรอบ ๆ ตัวที่มันได้เห็นผ่านการบินข้ามทวีป ที่แม้จะเหนื่อยมาก ๆ มันก็ได้เห็นโลกในมุมมองที่ต่างไปจริง ๆ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
