ของเล่นมือสอง
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นเมื่อเด็กสาวคนหนึ่งก้าวเข้ามาในร้านของเล่นมือสอง เธอเดินสำรวจของเล่นที่วางเรียงรายอยู่บนชั้นไม้เก่า บรรยากาศในร้านดูเงียบเหงา มีเพียงเจ้าของร้านหญิงชราเท่านั้นที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์
“อยากได้อะไรเหรอหนู” หญิงชราถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
เด็กสาวไม่ได้ตอบ เธอเพียงเดินเข้าไปหยิบตุ๊กตาผ้าตัวหนึ่งขึ้นมา มันเป็นตุ๊กตากระต่ายสีขาวที่ดูเก่าจนสีซีด มีรอยปะตรงแขนขวา และที่น่าประหลาดคือดวงตาของมันเป็นกระจกเงาที่สะท้อนภาพทุกอย่าง
“ตัวนี้ราคาเท่าไหร่คะ”
หญิงชราจ้องมองตุ๊กตาแวบหนึ่งก่อนจะยิ้มบางๆ “เอาไปเลยสิ… ไม่ต้องจ่าย”
เด็กสาวรับมาอย่างดีใจโดยไม่เอะใจว่าเหตุใดหญิงชราถึงให้ของฟรี เธอเดินออกจากร้านไปพร้อมกับตุ๊กตา โดยไม่รู้เลยว่า…เธอกำลังนำบางสิ่งติดตัวกลับบ้านไปด้วย
คืนนั้น เธอวางตุ๊กตาไว้บนชั้นใกล้เตียง แล้วเข้านอน แต่พอเวลาตกดึก เสียงแปลกๆ ดังขึ้น
กึก… กึก…
เธอลืมตาขึ้นมา ห้องเงียบสนิท มีเพียงแสงไฟจากถนนลอดผ่านหน้าต่าง เธอขยับตัวเตรียมจะนอนต่อ แต่แล้วก็รู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองอยู่
เธอหันไปมองตุ๊กตากระต่าย ดวงตากระจกของมันสะท้อนภาพในห้อง แต่สิ่งที่ผิดปกติคือ… ในนั้นมีเงาของใครบางคนยืนอยู่ข้างเตียง
หัวใจเธอเต้นรัว ร่างกายแข็งทื่อด้วยความกลัว แต่ก่อนที่เธอจะกรีดร้อง มือเล็กๆ อันเย็นเยียบก็คว้าหมับเข้าที่แขนของเธอ…
เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นข้างหู
“ขออยู่ด้วยคนได้ไหม…?”
เด็กสาวสะดุ้งสุดตัว รีบเปิดไฟหัวเตียง ตุ๊กตากระต่ายยังอยู่ที่เดิม แต่เงาในดวงตากระจกของมันหายไปแล้ว
เธอพยายามตั้งสติ ค่อยๆ หันไปมองรอบห้อง… ว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่
แต่เธอยังรู้สึกถึงบางสิ่งที่มองมา
แกร๊ก…
เสียงประตูตู้เสื้อผ้าดังขึ้นช้าๆ ราวกับมีใครบางคนกำลังแง้มออก เด็กสาวตัวแข็งทื่อ ก่อนจะรวบรวมความกล้า วิ่งไปเปิดประตูห้อง เปิดไฟทุกดวง แล้วจ้องไปที่ตู้เสื้อผ้า
ไม่มีอะไรอยู่ข้างใน
เธอหันกลับไปมองตุ๊กตาอีกครั้ง ดวงตากระจกของมันตอนนี้สะท้อนแต่ภาพเธอ… ไม่มีเงาปริศนาอีกแล้ว
แต่เธอรู้… มันยังอยู่
หลังจากคืนนั้น เด็กสาวพยายามสืบหาที่มาของตุ๊กตากระต่ายตัวนี้ จนได้กลับไปที่ร้านของเล่นมือสองอีกครั้ง
แต่ร้าน… กลับปิดเงียบ!
กระดาษแผ่นหนึ่งถูกแปะไว้หน้าร้านว่า “ปิดกิจการถาวร”
เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนจะสังเกตเห็นชายชราคนหนึ่งที่นั่งขายน้ำชาอยู่ใกล้ๆ
“คุณตาคะ ร้านของเล่นร้านนี้ไปไหนแล้วเหรอคะ?”
ชายชรามองเธอนิ่งๆ ก่อนถอนหายใจ
“อ๋อ… ร้านนี้ไม่มีเจ้าของมาหลายปีแล้วนะหนู”
เธอชะงัก “แต่หนูเพิ่งมาซื้อของที่นี่เมื่อวานนี้เอง…”
ชายชรายิ้มบาง “เห็นยายเจ้าของร้านล่ะสิ…”
เด็กสาวพยักหน้า ชายชราถอนหายใจลึกขึ้นกว่าเดิม “ยายคนนั้นเสียไปนานแล้วนะหนู แต่ก่อนร้านนี้เคยเป็นของหลานสาวเขา เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบเล่นตุ๊กตากระต่ายตัวนั้น”
หัวใจเด็กสาวเริ่มเต้นแรงขึ้น
“หลายปีก่อน หลานสาวยายถูกรถชนเสียชีวิตระหว่างที่ไปเล่นอยู่แถวถนน วันนั้นเธออุ้มตุ๊กตากระต่ายตัวนี้ติดตัวไปด้วย…”
“…ว่ากันว่า วิญญาณของเธอยังคงติดอยู่ในดวงตาของตุ๊กตาตัวนั้น เพราะมันเป็นของเล่นชิ้นสุดท้ายที่เธอรักที่สุด”
เด็กสาวกลับมาที่ห้อง มองตุ๊กตากระต่ายที่วางอยู่บนชั้นด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
เธอไม่ได้กลัวมันอีกต่อไป
คืนนั้น ก่อนเข้านอน เธอหยิบตุ๊กตาขึ้นมา โอบกอดมันไว้เบาๆ แล้วกระซิบว่า…
“เธอไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกนะ”
แล้วเธอก็หลับไป ท่ามกลางคืนที่เงียบสงบ…
แต่หากมองให้ดี ดวงตากระจกของตุ๊กตากระต่ายสะท้อนภาพของเด็กสาวอีกคนหนึ่งที่ยิ้มจางๆ อยู่ข้างๆ เธอ…
ชื่อตัวละครและสถานที่เป็นเพียงสมมติขึ้นมาเพื่อเขียนนิยายแต่เพียงเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ถ้าชอบนิยายสยองขวัญหรือเรื่องรักแบบนี้ฝาก กดติดตาม เพื่อเป็นกำลังใจ กันด้วยนะครับ…..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
