破云见日 (เมฆมลาย ฟ้าสว่าง)
乌云漫漫掩晴空， (เมฆดำหนาทึบ ปกคลุมท้องฟ้า)
冷雨飘零湿旧踪。 (สายฝนโปรยปราย ชะล้างร่องรอยอดีต)
但信狂风吹夜尽， (เชื่อเถิด เมื่อสายลมพัดผ่าน ค่ำคืนจะสิ้นสุด)
破晓霞光映碧峰。 (อรุณรุ่งจะส่องแสง เหนือยอดเขาอันเขียวขจี)
🔥 คำแปลบทกวี
แม้วันนี้เมฆดำจะบดบังท้องฟ้า
แม้สายฝนจะเย็นเยียบและชะล้างอดีต
แต่ขอจงเชื่อเถิด ว่าความมืดจะจบลง
และแสงอรุณจะกลับมาสาดส่องอีกครั้ง
นิยานยสั้น📚
ฟ้าหลังเมฆหมอก(破云见日)
เสียงลมคำรามก้องไปทั่วหน้าผา เมฆดำหนาทึบลอยต่ำราวกับจะกลืนกินผืนป่าและยอดเขาทั้งหมด ฝนเย็นเยียบเทกระหน่ำราวกับจะแช่แข็งทุกสรรพสิ่ง
กลางสายฝน เด็กสาวในชุดขาวเปียกปอนไปทั้งร่าง นางยืนเดียวดายบนลานหินกว้าง มือข้างหนึ่งกำกระบี่เก่าคร่ำคร่า ส่วนมืออีกข้างจับผ้าแพรสีครามแน่นราวกับจะปล่อยมือจากมันไม่ได้
สายตานางทอดมองไปเบื้องหน้า จุดที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเรือนเล็กๆ ริมหน้าผา ที่แห่งนั้น เคยมีเสียงหัวเราะ เคยมีใครบางคนคอยยืนข้างกาย
แต่ฝนในวันนั้นได้พัดพาทุกอย่างไป เหลือเพียงซากไม้ผุพังและความทรงจำที่ยากลืมเลือน
“เมฆดำหนาทึบ ปกคลุมท้องฟ้า สายฝนโปรยปราย ชะล้างร่องรอยอดีต...”
นางเงยหน้ามองฟ้า แม้ฝนจะกระหน่ำใส่ใบหน้า แต่ดวงตานางกลับไร้น้ำตา มีเพียงเปลวไฟแห่งความหวังที่ยังไม่ดับมอด
“ข้าเชื่อ เมื่อสายลมพัดผ่าน ค่ำคืนจะสิ้นสุด”
แล้วในขณะนั้นเอง ลมแรงกระโชกเมฆหมอกให้กระจายออก แสงอรุณแรกสาดส่องผ่านรอยแยกของฟากฟ้า เมฆดำค่อยๆ จางหาย เหลือเพียงแสงสีทองอาบยอดเขา
ดวงอาทิตย์ที่ถูกซ่อนมานาน ได้หวนคืนมาอีกครั้ง พร้อมกับความอบอุ่นที่ส่องมาถึงหัวใจของนาง
นางปล่อยมือจากผ้าแพร ปล่อยให้มันปลิวลอยไปกับสายลม มือที่ว่างเปล่านั้น จับกระบี่ด้วยความมั่นคง นางยิ้มบางเบา ก่อนจะก้าวออกไปสู่เส้นทางเบื้องหน้า
“อรุณรุ่งจะส่องแสง เหนือยอดเขาอันเขียวขจี”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
