เรื่องการทำบุญ เมื่อก่อนก็คิดเองเออว่า ทำอย่านี้ ทำบุญที่ใจปุ๊บ เป็นบุญปั๊บ บางทีการคิดเอง เราก็ยังไม่เคยเจอะเจอว่า วิธีทำบุญนั้นทำอย่างไร วิธีการอธิษฐาน ของคนรุ่นก่อนๆนั้นทำอย่างไร ยิ่งเป็นสมัยต้นพุทธกาล เรื่องราวของที่ว่า พระอรหันต์ สอนโยมให้ทำบุญนั้น เค้่าสอนให้โยม ทำกายนิ่ง จิตนิ่ง ระลึกว่า จิตอาศัยในกายของคุณบิดามารดา เวลาพระเดินบิณฑบาต พระท่านอ่านวาระจิตของโยมได้
เมื่อเห็นว่าโยม พร้อมทั้งกายวาจาใจ จิตนั้นไม่นึกคิดอะไร เหมือนวางเปล่า ..พระท่านก็เปิดบาตรให้ใส่ โยมก็ประคอง ของใส่บาตร ตาก็มองดูที่มือ บันทึกการกระทำของตัวเอง ที่นำธาตุทั้งสองของคุณบิดามารดามาสร้างบุญ การที่พระท่านรอให้จิตของโยม มีกายที่นิ่ง จ้ตที่นิ่ง ไม่มีอารมณ์กรรม ..เป็นกายของเทพบุตรเทพสตรี ..นั่นก็เพื่อที่ท่าน จะเปล่งแสงรัตนะ ลงไปสู่จิตของโยน ที่จะไปช่วย ให้จิตของโยม มีแสงสว่าง ..นำพาให้จิตค่อยๆมีปัญญาธรรม ไปแก้ไขนิ่งกายวาจาใจ ที่เคยชิน ใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์กรรมต่าง ๆ
เรื่องราวการทำบุญ พระท่านก็ช่วย นำจิต นำพาจิต ให้นิ่ง ให้เฉย มีทั้งการกราบพระ การสวเมมนต์ นำพาจิตให้สงบ ให้ปลอดโปร่ง พอจิตดี ..จิตใจสงบ ท่านก็ให้กล่าวคำ ถวายปัจจัย อุทิศกุศลไป .เสร็จแล้วก็กรวดน้า อธิษฐาน ข้าพเจ้าปรารถนา ขอบรรลุ มรร ๔ ผล ธ พระนิพาน ๑
ถ้าจะอธิษฐานต่อก็เป็นเรื่องราวดี ที่จะช่วยจิตให้พ้นทุกข์ ไม่ได้อธิบายให้ร่ำรวยเงินทอง โลกธรรม การอธิษฐาน กล่าวคำอธิษฐาน ก็ใช้คำพูดที่ดี .กิริยาท่าทางที่ดี ที่ว่า นอบน้อมมาสร้างบุญกุศล เพื่อที่จะได้เกิดเป็นแสงสีเหลือง สีของบุญเกิดขึ้น ทั้งที่กายและจิต หนุนนำให้กายเป็นบุญ แล้วก็ใช้กายบุญมาประพฤติปฏิบัติธรรม นำพาให้เกิดบารมี กายเป็นบุญ จิตมีธรรม
มีมีการกล่าวอธิษฐาน เราก็ต้องมีการประพฤติปฏิบัติ ลงมือทำ ทำไปตามคำพูด ที่เราอยกมีกายบุญ กายบารมี ที่มีเรื่องราว การใช้ ธาตุนะโม มากระจายบุญกุศลที่เกิดขึ้นแล้วบุญกุศลที่เกิดขึ้น แท้จริงเป็นอย่างไร นั่นก็เป็นเรื่องราวที่ต้องเรียนรู้จัก .ทำให้ประจักษ์แก่จิตของตนเอง ไม่ได้ประจักษ์ที่กายผู้อื่น ต้องประจักษ์แจ้ง แก่จิตขิงตัวเอง
แล้วคำว่า บุญกุศลนั้นใครเป็นผู้ที่บันทึกให้แก่จิตของเรา ..ที่ว่า เก็บบุญกุศลหนุนนำจิต ไปในชาติต่อๆไป เป็นเสบียงให้แก่จิต ที่ต้องออกจากกายนี้ไป
เรื่องบุญกุศลนั้น มีพระท่านบอกว่า เห็นทำกัน แล้วเสียดาย อุตส่าห์ไปเหน็ดเหนื่อย หาปัจจัยมา แบ่งปันมาสร้างเป็นทานเป็นบุญ แต่เวลาทำ ทำแบบไม่ตั้งใจทำ ไม่เห็นความสำคัญ มันก็ไม่เกิดคำบุญกุศล แล้วก็ไปพูดว่า บุญนั้นไม่มีจริงๆ ก็ทำมันเสียอย่างนั่น มันจะเกิดบุญขึ้นมาได้อย่างไร
มีพระที่เรานับถือ ไปโรงพยาบาล ..ระหว่างรอ ก็มีคน เอาปัจจัยมายื่นให้ ..ท่านก็อยู่เฉย ..ท่านบอกว่า โยมไม่เสียดายหรือไง อยู่ดีเอาตังค์มาให้ฉันนี่ ..ฉันจะรับก็ได้ แต่โยมต้องทำตามที่ฉันยอก ..ฉันถึงจะรับ แล้วท่านก็บอกให้ ว่าต้องทำกายอย่างไร ทำจิตอย่างไร หากโยมรีบร้อนไม่ทำตาม ท่านก็ไม่รับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
