การให้ ให้ทาน เราก็ให้อารมณ์เราเป็นทาน เมื่อได้ตัดสินใจให้ ช่วยเหลือ เพราะเหว่า เค้าเดือดร้อน เรากช่วยเหลือเกื้อกูลไป สละ แบ่งปันของเราไป ให้ไปแล้ว ให้ทานไปแล้ว หลุดจากมือเรา ก็ไม่ใช่ของเราแล้ว หากเราไปยึดถือ ไม่ตัดขาด จิตมันก็หลงยึด ..เมื่อให้เป็นของเค้า สิ่งนั้นไม่ใช่ของเราแล้ว สิ่งที่เราได้ ก็คือ การรู้จักตัดขาดความยึดถือ ในอารมณ์ที่นำพาไปยึด
คราวนี้ แหละ เรื่ิองราวที่จะสั้น ก็เป็นเรื่องยาว เกิดมีอารมณ์ไม่ชอบใจ ทิฐิไม่พอใจ ติเตียนนรชนต่อว่า .อารมณ์ที่บูดเน่า มันก็จะเกิดขึ้นที่ตัวเรา ..ไฟมันก็จะมาลุกไหม้ที่ตัวเราเอง..เมื่อไฟมันลุกที่ตัวเรา ..เราจะเอาไฟที่ไหนดับ ใครที่ไหน จะเห็นว่าอกเห็นใจเรา ที่ไฟมันลุกไฟม้ บางคนก็มีสมน้ำหน้า เยาะเย้ยถากถาง .บ้างก็ทำตัวเป็นบ่างช่างยุ ยุแยง ช้ำเติม ว่าเสียที ..เรื่องมันก็มียาวไกล .เมื่อทำใจไม่ได้ .มีความสุขมั้ย ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
