ในตอนบ่ายพอป้าสำเนียงส่งเสียงร้อง
เราก็เดินมารอที่บันไดท่าน้ำอย่างใจจดใจจ่อ
ที่จะได้ทานกล้วยทอดของป้าสำเนียงในทุกวัน
ตอนเย็นจะคอยเงี่ยหูฟังคุณป้าละมัยพายเรือ
มาขายผักขายปลาขายกบที่จับมาได้เพื่อ
ทำอาหารในวันถัดไปภาพของคุณย่ามีความสุข
ทุกครั้งที่จะนึกถึงการทำอาหารให้หลานทานในวันถัดไปคุณย่าไม่ลืมที่จะสั่งซื้อลอดช่องและขนมที่ตลาดเพื่อมาฝากหลานๆ