1. ในภาษาไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตฯ ซึ่งเป็นที่ยอมรับในประเทศไทย ระบุว่า คำว่า "สะอาด" หมายถึงไม่สกปรก หรือหมายถึงบริสุทธิ์ก็ได้ และคำว่า "บริสุทธิ์" จะหมายถึง แท้, ไม่มีอะไรเจือปน หมดจด ไม่มีตำหนิ ดังนั้นโดนนัยแห่งความหมายแล้ว ทั้ง 2 คำ ไม่น่าจะมีความต่างค่ะ ในขณที่คำว่า "จิต" จะหมายถึง สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก
2. แต่คำว่า "จิต" ตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้แสดงความหมายถึง สภาพรู้ อาการรู้ ลักษณะรู้แจ้งอารมณ์ เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ (ที่มา : มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา)
3. คำว่าปฏิบัติธรรมต้องประกอบด้วยปัญญาเสมอ มิได้หมายถึงเพียงรู้ รู้ว่าอย่างนี้ดี รู้ว่าอย่างนั้นดี แต่จะต้องคิดนึกและใคร่ครวญด้วยสติปัญญาตามไปเสมอ อาทิเช่น เรารู้ว่านั่งสมาธิดี แต่ไม่รู้ว่านั่งไปทำไม ทึกทักเพียงอย่างเดียวว่านั่งแล้วได้บุญ อย่างนี้ไม่ประกอบด้วยปัญญา ก็ไม่อาจเรียกว่าจิตสะอาดหรือบริสุทธิ์ได้ หรือตัวอย่างเช่น การให้ทาน รู้ว่าให้แล้วดี ให้ๆไปเถอะ ให้ไปแล้วก็แล้วกัน อย่างนี้ผู้รู้ท่านว่าปราศจากปัญญาเกิดร่วม ซึ่งก็จะไม่เรียกว่าจิตสะอาดหรือบริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
ต้องเริ่มตั้งแต่ว่าปัญญาคืออะไร
ปัญญาต้องรู้อะไรอย่างถูกต้องจริงๆ
ไม่อย่างนั้นจิตก็บริสุทธิ์ไม่ได้ เพราะยังมีอวิชชา
จิตบริสุทธิ์คือต้องดับกิเลสได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
