4 มี.ค. เวลา 09:18 • ปรัชญา
คำว่าจิต ..บริสุทธิ์ ..นั้นมันยากที่เรา จะรู้จักได้ แต่ที่..ผู้ที่จิตของท่านบริสุทธิ์ .จนกายนั้นเป็นแก้วจิต เป็นแก้ว นั้น มีสภาพเป็นอย่างไร จิตอย่างพวกเรา ที่มีแต่กรรม มีแต่สีกรรม สีดำที่ติดอยู่กับธาตุทั้งสี่
พอนำกายที่มีแต่สีกรรม ไปนั่งหน้า ต่อเบื้องหน้าจิตที่แสงสว่างรัตนะ บริสุทธิ์ ..จิตผู้กรรม ไปกระทบแสงรัตนะ ..ธาตุในเรือนกาย ก็หวั่นไหว ..สีดำสีม่วงสีเวรกรรม ก็ฟุ้งขึ้นมา เหมือนฝุ่นสกปรก ที่อยูบนเพื้น สถานที่สกปรก ทั้งยักใย่ฝุ่นเฃสษผงต่างๆ ก็กระพือขึ้นมาในกายกรรม ที่เป็นเหมือนบ้านให้จิตมีกรรมอาศัย เมื่อฝุ่นภายในบ้านมันฝุ่นขึ้น บ้านนั้นก็วุ่นวาย ทนไม่ไหว ต้อง นำบ้านหลบหลีก ออกไป .จากแสงรัตนะ
เรื่องของจิตที่บริสุทธิ์ ..จริงๆ เราไม่สามารถเข้าถึง จิตนั่นได้ ..ครูบาอาจารย์ ที่ท่านล่วงลับไปแล้ว ท่านบอกว่า ฉันนั้น ก็ได้แต่อยู่ห่างๆ ไม่สามารถเจ้าไปใกล้จิตของพระอรหันต์ได้ เพราะตอนนี้ ฉันไม่มีกาย เป็นนามธรรม ยิ่งรู้จักเรื่องแสงสีอะไรต่างๆ ก็ยิ่งละเอียดมากขึ้น จิตยังมีกรรมอยู่ เข้าไปใกล้ท่าน ก็เหมือนถูกพายุหมุนออกมา
แล้วเวลาที่มีพระผู้ใหญ่มาสอน ที่จริงแล้ว หูของเราฟังเสียงท่านไม่ได้เลย เพียงท่านพูดเบา ..เสียงนั้นก็ดัง กังวาล หูแทบแตก แต่ที่ฟังเสียงท่านได้ เพราะเหมือนมีโค้ด ปิดเสียง แล้วก็ทำให้หูเราได้ยินได้ เรื่องราวของธรรม จิตจองธรรมบริสุทธิ์ แสงสีดำสีม่วงสิ่งสกปรก ก็เหมือนถูกแสงรัตนะ นั้นผลักออกไป .ที่ผลักออกไปก็เนื่องด้วยสีเวรกรรมมันฟุ้งขึ้นมาเอง เหมือนว่า ผู้มีกรรม ก็ต้องอนู่กับกรรมจะไปแก้ไขให้ก็ไม่ได้ เค้าต้องแก้ไขด้วยตัวของเค้าเอง
โฆษณา