จริงแท้แน่นอนค่ะ เพราะหากไม่มีตัวคุณ ที่เข้าไปรู้อารมณ์ว่าขณะนั้นทุกข์ ความทุกข์ย่อมไม่มี
ความรู้สึกทุกข์ คือการที่เราเข้าไปรับรู้อารมณ์ว่า ณ ขณะนั้น ฉันทุกข์ คนที่เกิดมาแล้วบอกว่าไมเ่คยทุกข์ ไม่มีอยู่จริง หรือไม่ก็แสร้ง หรือไม่ก็ฝืน หรือไม่ก็ไม่รู้ตัวว่า ขณะนั้นทุกข์อยู่ แต่ทั้งนี้ ก็มิได้หมายความว่า เราจะสามารถไปบังคับให้ไม่ทุกข์ได้ เพราะความจริงคือ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถบังคับตัวเองให้ไม่ทุกข์ได้ แม้แต่พระประวัติพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ยังทรงเกิดความทุกข์ และแสดงให้เห็นแก่นแท้ว่า "มนุษย์ทุกผู้ทุกนาม สรรพสัตว์สรรพชีวิต เกิดมาพร้อมทุกขังทุกคน ไม่เว้นเลยสักคน"
แต่พระพุทธองค์ ทรงบอกเพียงว่า ทุกข์นั้น มีเหตุมีปัจจัยให้เกิด และเมื่อเกิดแล้ว มันก็จะดับไปไม่เหลือเลย ไม่มีทางที่มันจะจ่อมทุกข์อยู่ในสภาพเดิมอย่างนั้นได้ ทรงบอกให้วิปัสสนา คือการใช้สติ+ปัญญา ใคร่ครวญอยู่เนืองๆ (การเจริญ) เพื่อให้เราค่อยๆ.....ย้ำว่าค่อยๆ ละคลายจากการเข้าไปข้อง ไปเกี่ยว ไปยึดเอาความรู้สึกทุกข์นั้นไว้ ไปครอบครองความรู้สึกทุกข์นั้นไว้
หมั่นทวน หมั่นใคร่ครวญ หมั่นเจริญ
เพื่อค่อยๆ ละ ค่อยๆ คลาย
ค่อยๆทำ เป็นประจำ สม่าเสมอ
จิตจะละเอียดปราณีตขึ้นทีละเล็กทีละน้อย
และความละเอียดปราณีตนี้เอง ที่เรียกว่าจิตมีพลัง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
