8 มี.ค. เวลา 08:59 • หนังสือ

คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอน สาวน้อยในแจกัน

โยโคมิโซะ เซซิ เขียน / บุษบา บรรจงมณี แปล
โปรยสำนักพิมพ์ Prism :
สายตรวจหนุ่มเดินลาดตระเวนกลางดึกสงัด พบสาวน้อยสวมชุดแบบจีนวิ่งถลันออกจากบ้านหลังใหญ่ เขารีบวิ่งตามเพราะสังเกตได้ถึงท่าทีตื่นตระหนกโดยไม่นึกฝันเลยว่าจะตกเป็นเหยื่อสังเวยคมมีดในคืนเดียวกับที่จิตรกรรสนิยมมืดดำถูกพบเป็นศพคาห้องนอน
"คินดะอิจิ" ถูกเรียกตัวมาทำคดีเช่นทุกครั้ง และได้ฟังคำให้การน่าพิศวง แม่บ้านของจิตรกรบอกว่าเห็นคนร้ายเป็นหญิงสวมชุดแบบคนจีน แต่แทนที่จะรีบหนี เจ้าหล่อนกลับพยายามบิดเข่าหักศอกเพื่อยัดตัวลงในแจกัน เรื่องพิลึกพิลั่นแบบนั้นมีจริงหรือ ขณะทีมสืบสวนต่างฉงนสงสัย นักสืบหัวเราะกระเซิงกลับฉุกคิดถึงการแสดงประหลาดที่เคยได้ผ่านตา ถ้าคืนนั้นเขาไม่ได้เปิดโทรทัศน์ดูแก้เบื่อ คดีลึกลับคงไร้บทสรุปคลี่คลาย
หลังอ่านรวดเดียวจบ :
ในหนึ่งเล่มมีสองคดี คดีสาวน้อยในแจกันยาวกว่า สยองกว่า แต่อีกคดีก็ระทึกไม่แพ้กัน แม้จะเป็นคดีสั้น ๆ แต่เหมาะสำหรับคนจำรายละเอียดของตัวละครหลายคนไม่แม่นอย่างเรา 5555
คดีนี้เริ่มต้นอย่างบังเอิญในคืนวันหนึ่งที่ยอดนักสืบของเราดูรายการทีวีกายกรรมแบบจีนกับสารวัตรคู่ใจ และเผอิญเกิดเหตุฆาตกรรมที่มาจากแจกันและวิธียืดหดตัวลงไปในนั้น แต่ถ้าพิสูจน์ทราบง่ายก็ไม่ใช่คินอะดิจิแล้ว เส้นเรื่องพลิกไปมาหลายตลบ ซับซ้อนซ่อนเงื่อนตามสไตล์ บทเฉลยมาอย่างครึกโครม คำตอบผิดคาดไปมาก มาพร้อมรูปคดีที่ชัดเจน ลงลึกการก่อเหตุอย่างละเอียด ซึ่งเป็นเสน่ห์ของอาจารย์โยโคมิโซะมาตลอด
อันที่จริงวรรณกรรมสืบสวนชุดคินดะอิจิได้รับการแปลหลายครั้ง พิมพ์กับสำนักพิมพ์ต่างกันไป เราจำได้ว่าเคยอ่านคดีนี้จากอีกสำนักพิมพ์หนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ครั้งนี้พิมพ์ใหม่กับ Prism สำนวนแปลสนุกเหมือนเคย แต่สิ่งที่เหนือคาดคือเราจำไม่ได้ว่าคนร้ายของคดีนี้คือใคร 5555 น่าจะอ่านนานจัด ทำให้อ่านอย่างสนุก แปลกใหม่ ไม่เชย ไม่ล้าสมัย
ก็เป็นเรื่องน่าแปลกที่วรรณกรรมชุดคินดะอิจิไม่เคยตกยุค แม้ในเรื่องจะยังคงเป็นทีวียุคขาวดำ ไม่มีอุปกรณ์สื่อสารทันสมัยใด ๆ ทั้งสิ้น ทว่าผู้อ่านก็ยังรักที่จะติดตามคดีของนักสืบหัวกระเซิง รวมถึงการนำมาสร้างเป็นละครทีวีครั้งแล้วครั้งเล่า
คะแนนเต็ม 10 ย่อมให้ 10 อ่านเมื่อใดก็สนุก ระทึกขวัญสั่นประสาท รูปแบบการก่อเหตุยังคงน่าทึ่งชนิดไม่น่าเชื่อว่าผู้เขียนสร้างสรรค์กว่าครึ่งศตวรรษมาแล้ว สายนิยายสืบสวนสอบสวนต้องมีเก็บไว้ในชั้นนะคะ อ่านวันนี้แล้วค่อยหยิบอ่านอีกทีสัก 2-3 ปีให้หลัง เชื่อเถอะว่าคุณจะยังตื่นเต้นรอคอยเหมือนเดิม เช่นเดียวกับเราแหละ อิอิ
โฆษณา