ทำไมโรงหนังต้องขายป๊อปคอร์น?
เคยสงสัยไหมว่า ทำไมเวลาไปดูหนัง เราถึงเห็น ป๊อปคอร์น วางขายอยู่แทบทุกโรงภาพยนตร์? ทำไมต้องเป็นป๊อปคอร์น ไม่ใช่อย่างอื่น? วันนี้เราจะพาย้อนกลับไปดูต้นกำเนิดของธรรมเนียมนี้กัน
จากขนมข้างถนน สู่ของคู่โรงหนัง
ย้อนกลับไปช่วง ทศวรรษที่ 1920 - 1930 หรือ ยุคทองของฮอลลีวูด โรงภาพยนตร์ยังเป็นสถานที่หรูหรา มีพรมแดงและเก้าอี้กำมะหยี่ คนที่เข้ามาดูหนังมักต้องแต่งตัวดีเหมือนมางานสำคัญ ซึ่งตอนนั้นโรงหนังยัง "ห้ามนำอาหารเข้ามา" เพราะไม่อยากให้พื้นเปรอะเปื้อน
แต่แล้วเกิด วิกฤตเศรษฐกิจครั้งใหญ่ในปี 1929 (Great Depression) ทำให้คนมีเงินน้อยลง โรงหนังต้องหาทางเพิ่มรายได้ จึงเริ่มอนุญาตให้ พ่อค้าแม่ค้าข้างถนน ขายขนมให้คนที่มาดูหนัง ซึ่งหนึ่งในขนมที่ได้รับความนิยมมากที่สุดก็คือ ป๊อปคอร์น เพราะ ราคาถูก หอม และเคี้ยวเพลิน
ทำไมต้องเป็นป๊อปคอร์น?
มีเหตุผลหลัก 3 ข้อที่ทำให้ ป๊อปคอร์น กลายเป็นขนมประจำโรงหนัง
ถูกและทำง่าย – ป๊อปคอร์นทำจากเมล็ดข้าวโพดที่มีราคาถูก เพียงแค่ใช้ความร้อนก็สามารถทำให้มันแตกตัวเป็นขนมพร้อมกิน
หอมและดึงดูดคน – กลิ่นของป๊อปคอร์นสามารถลอยฟุ้งไปทั่วโรงหนัง ทำให้คนอยากซื้อกิน
กำไรสูง – ต้นทุนของป๊อปคอร์นนั้นต่ำมาก แต่สามารถขายได้ในราคาสูง ทำให้โรงหนังมีกำไรจากการขายขนมมากกว่าค่าตั๋วเสียอีก
จากของกินเล่น กลายเป็นธุรกิจหลักของโรงหนัง
เมื่อเจ้าของโรงหนังเห็นว่าป๊อปคอร์นขายดีมาก พวกเขาจึงตัดสินใจ ขายเองแทนที่จะให้พ่อค้าแม่ค้าขาย นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของ บาร์ขนมและเครื่องดื่มในโรงหนัง ซึ่งเราคุ้นเคยกันทุกวันนี้
ปัจจุบัน รายได้จากการขายป๊อปคอร์นและเครื่องดื่ม คิดเป็น 40% - 50% ของรายได้ทั้งหมดของโรงภาพยนตร์ ซึ่งมากกว่ารายได้จากการขายตั๋วในบางกรณีด้วยซ้ำ
คุณเคยคิดว่าป๊อปคอร์นในโรงหนังแพงเกินไปไหม? หรือขาดมันไม่ได้เลยเวลาดูหนัง? คอมเมนต์มาแลกเปลี่ยนกันได้เลย!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
