วันนี้ AU มาออก OppDay ครับ ผมว่ามาออกปีละ 1 ครั้ง ก็ดีเหมือนกัน ถ้ายังตั้งใจทำงานกันอยู่ สำหรับบริษัทนี้ มาอัพเดทให้ฟังปีละครั้ง ผมว่าก็พอนะ
บริษัทนี้คุณภาพดี ไม่มีหนี้ สร้างกระแสเงินสดได้ดีมาก สร้าง ROIC ได้สูง ทำธุรกิจแบบค่อยเป็นค่อยไป ช้าแต่ชัวร์ แต่อาจจะไม่ทันใจนักลงทุนที่อยากจะรวยเร็ว แต่ผมว่า การทำธุรกิจให้ยั่งยืนได้ในระยะยาว มันก็ควรต้องทำแบบนี้แหละครับ ผมก็นึกไม่ออกว่า AU จะทำ Blitzscaling ได้ไหม ถ้าทำออกมาแล้ว จะรักษา Quality ได้ดีหรือป่าว
สำหรับผม ผมก็พอใจแค่นี้ บริษัทนี้ถ้ายังรักษานโยบายการทำธุรกิจแบบนี้ต่อไปได้เรื่อย ๆ มันก็ไม่มีเหตุผลต้องขาย "บริษัทคุณภาพสูง เป็นเครื่องจักรผลิตเงินสด และสร้างผลตอบแทนต่อเงินลงทุนได้ดี" ที่เราซื้อมาตอนราคาไม่แพง จริงไหมครับ ?
ปล เรื่องหนึ่งที่ผมคิดว่ามันน่าทึ่งกับผมดี นั่นคือ เวลาประมาณ 3 ปีมานี้ ผมเขียนและแชร์ใน Blockdit มาถึง 1,600 โพสต์เลยหรอเนี่ย มันเยอะจนเหลือจะเชื่อครับ
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ผมเขียนใน Blockdit Invest แบบนี้ มาจำนวนเท่าไรแล้ว
และหากจะให้เอาทั้งหมดที่เคยเขียน มาเรียงต่อกัน มันจะยาวแค่ไหนกันนะ
ผมก็สงสัยกับตัวเองนะว่า ผมมีอะไรมาให้เขียนเยอะขนาดนี้เลยหรอ 5555
ผมไม่รู้ว่าต่อไปจากนี้ เมื่อชีวิตมันมีการเปลี่ยนแปลง ผมยังจะได้เขียน หรือมีใจจะเขียนต่อไปไหมครับ
แต่ทุกอันที่ผมเขียน ผมก็พูดได้ว่า มันมาจากใจ ผมสนุกตอนที่เขียนมันมากเลย สนุกจนลืมเวลาไปเลยว่า ผมใช้เวลาเขียนสักเท่าไร อันที่จริงต้องบอกว่า ผมไม่รู้ว่าผมใช้เวลาในการเขียนเท่าไร เพราะผมก็แค่เขียนมันไเรื่อย ๆ เขียนจนรู้สึกว่า แค่นี้พอแล้ว
มันเป็นการเขียนที่ผมไม่ได้ใช้สมองคิดสักเท่าไรครับ ผมแค่พบว่ามันพรั่งพรูออกมา และผมแค่นำมาเขียนให้มันจบ
ผมก็ขอขอบคุณ ที่มีคนชอบที่ผมเขียนนะครับ
สำหรับผม ทุกครั้งที่ผมได้เขียน ผมมีความสุขมากครับ ผมทำเพราะผมรักที่จะทำมันครับ
อย่างไรก็ตาม ชีวิตคนเรามันก็ไม่แน่ไม่นอนจริง ๆ ครับ สิ่งที่เราเคยคิด เคยวาดฝัน บางสิ่งก็เป็นจริง แต่ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยเกิดขึ้น และเราจะพบว่า เรื่องที่เกิดขึ้น ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ดั่งใจเราหรอกครับ
เรื่องบางเรื่อง ผมเคยคิดว่า กว่าจะถึงตอนจบ กว่าวันนั้นจะมาถึง มันคงอีกนานเลย คงไม่ต้องไปห่วงอะไรมันมาก
แต่แล้ว เราก็พลันพบว่า ไอ้วันที่เราไม่เคยคิดว่าจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้ มันก็ดันมาเร็วกว่าที่เราคิดไว้ และหลายครั้ง เราก็เตรียมตัวไม่ทัน รับมือกับมันไม่ถูก
แม้เราอาจจะเตรียมใจมาก่อนแล้ว แต่สุดท้ายก็พบว่า มันไม่ได้ช่วยเราเท่าไรเลย
แม้เราจะร้องไห้จนเสียน้ำตาไปมากสักแค่ไหน แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความจริงของชีวิตเรามันเปลี่ยนแปลงไปได้
แม้เราจะไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แต่ถ้าโชคชะตากำหนดมาตั้งแต่แรก มันก็ไม่อาจจะหลีกหนีไปได้ครับ
ความไม่แน่นอนของชีวิต เป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องเจอครับ
ผมเจอมันบ่อย ๆ มีบ้างที่ผ่านมาได้อย่างสบายใจ แต่หลายครั้ง กว่าจะผ่านมาได้ ก็พบกับความลำบากใจไม่น้อย เสียน้ำตาไปเยอะมาก
ผมยังจำความรู้สึกเหล่านั้นได้ดี ไม่ว่าจะสมัยยังเป็นเด็กอยู่ หรือพอโตมาหน่อย จนตอนนี้เริ่มแก่ขึ้น
แต่ความรู้สึกตื้นตันเหล่านั้นมันเกิดขึ้น ไม่ว่าผมจะอายุเท่าไร มันก็สามารถทำให้ผมร้องไห้เป็นเด็ก ๆ ไปได้เหมือนกันครับ 5555
ออกนอกเรื่องนอกราวที่เกี่ยวกับการลงทุนไปเยอะอีกแล้ว
แต่ครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วครับ
ผมไม่รู้ว่าอนาคต เมื่อต่อจากนี้ ชีวิตมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ผมยังจะเลือกเขียนมันต่อไปไหม เพราะผมรู้ตัวเองดีว่า ให้เขียนต่อไป ความรู้สึกมันก็คงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว การเขียนต่อไปจากนี้ ใจผมมันคงเหมือนโดนกรีดทุกครั้งที่เขียน ถ้าเขียนก็คงต้องนึกถึงความทรงจำหลายเรื่อง นึกถึงความรู้สึกสูญเสียพลัดพราก นึกถึงว่า ชีวิตเรามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ตอนนี้ ผมก็อยากให้เวลามันเดินช้าลง เพราะผมพอเดาถึงตอนจบของตัวเองออก
ตอนนี้ ผมนึกถึงเพลงที่ผมเคยฟังสมัยตอนมัธยม
"เหลือเวลาอยู่อีกไม่นานแล้วใช่ไหม
เหลือเวลาอยู่เคียงข้างกันสั้นลงทุกที
เฝ้าดูความรักเริ่มจางหาย สุดมือจะคว้าคืนมาอย่างเดิม
ไม่เห็นจะมีทางไหนจะได้หวัง... เหลือเพียงไม่นาน.."
ขอโทษที่ผมบ่นอะไรออกมาเยอะแยะครับ
ผมก็อยากจะเขียนประโยคปิดออกมาให้มันสวย ๆ แต่ผมคิดไม่ออกครับ
ก็เหมือนที่ผมอยากจะจากลาด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ แต่แค่นึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น ผมก็ร้องไห้ทุกครั้ง ผมคงเป็นคนที่จิตใจอ่อนไหวกว่าที่ตัวเองคิด บางทีผมก็อาจจะรู้จักตัวเองน้อยไปก็ได้ครับ
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
