ก่อนคลอด ว่าที่คุณพ่อเคยบอกว่า "อยากให้ลูกเก่ง-ดี-มีความสุข" เราก็คิดเหมือนเขานั่นแหละ แต่กลับขั้วกัน!! เราอยากให้ลูก "มีความสุข เป็นคนดี เก่ง-ไม่เก่งไม่เป็นไร" ซึ่งนี่เป็นเรื่องเดียวที่เรากับสามีคิดเห็นไม่ตรงกัน แต่ก็ไม่ได้หาข้อยุติอะไรหรอกค่ะ ก็ปล่อยคาไว้อย่างนั้น
ครั้นพอลูกโผล่มาชมโลก เราลืมไปหมดเลยว่าอยากให้ลูกเป็นอย่างไร เราทั้งคู่บอกกับตัวเองว่า "เราจะรักลูกอย่างที่ลูกเป็น" ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร
คำๆนี้ก้องอยู่ในหัวมา 20 กว่าปีแล้วนะ ยิ่งลูกๆโตขึ้น คำๆนี้ยิ่งทรงพลัง
เด็กไม่ใช่ผ้าขาวซะทีเดียว เด็กทุกคนมีของบางอย่างที่ติดตัวเขามาอยู่แล้วตั้งแต่เกิดค่ะ ไม่ว่าเราจะอยากให้ลูกเป็นอย่างไร หรือโลกจะบูดเบี้ยวเลอะเทอะน่ากลัวแค่ไหน ภูมิคุ้มกันที่ดีที่สุดคือความรักของพ่อแม่ค่ะ
ขอเพียงเขารับรู้ได้ว่าเขาถูกรักโดยพ่อแม่ แล้วความรักของพ่อแม่จะเป็นภูมิคุ้มกันที่ติดตัวเขาไปตลอด ไม่ว่าชีวิตจะเจออะไร
รักเขาอย่างที่เขาเป็น
แล้วพ่อแม่จะหาหนทางได้เองว่า
อะไรที่ดีกับเขา เหมาะกับเขา
อย่าให้ Day 1 ของลูกเป็นโลกที่พ่อแม่คิดไปแล้วล่วงหน้า ห่วงกังวลไปก่อนล่วงหน้า แบกนั่นแบกนี่ไว้มากมาย คนไม่ดี ยาเสพติด เศรษฐกิจสังคม โลกร้อน ฯลฯ อย่าเอาพวกนี้มาตั้งเป็นโจทย์ในการเลี้ยงลูกค่ะ
ขอส่งพลังให้คุณพ่อมือใหม่นะคะ อันนี้แถมให้ค่ะ
- ●คนเราจะค้นพบ best version ของตัวเองเมื่อได้เป็นพ่อแม่
- ●อย่าห่วงว่าลูกจะไม่ฟังเรา ที่ควรห่วงก็คือ เขาได้ยินทุกคำที่เราพูด เห็นทุกอย่างที่เราทำ – คำพูดที่พร่ำสอนไม่มีน้ำหนักเท่าการเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก
- ●รักลูกมากเท่าไหร่ จงรักแม่ของลูกให้มากกว่านั้น เพราะความสุขของแม่ ส่งต่อถึงลูกได้จริง!!
ลูกคือภาพสะท้อนของพ่อแม่ / ลูกคือของขวัญ แต่เป็นพัสดุเก็บเงินปลายทาง / ลูกคือตัวเราในไซส์มินิ / ลูกคือผู้สืบสันดาน / ลูกคือ ..... เว้นไว้ให้มนุษย์พ่อมนุษย์แม่มาเติมเองค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
