[ตั้ม หลังแอ่น] พออายุมากขึ้น ผมค้นพบว่าหลายสิ่งที่เคยจริงจังกับมันมาก กลับไม่สำคัญอย่างที่คิด ตอนเด็ก ผมเคยคิดว่าผู้ใหญ่ต้องรู้ทุกอย่าง มีคำตอบให้ทุกปัญหา แต่พอโตมา ผมพบว่าผู้ใหญ่ก็แค่เด็กที่มีภาระเยอะขึ้น บางวันก็ม

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

14 มี.ค. เวลา 16:14 • ปรัชญา

พออายุมากขึ้น ผมค้นพบว่าหลายสิ่งที่เคยจริงจังกับมันมาก กลับไม่สำคัญอย่างที่คิด

ตอนเด็ก ผมเคยคิดว่าผู้ใหญ่ต้องรู้ทุกอย่าง มีคำตอบให้ทุกปัญหา แต่พอโตมา ผมพบว่าผู้ใหญ่ก็แค่เด็กที่มีภาระเยอะขึ้น บางวันก็มั่วเอาเหมือนกัน บางครั้งก็ตัดสินใจจากเซ้นส์มากกว่าตรรกะ และที่สำคัญ... ไม่มีใครรู้จริงๆ หรอกว่าชีวิตมันควรเดินไปทางไหน ทุกคนก็แค่เดินไปแล้วค่อยเรียนรู้ระหว่างทางทั้งนั้น

ผมเคยคิดว่าความสุขอยู่ที่ “เป้าหมาย” พอมีบ้าน มีรถ มีเงิน แล้วจะสุข แต่พอไปถึงจุดนั้นจริงๆ ผมกลับค้นพบว่า ความสุขมันอยู่ที่ “กระบวนการ” มากกว่า ช่วงเวลาที่เราทุ่มเทให้กับบางสิ่ง ช่วงที่เราได้ใช้ชีวิตกับคนที่เรารัก มันมีค่ากว่าป้ายบอกทางที่เขียนว่า “ถึงเป้าหมายแล้ว” เยอะเลย

อีกอย่างที่ผมค้นพบก็คือ… เรื่องที่เราเครียดแทบตายเมื่อสิบปีก่อน ทุกวันนี้จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเครียดไปทำไม เรื่องที่เคยโกรธแทบเป็นแทบตาย สุดท้ายก็กลายเป็นเรื่องขำ ถ้าให้ย้อนกลับไป ผมคงบอกตัวเองว่า “ใจเย็นๆ มันจะผ่านไปเอง”

ผมยังพบว่าอายุมากขึ้นไม่ได้หมายความว่าจะมีวินัยขึ้น บางทีแค่พยายามไม่นอนดึก ยังทำไม่ได้เลย

แต่สิ่งที่ชัดเจนที่สุดคือ “ชีวิตมันสั้นกว่าที่คิด” หลายครั้งเราผัดวันประกันพรุ่งกับความฝันของตัวเอง คิดว่าเดี๋ยวค่อยทำ เดี๋ยวค่อยไป แต่สุดท้ายเดี๋ยวนั้นก็กลายเป็น “สายเกินไป” อยากบอกรุ่นน้องทุกคนว่า ถ้ามีอะไรที่อยากทำ ลองเลย! อย่ารอให้ถึงวันที่ได้แต่เสียดาย

You will never be younger than you are at this very moment, so make the most of it.

คุณจะไม่มีวันอายุน้อยกว่าตอนนี้อีกแล้ว ใช้มันให้คุ้มค่า

ใครซักคนกล่าว ผมก็จำไม่ได้ (ฮาา)

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน