15 มี.ค. เวลา 04:39 • อสังหาริมทรัพย์
ถ้าถามผมว่าหากไม่ติดเรื่องงานหรือภาระหน้าที่ ผมอยากไปใช้ชีวิตบั้นปลายในจังหวัดไหน ผมคงเลือก เกาะหมาก จังหวัดตราด
1
ทำไมต้องเป็นที่นี่?
ผมเคยไปเกาะหมากเมื่อหลายปีก่อน ไม่ใช่ช่วงที่นักท่องเที่ยวเยอะ แต่เป็นช่วงที่ฝนเพิ่งซา ท้องฟ้าสีคราม น้ำทะเลใสจนมองเห็นแนวปะการังไกลๆ และที่สำคัญคือ ความเงียบสงบของมัน ไม่มีรีสอร์ตหรู ไม่มีเสียงรถยนต์ขวักไขว่ ไม่มีห้างสรรพสินค้าให้เดินแก้เบื่อ มีแค่ท้องฟ้า ทะเล และวิถีชีวิตของคนที่นี่ที่ดูเหมือนจะหมุนไปช้ากว่าบนแผ่นดินใหญ่
1
ผมจำได้ว่าตอนนั้นนั่งอยู่ริมชายหาด มองดูชาวประมงพายเรือเล็กๆ กลับเข้าฝั่ง พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ลมเย็นๆ พัดผ่านตัว รู้สึกเหมือนเวลาเดินช้าลงจริงๆ แล้วผมก็คิดว่า
"ถ้าแก่ตัวไป แล้วมีที่แบบนี้ให้ใช้ชีวิต ก็คงจะดีไม่น้อย"
1
สิ่งที่ทำให้เกาะหมากพิเศษสำหรับผม ไม่ใช่แค่ความสวยงามของมัน แต่เป็นแนวคิดของคนบนเกาะนี้ พวกเขาพยายามรักษาสิ่งแวดล้อม ที่นี่เป็นเกาะ Low Carbon ไม่เน้นการพัฒนาเชิงพาณิชย์จนเกินพอดี การเดินทางส่วนใหญ่ใช้จักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า (ถ้าไม่ไกลมากก็เน้นเดินเอา) รีสอร์ตหลายแห่งใช้พลังงานสะอาด และพยายามลดขยะให้มากที่สุด มีการปลูกต้นไม้เพิ่มแทนที่จะตัดออกเพื่อสร้างสิ่งใหม่
1
ผมคิดว่าถ้าเราอยู่ในเมืองใหญ่ไปนานๆ เราจะชินกับความวุ่นวายจนลืมไปว่า ชีวิตที่เรียบง่ายก็มีความสุขได้ บางทีบั้นปลายของชีวิตอาจไม่ใช่การมีบ้านหลังใหญ่ ไม่ใช่การอยู่ในเมืองที่เจริญที่สุด แต่เป็นการได้ตื่นเช้ามา ฟังเสียงคลื่น เดินไปซื้อผลไม้จากสวนเล็กๆ ข้างบ้าน ขี่จักรยานเล่นรอบเกาะ นั่งอ่านหนังสือใต้ร่มไม้ ไม่ต้องแข่งกับเวลา ไม่ต้องรีบไปไหน
1
และถ้าคุณถามว่า "แล้วเรื่องสภาพแวดล้อมล่ะ?" ผมก็คิดว่าเกาะหมากยังคงเป็นหนึ่งในที่ที่ปลอดภัยจากปัญหามลพิษมากที่สุด ไม่ได้มีฝุ่นควันหนักแบบเชียงใหม่ ไม่ได้มีโรงงานอุตสาหกรรม ไม่มีรถติด ไม่มีเสียงแตรรถให้รำคาญใจ แน่นอนว่ามันไม่ได้สมบูรณ์แบบ มีช่วงมรสุมที่คลื่นลมแรง มีบางเวลาที่ไฟฟ้าอาจไม่เสถียร แต่ผมกลับมองว่ามันคือเสน่ห์ของการใช้ชีวิตแบบธรรมชาติ
สุดท้ายแล้ว ชีวิตบั้นปลายสำหรับผม ไม่ใช่แค่การ "อยู่รอด" แต่คือการ "อยู่แบบมีความสุข" และที่เกาะหมาก ผมคิดว่าความสุขนั้นมันง่ายเหลือเกิน แค่มีอากาศดีๆ มีธรรมชาติรอบตัว มีคนรอบข้างที่ไม่เร่งรีบ และมีจังหวะชีวิตที่ไม่ต้องแข่งขันกับใคร
1
"In the end, we only regret the chances we didn’t take."
สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เราจะเสียใจที่สุด คือโอกาสที่เราไม่เคยคว้าไว้
บางทีผมอาจไม่รอให้ถึงบั้นปลายหรอก อาจจะหาทางไปใช้ชีวิตที่นั่นให้เร็วขึ้นกว่าที่คิดก็ได้ 😉
1
โฆษณา