เมื่อฉันโวยวาย๑ ;ปรกติฉันเป็นคนอดทน;ความอดทนมีขีดจำกัด ;ใครอยู่ใกล้เราถ้าได้ก็ได้มากถ้าเสียก็เสียมาก
*เจตนาเผยแพร่เพื่อผู้สนใจ
พรจากฟ้าสู่แผ่นดิน
เมื่อวานพี่อนงค์มารับกล้วยและมะละกอของฝากพรจากฟ้าสู่แผ่นดิน แล้วพาไปส่งธนาคารและเติมเน็ต ยังโอนเงินให้คนงานไม่ได้ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ใกล้เวลานัดจึงออกมารอข้างถนน รถมาจะได้ขึ้นรถกลับเลย เลยเวลานัดมาแล้วเกือบครึ่งค่อนชั่วโมงก็ยังไม่มา เข้าฤดูร้อน หมอกควันก็มีมาก ควันรถก็เยอะ คนมารับก็ไม่รับโทรศัพท์เลย โทร.หาแอนๆกำลังทำอะไรมารับด้วย กำลังนอนค่ะ อยู่ไหนคะ อยู่… คนละจังหวัด ไปไม่ทันค่ะ
เราก็โวยวายเต็มที่ ไหนบอกว่ารักกัน ไม่ทิ้งกัน จะดูแลกัน ไหงปล่อยให้สูดควันอยู่ข้างถนนล่ะ แอนรับมุกไม่ทัน5 5 5 5 5 ใครอยู่ใกล้เรา ถ้าได้ก็ได้มากถ้าเสียก็เสียมาก
ทันทีทันใดอยู่ๆมีตัวหนังสือปลิวมาว่า…
“แม่ครูพอดีบ่ายนี้อาจารย์โยกไปสอบเวลา19:00 น
แม่ครูสะดวกไหมเดี๋ยวเราจะแวะไปดูที่สันป่าตองแป๊บนึง” คริคริ เข้าทางเลยค่ะ โทร.📞ไปทันทีหน่อยรีบมารับไปดูที่ให้ญาติธรรม ที่เตรียมโยกย้ายถิ่นฐาน ไม่ไกลจากบ้านคุณแอ๊ด ให้เอาแบ๊คโฮมาปรับที่ให้ด้วยแล้วยังฝากดูแลกันได้ค่ะ ที่ดิน ๑ไร่ ๕๐ตารางวา ติดหมู่บ้านจัดสรรมีทางสาธารณะ ๓ ด้าน ๔ครอบครัวแบ่งกันก็โอเค น้ำไฟพร้อม ห่างโรงพยาบาล ๒ กิโลเมตร ที่ข้างเคียงขายวาละ ๕,๕๐๐ บาท มีนายหน้าจะรอเอาไปขายเพื่อบวกราคา
เราจึงบอกว่า คนปฏิบัติธรรมก็เป็นญาติพี่น้องในทางธรรม ทุกข์ยากลำบากมาจะมาหวังขูดรีดกันทำกันได้ลงคอเหรอบาปกรรมนะ ไม่มีนายหน้า ก่อนเข้าบ้านก็มีตลาดข้างโรงพยาบาล สะดวกแล้วค่ะ รอคุณแอ๊ดนัดมาปรับที่
หลายวันก่อนก็โวยวายไปกับคนป้อแป้ เวียนแต่หาเรื่องตกนรกอยู่นั่นแหละ เจออิทธิฤทธิ์แม่มณีเข้าแล้วดูไม่จืดเลย จำไว้นะ คนอย่างแม่มณีน่ะแกไม่เหมือนเดิมแล้ว ปรกติแกเป็นคนอดทน ไม่ใช่จอมโวยวาย แล้วมารำพึงรำพันอยู่ได้ กลัวตกนรก แน่นอนแกเอาแต่ด่าสามี อภัยไม่ได้ ที่ปฏิบัติธรรมมาติดลบแล้ว เราก็รำพึงรำพันมาตั้งแต่ใช้กรรม หมดกรรมฆ่าตัวตาย ๕๐๐ ชาติมาแล้ว ก็มาติดเตียง ลุกขึ้นมาจากเตียงก็เบรกแตกเรื่องนี้อีก
ตาเราอาละวาดบ้างสิ ”…เธอปฏิบัติธรรมมากี่ปี ทำไมไม่เอาสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนมาใช้ เอาธรรมะไปไว้ที่ไหนกัน เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป ทำไมไม่เอามาใช้ เอามาพิจารณาแทนคำด่า ยิ่งด่ายิ่งไฟไหม้ปาก นรกอยู่ตรงนั้นแหละ นรกคนเป็น
ครูเคยคิดตอนเป็นเด็กนะ ความคิดคนมีปัญหาเหมือนพายเรือวนไปวนมาในอ่าง คิดไ่ม่ตก มีอย่างเดียวทุบอ่างออกมา นี่อะไรกันทำเหมือนขุดหลุมฝังตนเอง จนจอบขุดไม่ได้ก็ยังดันทุรังเอาเสียมมาขุดกลบจนตะกายขึ้นมาไม่ไหว แล้วร้องตะโกนไปทั่วจะตกนรก จะตกนรกแล้ว แกบ้าหรือดีกันว๊า ที่ไปยืนอยู่ปากขุมนรกแล้วคร่ำครวญว่าจะตกนรกแล้วน้าาา จะตกนรกแล้วน้าาาาา เอาเสียมมั๊ยจะส่งไปให้ จะได้สมใจนึก
แกปฏิบัติธรรมมาทำไมไม่เอามาใช้ด้วยปัญญาว่า มันเกิดขึ้นมาแล้ว จบไปแล้ว ผ่านไปแล้ว แก้ไขได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ปล่อยมันไป เรียกว่าก้าวข้ามกับดักความคิด ที่เราขุดล่อตัวเองด้วยกิเลส
คนมันบ้ากันก็เพราะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกิเลสไว้ แล้วร้องด่าคนอื่นว่าก่อเรื่อง หันมามองตนเองบ้างเราแสบสันต์แค่ไหน แล้วเราจะได้ดี ”“ครู…ฉันได้ยินเสียงพระสวดมนตร์แล้ว…“ ”…เออ อนุโมทนาสาธุ พระมาโปรดแล้ว ก้าวข้ามนรกมาได้แล้ว อย่าให้โกรธนะ ความอดทนฉันมีขีดจำกัด อย่าทำให้ฉันโกรธอีก ด่ารัวๆเลย…“
ครั้งที่แม่มณีแกโดนเทพราหูแกล้งเอาด้วยเหตุผลว่า เอาทองหยิบทองหยอด ฝอยทองไปถวายกับเหล้า ไงล่ะป่วยท้องเสีย อาเจียนสามวัน นอนแบ่บในโรงพยาบาล ผู้ดูแลแผ่นดินให้เอาน้ำจัณฑ์มา ท่านเสกกลายเป็นน้ำชา ให้เราดื่ม ไม่งั้นเป็นเมรีขี้เมาแน่ เทพราหูบอกว่า “ รักดอกจึงหยอกเล่นให้แม่เนื้อเย็นดื่มสุรา ดื่มสุรา ” วันรุ่งขึ้นก็หายป่วย ได้โต๊ะเครื่องแป้งมุกไฟมาเป็นรางวัล
ทะเลาะกับท่าน เราโวยวายต่อว่า…”มาทำอย่างนี้ได้อย่างไร เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำอย่างไร จะชดใช้อย่างไรกัน“ ก็เลยได้รางวัลดังว่ามา บอกแล้วไม่เชื่อว่า “ใครอยู่ใกล้เรา ถ้าได้ก็ได้มาก ถ้าเสียก็เสียมาก” ไงล่ะ
แม่มณีจอมโวยวาย
อาทิตย์ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ๐๘.๑๘ น.
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
