ถ้าคุณอยู่ในสถานการณ์นี้จริงๆ หัวใจคงเต้นแรง และสมองคงประมวลผลเร็วจี๋โดยอัตโนมัติ ร่างกายของคุณจะเข้าสู่โหมด “สู้หรือหนี” (Fight or Flight Response) ซึ่งเป็นกลไกป้องกันตัวเองของมนุษย์เวลาตกอยู่ในอันตราย และถ้าดูจากโจทย์แล้ว การ “สู้” คงไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีแน่ๆ เพราะคุณอยู่ในรถ ส่วนเขาอยู่ข้างนอกพร้อมขวานหนึ่งเล่มและอาการเมายา
สมองของคุณจะส่งสัญญาณไปยังระบบประสาทอัตโนมัติ (Autonomic Nervous System) ทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น กล้ามเนื้อเกร็ง เลือดสูบฉีดไปที่แขนขา เตรียมพร้อมให้คุณตัดสินใจ แต่ปัญหาคือคุณ “หนีไม่ได้เต็มที่” เพราะมีรถขับตามมาข้างหลัง ถ้าคุณเหยียบคันเร่งทันที รถหลังอาจเบรกไม่ทัน ถ้าคุณหยุดนิ่ง รถหลังอาจชนคุณ หรือแย่ที่สุด... คุณอาจจะเปิดโอกาสให้ขวานนั้นลอยมาหาคุณจริงๆ
สิ่งที่คุณต้องทำคือลดความเร็วลงให้พอมีระยะห่างกับรถหลัง แต่ไม่หยุดนิ่ง สมองของคนเมายาบ้าจะมีความสามารถในการคำนวณต่ำลงมาก เนื่องจากยาจะเข้าไปกระตุ้น สารโดปามีน (Dopamine) ในสมองจนเกินขีดจำกัด ทำให้พฤติกรรมก้าวร้าวและคาดเดาไม่ได้ คนที่อยู่ในสภาวะนี้มักมีแรงมากกว่าปกติ แต่ก็มีข้อเสียคือ สมองจะไม่สามารถจับโฟกัสกับสิ่งที่เคลื่อนที่เร็วๆ ได้ดี
นั่นหมายความว่า ถ้าคุณค่อยๆ ลดความเร็วลง แล้วมองหา “จังหวะ” ที่เหมาะสม คุณสามารถใช้ “ความเร็ว” ของรถให้เป็นประโยชน์ หากพื้นที่พอ คุณอาจเบี่ยงหลบออกไปในจังหวะที่เขายังไม่ตัดสินใจขว้างขวาน ถ้าถนนเป็นเลนสวน คุณอาจต้องชะลอให้มากพอ เพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะสามารถหลบได้อย่างปลอดภัย
อีกเรื่องที่ต้องคำนึงถึงคือ “ภาษากาย” ของเขา คนที่กำลังจะขว้างอะไรบางอย่างมักมีพฤติกรรมเตรียมการ เช่น จับอาวุธแน่นขึ้น ถอยหลังไปหนึ่งก้าว หรือเงื้อมือสูงขึ้น ถ้าคุณสังเกตเห็นพฤติกรรมแบบนี้ คุณต้อง “เร่งเครื่อง” ทันที เพราะเขากำลังเข้าสู่เฟสของการลงมือจริง และตอนนั้นคุณไม่สามารถรอได้อีกแล้ว
หลังจากที่คุณผ่านไปได้ สิ่งสำคัญคือ “อย่าปล่อยผ่าน” คุณควรแจ้งตำรวจหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทันที เพราะถึงแม้คุณจะรอด แต่เขายังอยู่ตรงนั้น และอาจเป็นอันตรายกับคนอื่นที่ขับตามมา การโทรแจ้งเจ้าหน้าที่จะช่วยลดความเสี่ยงให้กับทุกคนบนถนน
ท้ายที่สุดแล้ว สถานการณ์นี้ไม่ใช่แค่เรื่องของปฏิกิริยาเฉพาะหน้า แต่มันสะท้อนถึงปัญหาใหญ่ของสังคม เรื่องยาเสพติด ปัญหาสุขภาพจิต และระบบดูแลผู้ป่วยที่ยังมีช่องโหว่ คนที่ถือขวานวันนั้น อาจเคยเป็นคนธรรมดาที่มีครอบครัว มีความฝัน แต่วันหนึ่ง เขาอาจตกอยู่ในวงจรที่ดึงเขาลงสู่จุดนี้ และพอถึงจุดที่ยาเสพติดเข้าควบคุมสมอง... เขาก็ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไป
คุณอาจผ่านสถานการณ์นี้ไปได้ แต่ปัญหานี้จะยังคงอยู่ จนกว่าจะมีใครสักคนแก้ไขมันจริงๆ
หวังว่าคุณจะไม่ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ในชีวิตจริงนะ และถ้าหากวันนั้นมาถึง ขอให้คุณ มีสติให้มากที่สุด เพราะบางครั้ง แค่ไม่ตื่นตระหนก ก็อาจช่วยให้รอดพ้นจากอันตรายได้แล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
