17 มี.ค. เวลา 09:25 • นิยาย เรื่องสั้น

ทางผ่านสู่ความลึกลับ

(ต่อ)
วัดนี้เหมือนจะเป็นทางผ่านไปสู่โลกอีกใบ ที่นี่แม้จะมีความรู้สึกปลอดภัยในตอนแรกแต่ก็ทำให้รู้สึกว่าอะไรบางอย่างกำลังรออยู่ที่นั่น
ก่อนที่เราจะเข้าไปประตูด้านใน มีพระสงฆ์รูปนึงนั่งเฝ้าอยู่ท่านนั่งอย่างสงบพร้อมกับหน้าตายิ้มแย้ม เรียกพวกเราที่มา เข้าไปหาทีละคน ท่านยกพานสีทองที่อยู่ข้างๆมา ในพานนั้นมีกรวยทรงไอติมเล็กๆและเหรียญหลายขนาด ผู้มาเยือนจะต้องหยิบกรวยมาตักเหรียญจากพานคนละเหรียญ คนที่มาก่อนก็ตักได้ และเดินผ่านเข้าไป และก็มาถึงคิวเรา เรายื่นมือหยิบกรวยมาหนึ่งอัน พยายามตักเหรียญเล็กๆอันนึง เพราะคิดว่ามันจะมีโอกาสเข้ามาในกรวยได้ง่ายกว่าเหรียญอันใหญ่อื่นๆ
กร๊อบบบ!
เสียงกรวยที่ทำจากแป้งแห้งๆแตกคามือ ฉันรู้สึกประหม่ามาก ทำตัวไม่ถูกเลย (เหรียญที่ทำจากเหล็กพวกนั้นมันหนักมากและแป้งมันบางๆ มันจะตักกันได้ยังไง ฉันคิดในใจ) พระท่านมองหน้าเรา แล้วบอกว่า หยิบกรวยขึ้นมาอีกอันแล้วลองตักใหม่สิ เราพยักหน้าแล้วลองใหม่อีกครั้ง รอบนี้ฉันตักแบบปล่อยใจ ไม่คิดว่าจะตักได้แล้ว
ชึ่บบบ~ เหรียญขนาดใหญ่ติดขึ้นมากับกรวย
ฉันกำเหรียญที่ได้มา เดินผ่านพระท่านเข้ามายังด้านใน
พอเดินผ่านม่านประตูแปลกๆที่มีแสงเหมือนประตูมิติ ภาพก็ชัดเจนขึ้น มันเป็นห้องโถงที่เพดานสูงกว่าในวัดเมื่อกี๊ มันไม่มีผู้คุม ไม่มีคนเฝ้าฉันเดินวนกับผู้มาเยือนคนอื่นอยู่ประมาณ 10 กว่าคน ต่างคนต่างเงียบไม่พูดไม่คุยอะไรกัน
ด้านหน้าเป็นประตูขนาดมหึมา สูงเกือบจรดเพดาน ขอบประตูที่ทำจากก้อนหินขนาดใหญ่ถูกวางซ้อนกันขึ้นไป ประตูแรกเป็นหินสีขาวมีแสงสีทองลอดส่องออกมา ประตูอีกอันข้างๆเป็นหินสีเทาเข้มแสงที่ส่องออกมาจากด้านในก็มืดสลัวๆ ตอนนี้ผู้มาเยือนบางคนก็ทยอยเดินผ่านเข้าประตูยักษ์ไปแล้วบ้าง
ฉันมองเหรียญที่กำอยู่ในมือ ด้านนึงมันมีตัวอักษรเป็นสัญลักษณ์บางอย่าง สลักไว้ 2 ตัวด้วยกัน อักษรตัวใหญ่กับอักษรตัวเล็ก ส่วนเหรียญอีกด้านเป็นภาพแปลกๆ ฉันเริ่มสังเกตรอบๆประตูอีกครั้ง ฉันเดินไปประตูแรก มองซ้ายมองขวา แหงนหน้าขึ้นไป เห็นหินตรงขอบสูงสุดด้านบนประตู มีตัวอักษรที่สลักไว้ตรงกลาง ด้านล่างของหินเป็นตัวอักษรที่สลักไว้และมีแสงส่องสว่างออกมา แต่ไม่เหมือนบนเหรียญของฉัน
ฉันจึงเดินไปยังประตูข้างๆที่มืดมน
แหงนหน้าขึ้นอีกครั้ง
และนี่คือประตูของฉัน
ขณะที่ฉันเดินผ่านประตูหินสีดำบางอย่างทำให้รู้สึกกลัว แสงสลัวๆข้างในกับบรรไดหินดำกว้างที่ทอดยาวขึ้นไป มันเป็นพลังที่ไม่สามารถอธิบายได้แต่รู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดบางอย่างจากภายใน ฉันค่อยๆเดินขึ้นไปจนสุดทาง ข้างหน้ามีกรงเหล็กขนาดยักษ์ ขังสิ่งบางอย่างอยู่ในนั้น มันเป็นหินสีดำตรงกลางมีแสงสีม่วงสองออกมา หินก้อนใหญ่ที่มีพลังงานมหาศาลลอยอยู่กลางกรงล้อมรอบด้วยควันดำ พลังงานนี้มีข่าวลือว่าไม่ดี และมันหายากมาก
"มันไม่ควรมาอยู่ที่นี่" เสียงของใครบางคนดังขึ้น
มันเป็นเสียงของผู้มาเยือนคนอื่นที่อยู่กับฉัน เหมือนเราทั้งหมดถูกพามายังที่ที่ไม่ควรไป แต่ฉันยังคงยืนมองหินก้อนนั้น และฉันรู้สึกถึงบางอย่าง ที่มันอาจจะเกี่ยวข้องกับตัวอักษรตัวเล็กอีกตัวบนเหรียญ มันเป็นรหัสหรือคำแนะนำอะไรบางอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจ
พวกเราตั้งใจจะเข้าไปหาหินนั่นแต่ก็ไม่ได้ ประตูนั้นล็อกไว้แน่นหนา หินที่ถูกขังในกรงเหล็กคือสิ่งที่ยังคงรอการปลดปล่อย รอให้มันถูกทำลายหรือถูกนำไปใช้ประโยชน์ ทว่าฉันยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ทั้งหมดนี้ยังคงเป็นคำถามที่รอคำตอบ
และก่อนที่ฉันจะได้พยายามหาคำตอบนั้นความมืดก็เริ่มครอบงำ และฉันก็ลืมตาตื่น
โฆษณา