เรื่องเล่าถึงประเทศนี้ในอีกร้อยปีข้างหน้า ภาค ๓.
ความเดิมจากตอนที่แล้ว จบลงตรงที่บอกว่า จากปัญหาเล็กเท่ากำปั้น จึงขยายใหญ่โตเท่าภูเขา จุดเปลี่ยนสำคัญทางสังคมจึงอุบัติขึ้น ณ บัดนี้
เหตุการณ์สำคัญวันนั้น ตรงกับวันอังคารที่ 18 มีนาคม 2568 เครือข่ายประชาชน 19 จังหวัด ผู้ที่มาเรียกร้องให้รัฐบาลแก้ปัญหาเรื่องการระบาดของปลาหมอคางดำ มาจากหลายจังหวัดทั่วประเทศ เพื่อยื่นหนังสือข้อเรียกร้องให้รัฐบาลแก้ปัญหา โดยตั้งเงื่อนไขว่านายกรัฐมนตรีต้องมารับหนังสือด้วยตัวเอง หรือไม่ก็ส่งเบอร์ 2 รองนายกภูมิธรรมมาก็ได้
หากไม่ได้ตามนี้ ผู้เรียกร้องจะตอบโต้ด้วยการเทปลาหมอคางดำ 2 คันรถกระบะ ประมาณ 2 ตัน ลงบนถนนหน้าทำเนียบรัฐบาล ซึ่งวันนั้นเป็นวันประชุมคณะรัฐมนตรีด้วย
เหตุการณ์เริ่มตึงเครียดเขม็งเกลียวมากขึ้น เมื่อรัฐบาลส่งอธิบดีกรมประมงเป็นตัวแทนมารับหนังสือ เมื่อไม่เป็นไปตามที่เรียกร้อง ปลาหมอคางดำ 2 ตันก็ถูกเทให้ว่ายบกบนถนนหน้าทำเนียบ ตามที่ประกาศ
ที่เจ็บลึกบาดหัวใจผู้ชุมนุมมากขึ้นไปอีก เมื่อปรากฎภาพข่าวนายกรัฐมนตรีกำลังพาลูกๆวิ่งเล่นบนสนามหญ้าหน้าทำเนียบรัฐบาล ในขณะที่ฝั่งตรงข้ามกับสนามหญ้าคนละข้างกำแพงกั้นห่างกันเพียงไม่กี่เมตร กลุ่มผู้ชุมนุมกำลังรอนายกมารับหนังสือ
จะให้เข้าใจไปเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย นอกจากนายกไม่ได้ใส่ใจความเดือดร้อนของประชาชนเลย
เมื่อความอดทนถึงขีดสุด ผลที่จะตามมาก็คงไม่พ้นความแตกหัก ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมนับจากนี้เป็นต้นไป
หน้าที่ของรัฐบาล ต้องบริหารจัดการ อำนวยความสะดวก ให้บริการ และแก้ปัญหาระดับสังคมโดยรวมให้กับประชาชน โดยไม่เลือกปฏิบัติ และไม่มีข้อแม้
เพราะนักการเมือง เป็นผู้อาสาเข้ามาทำงานให้กับประชาชน หากทำให้ไม่ได้ จะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม โดยมารยาท ก็ต้องลาออกไป เปิดโอกาศให้คนใหม่ที่มีความสามารถได้เข้ามาทำหน้าที่แทน
นานาอารยประเทศ นักการเมืองจะรีบออกมาก้มคำนับ จนหัวแทบจะถึงพื้น เพื่อขอโทษประชาชน แล้วลาออก หากมีอะไรผิดพลาดจาการตัดสินใจบริหารงานบ้านเมือง เป็นสามัญสำนึก แสดงความรับผิดชอบ
นักการเมืองบางประเทศ เกิดความอับอายไม่กล้าสู้หน้าประชาชน เมื่อเกิดความเสียหายจากการบริหารงานบ้านเมือง หาทางออกด้วยการกระโดดหน้าผาตาย ก็มี
แต่บ้านเมืองเราในสมัยเดียวกันนั้น ประชาชนที่เดือดร้อนและไม่เห็นด้วยกับการบริหารประเทศของรัฐบาล มาปักหลักพักค้างอ้างแรมตั้งเวทีหน้าทำเนียบปราศรัยขับไล่กันเป็นแรมเดือน รัฐบาลกลับเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังเดินหน้านโยบายเต็มสูบ ทำอย่างไรก็ได้ขอให้สำเร็จ โดยไม่ต้องสนใจวิธีการ แม้จะต้องลุยฝ่ากองทัพประชาชน รัฐบาลก็ไม่ถอย
ยิ่งทำให้สงสัยมากขึ้นว่า มันมีอะไรเป็นแรงจูงใจรัฐบาลได้สูงถึงขนาดนั้น หรือจะมีผลประโยชน์ก้อนโต รออยู่ข้างหน้าตามที่ฝ่ายค้านและสื่อมวลชนเขาวิพากษ์วิจารณ์กัน จริงๆ
ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน รัฐบาลดูจะมุ่งมั่นเต็มที่ หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรต้องผ่านกฎหมายเอ็นเตอร์เทนเม้นท์คอมเพล็กซ์ หรือศูนย์รวมความบันเทิงครบวงจร ให้ได้
แสดงว่ามันมีอะไรที่น่าสนใจ มากกว่าแค่ความบันเทิง อยู่ในนั้น
ชาวบ้านได้ยินชื่อก็เข้าใจว่า มันคือศูนย์รวมความบันเทิงครบวงจร ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัว แล้วจะไปคัดค้านทำไม
แต่ความจริง 10% ของพื้นที่ในศูนย์รวมความบันเทิง มีการหมกเม็ดแอบซุกบ่อนการพนัน ซุกกาสิโนเอาไว้ อบายมุขที่จะทำร้ายเยาวชนไทย ให้ตายทั้งเป็น เซาะกร่อนบ่อนทำลายสังคมไทย ให้อ่อนแอลง และล่มสลายไปในที่สุด
รัฐบาล ไม่กล้าใช้นโยบายว่าจะสร้างบ่อนการพนันตอนหาเสียง เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าคนไทยต่อต้านการพนัน แล้วจะไม่เลือกพรรคตนเองให้เข้ามาเป็น ส.ส.จึงใช้อุบายเลี่ยงไปใช้คำว่าเอ็นเตอร์เทนเม้นท์คอมเพล็กซ์แทน
เมื่อได้เข้ามาเป็นรัฐบาลแล้ว จึงเริ่มออกลาย
เท็จจริงอย่างไรไม่กล้ายืนยัน แต่มีข่าวนินทากันว่าใบอนุญาตเปิดบ่อน ที่ต้องผ่านคณะกรรมการ โดยมีนายกรัฐมนตรีนั่งหัวโต๊ะเป็นประธาน ราคาใบละเป็นแสนๆล้าน คิดดูว่าถ้าเปิดทั่วประเทศเป็นสิบๆแห่ง ผลประโยชน์เท่าไร
ตอนนี้ยังไม่จบ กำลังยื้อกันอยู่ ว่าจะออกหมู่หรือออกจ่า บังเอิญอยู่ในช่วงจะอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล และกลุ่มผู้ชุมนุมคัดค้านก็มาปักหลักคุมเชิงอยู่หน้าทำเนียบ
รัฐบาลรับศึกหลายด้าน ต้องอัปเดตเหตุการณ์กันวันต่อวัน ห้ามกระพริบตา
แต่วันนี้ขอพักเบรคไว้แค่นี้ก่อน พรุ่งนี้จะมาเล่าให้ฟังต่อ
โปรดติดตามภาค ๔ เป็นตอนต่อไป ครับ
…
โดย.. พี่ชื่อวิช
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
