22 มี.ค. เวลา 00:40 • ความคิดเห็น

เราตั้งข้อแม้ให้ตัวเองมากไปรึเปล่า

ยิ่งวันเวลาผ่านไป ก็มีเรื่องหนึ่งที่ผมยิ่งรู้สึกได้ชัดเจน
ว่าเรานี่แหละที่ขัดขาตัวเองบ่อยที่สุด เพราะเราชอบตั้งข้อแม้ให้ตัวเองมากไป
ข้อแม้เหล่านี้ติดมากับการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เพราะเราได้เรียนรู้ว่า อะไรทำได้–อะไรทำไม่ได้ อะไรควรทำ–อะไรไม่ควรทำ
ช่วงปี 2001–2010 เราเคยใช้ Windows XP กันอยู่นาน เพราะมันเป็น Operating System ที่โอเคมาก ๆ แต่เดี๋ยวนี้เราก็ไม่ได้ใช้ Windows XP กันแล้ว
แต่ความรู้–ความเชื่อบางอย่างที่เรามี เกิดมาก่อน Windows XP เสียอีก แต่เราก็ยังใช้มันอยู่
แน่นอนว่าความรู้บางเรื่องก็เป็นอกาลิโก ใช้ได้ในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ
แต่บางความรู้ หรือบางความเชื่อ แม้เคยใช้ประโยชน์ได้จริง แต่มันอาจหมดอายุไปนานแล้ว เพียงแต่เรายังไม่อยากยอมรับ
เหตุที่เราไม่ยอมรับ เพราะความเชื่อหรือความรู้ไม่ได้มีไว้สร้างประโยชน์เท่านั้น แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของ “ความเป็นตัวเรา” ด้วย
การละทิ้งความเชื่อที่ฝังรากลึก จึงเป็นการทำร้ายอัตตาที่เราหวงแหนและรักตัวเองมาก
แต่ถ้าเรายังตกเป็นตัวประกันของความเชื่อเดิมๆ เราอาจพลาดสิ่งดีๆ อย่างน่าเสียดาย
1
เพราะเราจะตั้งข้อแม้มากมาย ว่านั่นยังทำไม่ได้ นี่ยังทำไม่ได้ ต้องรอให้พร้อมก่อน ต้องรอให้มีเวลาก่อน ต้องรอให้ลูกโตก่อน ต้องรอให้การเมืองดีก่อน ฯลฯ
เรายังไม่ทันได้ลองเลย แต่เราก็ชิงบอก (ชิงหลอก) ตัวเองก่อนแล้วว่าทำไม่ได้ หรือเป็นไปไม่ได้
แล้ววันเวลาก็จะผ่านไป แล้วเราจะทำได้เพียงคิดย้อนกลับมาด้วยความเสียดาย
มันทำให้ผมนึกถึงเพลงหนึ่งที่เก่ากว่า Windows XP หรือแม้กระทั่ง Windows 3.0
เพลงนั้นคือเพลง “เจ้าสาวที่กลัวฝน” ของพี่เต๋อ เรวัต พุทธินันท์ ที่ร้องไว้เมื่อปี 1983:
เหตุอันใดพอความรักเธอเริ่มต้น
ชายทุกคนหลีกไกล
เหตุอันใดเธอเคยคิดดูหรือไม่
ใครล้อมกรอบตัวเอง
ตั้งข้อแม้รักเสียมากมาย
จะมีชายใดเป็นได้ดัง
เช่นกฎเกณฑ์เธอวางไว้ใครบ้าง
จะมีทางเป็นชายของเธอ
เธอเห็นใคร ไยถึงต้องหลอกตัวเอง
ใจเธอเอง คิดกลัวทุกอย่าง
บางครั้งเธอเต็มใจแต่กลัว
เปรียบเธอเป็นคนกลัวฝนที่เย็นฉ่ำ
กลัวฝนทำเธอเปียกปอนไป
หากเธอคิด พบรักที่ชื่นฉ่ำ
อย่ามัวทำตัวเองมืดมน
อย่ากลัวฝน เพราะฝนนั้นเย็นฉ่ำ
อย่ามัวทำตามความคิดเดิม
ลองคิดดู ลองหาทางสู้กับฝน
ท้องฟ้าใส ยามฝนซา
เปียกปอนกันมา กลับแห้งไป
ความรักนั้น ต้องมั่นใจ
ฝากใจให้รักชักนำ
หากเธอคิด พบรักที่ชื่นฉ่ำ
อย่ามัวทำตัวเองมืดมน
อย่ากลัวฝน เพราะฝนนั้นเย็นฉ่ำ
อย่ามัวทำตามความคิดเดิม
ลองคิดดู ลองหาทางสู้กับฝน
-----
เรากำลังเป็นเจ้าสาว/เจ้าบ่าวที่กลัวฝนอยู่หรือไม่
ฝนมันเย็นฉ่ำ แล้วทำไมเราต้องกลัวเปียกปอน
เราล้อมกรอบตัวเอง เราหลอกตัวเองอยู่หรือไม่
อย่าตั้งข้อแม้เสียมากมาย จนต้องมานั่งนึกเสียดายในภายหลังเลยนะครับ
————
ผมจะไปเซ็นหนังสือ “คำถามร้อยบาท กับคำถามล้านบาท” ที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ศูนย์สิริกิติ์ บู๊ธ K33 สำนักพิมพ์ KOOB ในวันและเวลาต่อไปนี้นะครับ:
เสาร์ที่ 29 มีนาคม เวลา 18:00–19:00
เสาร์ที่ 5 เมษายน เวลา 14:00–15:00
หรือถ้าอยากได้หนังสือเร็วกว่านั้น ดูโพสต์ที่ปักหมุดของเพจ Roundfinger ได้เลยครับ
โฆษณา