คำถามนี้เรียบง่าย แต่ชวนให้คิดลึกมากครับ
“ชีวิตมีทางเลือกอื่นอีกหรือไม่ นอกจาก ‘อยู่กับมันให้ได้’ หรือ ‘เปลี่ยนแปลงมันให้ดีขึ้น’?”
คำถามนี้พาผมย้อนนึกถึงเพื่อนคนหนึ่งที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน เขาเป็นคนเก่ง มีศักยภาพมาก แต่เกิดมาในครอบครัวที่ไม่ได้มีต้นทุนชีวิตเหมือนใคร พ่อแม่ไม่ได้สนับสนุนอะไรนัก เพราะยังต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบของตัวเอง เขาเคยพูดประโยคหนึ่งที่ผมจำได้ไม่ลืมว่า
“บางทีเราก็ไม่ได้อยากเปลี่ยนอะไรนะ แค่อยากมีสิทธิ์ไม่ต้องทนมันก็พอ”
หลายครั้งที่เราถูกบีบบังคับให้ต้อง “อยู่กับมันให้ได้” ทั้งที่มันบั่นทอน บางเรื่องก็เปลี่ยนไม่ได้ บางเรื่องก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน การปล่อยวางจึงไม่ใช่เรื่องของ “แพ้” แต่เป็นกลไกปกป้องตัวเองอย่างเงียบๆ
และในขณะเดียวกัน คำว่า “เปลี่ยนแปลงมันให้ดีขึ้น” ก็ไม่ได้ง่ายสำหรับทุกคนเสมอไป ไม่ใช่ทุกคนจะมีพลัง มีทรัพยากร มีโอกาส หรือแม้กระทั่ง... มีทางให้เลือก
ถ้ามองในเชิงปรัชญา สองทางเลือกนี้คือสองขั้วของชีวิต — “ยอมรับ” กับ “ดิ้นรน”
แต่มนุษย์ไม่เคยอยู่แค่ขั้วใดขั้วหนึ่ง
เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน เรา “ยอมรับไปบางส่วน” แล้วก็ “เปลี่ยนแปลงอีกบางส่วน”
เรา “อยู่กับมันให้ได้” เฉพาะตอนนี้ เพื่อรอวันที่จะ “เปลี่ยนมันให้ได้ในวันหน้า”
เหมือนกับชาวประมงที่ออกเรือในวันที่คลื่นแรง เขาไม่อาจเปลี่ยนกระแสลมหรือคลื่นทะเลได้ในทันที แต่เขาปรับใบเรือ เรียนรู้จากทิศทางน้ำ ค่อยๆ เปลี่ยนวิธีอยู่กับมัน เพื่อไปให้ถึงฝั่งที่ต้องการในที่สุด
บางคนก็เลือกจะ “นิ่ง” เพื่อเก็บแรง
บางคนก็เลือกจะ “เดินออกมา” แม้ไม่รู้ปลายทาง
ดังนั้นถ้าถามว่ามีทางอื่นไหม?
ผมว่ามีเสมอ… แต่มันอาจไม่อยู่ในรูปแบบที่เราคาดไว้
บางทีมันอาจชื่อว่า “การรอเวลา”
หรือบางทีมันอาจชื่อว่า “การยอมรับว่าไม่ต้องมีคำตอบในวันนี้” ก็เป็นได้
"It is not the strongest who survive, nor the most intelligent, but the one most responsive to change."
— Charles Darwin
บางครั้ง... แค่ยืดหยุ่นพอ ก็อาจทำให้เราอยู่รอดได้ โดยไม่ต้องฝืนทั้งใจ และไม่ต้องแบกทั้งโลกไว้คนเดียวครับ.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
