23 มี.ค. เวลา 07:36 • ความคิดเห็น
..มองคนอื่นเค้าน้อยๆ ..หันมามองตัวเองให้มากๆ ..
เราไปจัดการใครเค้าไม่ได้หรอก แม้แต่ตัวเรา ตั้งแต่ลืมตาขึ้นมา มันก็มีอารมณ์ นี่นั้นเกิดขึ้น ที่ตัวเรา เรามีตาหูจมูกลิ้นกายใจ พากายเคลื่อนที่ไป ไปสัมผัส .ข้างนอก ..นอกกายที่เราอาศัยอยู่ แล้วอารมณ์นึกคิดอะไรต่างมันเกิดที่ตัวเรา ตัวชอบใจ ไม่พอใจ .มันเกิดขึ้น ที่ตา ..ตาเราเห็นคนนั้นไม่ดี คนนี้ดี มันเกิดที่ตาเรา
..หากเราไม่เอาตาไปสัมผัส กายไม่เคลื่ิอนที่ไป มันก็ไม่อารมณ์เกิดขึ้นที่ตา . ตาไปเห็นไปมอง มันก็บันทึกภาพนั้นมา จดจำมา นึกถึงภาพนั้นรูปนั้น อรามณ์มันก็มา สิ่งทั้งหลายมันเกิดที่ลูกนัยน์ตา เกิดที่หู ..ก็ต้องดับ ที่ตาที่หูของตนเอง แล้วเรื่องราวของการฝึกหัด สมาธิ สำรวมกายสำรวมจิต ให้สติของจิตมันตื่นขึ้นมา จิตของเราตัวเราเองให้มีสติสัมปชัญญะ รู้สึกตัว อะรมันเกิดขึ้น ในการใช้ตาใช้หู รู้ว่าอารมณ์ไม่ดีมันเข้ามา เราก็เอามันออกไปทิ้งซะ
หากเรายังรู้ไม่เท่าทันอารมณ์ เราก็ต้องฝึกหัด ตัวเราเองขึ้นมา ..ให้รู้จักอารมณ์ เท่าทันอารมณ์ที่มันเกิดขึ้น แต่นั่นแหละ มันเหมือนผู้ง่าย ..แต่เวลาอารมณ์เค้าเกิดขึ้นมา ..มันก็เสียที ทุกครั้งอยู่ร่ำไป ..ชนะอารมณ์ทร่เกิดในกายเราไม่ได้เลย
โฆษณา