ท้าวความ! ก่อนนะคะ เราเรียนจบ ปวส.ใหม่ๆ ในการที่อยากมีธุรกิจเสริม และทำงานประจำไปด้วย.
นี่คือจุดเริ่มต้นของการเป็นหนี้. ทำงานเดือนแรก อาจจะได้เงินไม่ค่อยเยอะ แต่ในหัวคิดอยากลงทุนไปหมด พอเริ่มจากธุรกิจอะไรได้ เริ่มเลยในตอนนั้น จากศูนย์จริงๆ. ในส่วนหนึ่งที่เราเป็นพนักงานประจำด้วย จึงไม่สามารถออกมาทำได้เต็มตัว จึงเกิดการจ้างคน (ร้านขายน้ำ) 1 อาทิตย์แรกผ่านไป ยอดขายไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่สิ่งหนึ่งที่เราลืมนึกไปคือ พอสิ้นเดือนเราต้องมีเงินจ่ายค่าจ้างของคนที่ เราจ้างด้วย เดือนแรก ยอดขายยังพอเฉลี่ยกับค่าจ้างได้
ถึงไม่มีกำไรแต่เรามีเงินเดือนจากการทำงานประจำส่วนเดือนที่2 รายจ่ายเริ่มมากกว่ารายได้
เราจึงต้องเอาเงินที่เราทำงานประจำมาหมุนจ่ายในธุรกิจของเรา จึงเกิดการหมุนเงินไม่ทัน พอมาเดือนที่ 3 เริ่มไม่มีลูกค้าเลยและเดลิเวอรี่ในแอปคือหักค่าเปอร์เซ็นต์ฉ่ำมาก!! เดือนที่ 4 จึงปิดตัวลง. เราจึงทำงานประจำไปอีกใน 2-3 เดือน เราจะหมดสัญญาจ้างจากการทำงานและไม่ได้ต่อสัญญาจึงเริ่มหางานใหม่แบบยังไม่มีจุดหมาย ในตรงนี้ก็ต้องรองานอีกเกือบเดือนพอเจองานที่โดนเรียกตัวไปทำในตอนนั้นรู้สึกดีใจมาก เหมือนกับว่าเราจะได้เติบโตอีกครั้ง
แต่ในความเป็นจริงนั้นตอนที่รองานและร้านขายของเจ๊ง ในส่วนนั้นเราจึงค้างค่าเช่าห้องประมาณ 2 เดือนเกือบเข้าเดือนที่ 3 และค่างวดรถอีก 3 เดือน ในตอนนั้นคือมืดแปดด้าน (📣พอมาถึงตรงนี้ทุกคนจะคิดว่าทำไมไม่ปรึกษาแม่เด็กครอบครัวหรือพี่น้องล่ะ ในส่วนของเรานั้นน้องยังเรียนอยู่และใกล้จะจบตรงนี้แม่จะต้องเป็นคนออกค่าใช้จ่ายในส่วนนั้นเขาจึงไม่มีเงินที่จะช่วยเราในตรงนี้ ร่วมกับยายป่วยเข้าโรงพยาบาลจึงไม่มีเงินที่จะมาช่วยเรา)
ในส่วนที่ค้างค่าเช่า 3 เดือนเป็นเงินเกือบ 6,000 บาท
ในส่วนค่างวดรถจะเป็นเกือบ 7,000 บาท
ในตอนนั้นเครียดมากและพึ่งได้เริ่มงานใหม่.
"บทความนี้เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อนะคะ)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
