เรื่องเล่าEP1/ใครเรียก
ย้อนกลับไปยามเย็นเมื่อยี่สิบปีก่อน ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ บรรดานักเรียนทั้งหลายเริ่มทะยอยกลับกันไปหมด เหลือเพียงบ้างห้องยังคงอยู่เพราะอาจารย์สอนเพลินไปสักเล็กน้อย
มีกลุ่มนักเรียนหกคนที่เพิ่งเลิกเรียนคาบสุดท้ายออกมา ทั้งหมดอยู่ที่ชั้นเจ็ด ชั้นสุดท้ายที่สามารถใช้ได้ของตึกแปดชั้น ผู้คนในโรงเรียนต่างรู้ดีว่า ชั้นบนสุดของตึกนี้มีเรื่องลี้ลับมากมายที่ถูกส่งต่อรุ่นต่อรุ่น ไม่ว่าจะเคยเห็นหญิงชุดขาวอยู๋บนเพดาน หรือนักเรียนปริศนาตรงระเบียง ไม่ว่าใครใจหาญกล้าอยากจะพบเจอ ก็มักจะได้เจอเสมอ
หนึ่งในกลุ่มของหญิง ขอตัวจากเพื่อนๆเพื่อไปเข้าห้องน้ำหลังจากนัดแนะเสร็จแล้วว่าจะลงลิฟท์กันไป เท้าก้าวเร็วรีบไปทำธุระส่วนตัว ระหว่างที่ทำธุระเสร็จหมดแล้ว
ออกมายังอ่างล้างมือ เงยหน้าขึ้น พบเจอร่างของหญิงสาวผมสั้นในชุดนักเรียนเหมือนกัน แตกต่างที่ว่าเธอ..หน้าซีดมาก
เด็กหญิงหมดอยู่นานสองนาน แต่เธอคนนั้นกลับเพียงยืนอยู่เฉยๆ
"บัว... ช่วยด้วย บัว..."
เสียงเรียกที่ฟังแล้วรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งตัว บัวหันไปมองกลับพบว่าเด็กนักเรียนคนนี้มีเพียงแค่ครึ่งตัวบน ไร้ท่อนล่าง
"กรี๊ดดดดดด"
เสียงร้องดังลั่น สองเท้าวิ่งออกจากห้องน้ำโดยไม่สนใจอะไร ประจวบเหมาะเข้ากับกลุ่มเพื่อนที่ยืนรออยู่แล้ว เหมือนทุกอย่างเป็นใจ ลิฟท์ที่ถูกเรียกก็มาถึงพอดี หากแต่ว่า...
กลุ่มเพื่อนหกคนเข้าไปยังลิฟท์เรียบร้อยแล้ว โดยไม่มีใครสังเกตุเลยว่า ทุกคนเว้นที่ตรงกลางเอาไว้
"รีบปิดเร็ว" เด็กคนหนึ่งเอ่ยขึ้น คนที่ยืนอยู่ใกล้ลิฟท์กดปุ่มปิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ประตูก็ไม่ปิดสักที จู่ ๆ บัวที่ใบหน้าซีดเผือกก็ล้มลง ทุกคนต่างตกใจ สถาการณ์ชุลมุนวุ่นวายไปหมด
บัวรู้ตัวอีกทีก็เช้าวันใหม่ เธอจับไข้ถึงสามวันสามคืน ครอบครัวพาเธอไปทำบุญยกใหญ่ และเธอมารู้ทีหลังว่าหลังจากเธอสลบไป ประตูลิฟท์ก็ถูกปิดลง เมื่อถึงชั้นหนึ่งก็รีบวิ่งไปหาอาจารย์
อาจารย์คนนั้นรีบเอาพระของตัวเองคล้อยให้บัวทันที และบอกเพื่อนๆของบัวว่าหลังจากนี้ให้ทุกคนไปทำบุญให้เด็กหญิงคนนั้น
เด็กหญิงปริศนา เขาว่ากันว่า เธอตกตึกมาจากชั้นแปด เพราะถูกกดดันเรื่องการเรียนอย่างหนัก และเธอยังคงไม่ไปไหน
โดยเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพียงเหตุการณ์สมมุติ สถานณ์ที่และตัวละครไม่มีอยู่จริง
หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณนักอ่านครับ
นักเขียน : Taiyang Lee
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- โฆษณา
- © 2025 Blockdit
