แพ้ 0-12 แต่ทำไมหน้าบาน เฮลั่นสนาม นี่แต่คือเรื่องจริง..
⚽️ ⚽️ ⚽️ ⚽️ ⚽️
แพ้ 0-12 แต่ทำไมหน้าบาน เฮลั่นสนาม ความพ่ายแพ้ที่หอมหวานนั้นคือ ...
มันเป็นการแข่งขันฟุตบอล {พระนางศรี คัพ} ที่ศรีสะเกษ รุ่น U-13
"ทีมอนุบาลวัดพระโต" (แต่มีชั้นประถม) เข้าร่วมด้วย ผลปรากฏว่า นัดแรก แพ้ 0-11 และนัดสอง แพ้ 0-8
นัดสาม ก็ไม่มีปาฏิหาริย์ จบครึ่งแรก ตามหลัง 0-10 โดยที่ก็ยัง "ตีไข่ไม่แตก" --- ยิงไม่ได้สักลูก
บอลมันสู้ไม่ได้ ใจมันไม่อยากเล่นแล้ว เด็กๆ เดินทอดหุ่ยในสนาม
อาจบางที คุณหรือผมก็คงรู้สึกเช่นนี้ ในสนามชีวิต ... "ไม่อยากใช้ชีวิตแล้ว"
คุณครูเห็นท่าไม่ดี พักครึ่งจึง "แก้เกม" ด้วยการยื่นเงื่อนไข ..
"จบเกม ถ้าแพ้ไม่เกิน 12 ลูก ครูเลี้ยงไอติม!"
😳😳 ตาลุกวาว และไฟแห่งนักกีฬาลุกโชน!!! ครึ่งหลังวิ่งเป็นม้าเลยจ้า
"แรงจูงใจ" ในการใช้ชีวิตของคนเราก็ต่างกัน (และไม่จำเป็นต้องเหมือนกันเลย)
ผลลัพธ์ หรือ เป้าหมาย ก็ย่อมต่างกันได้เช่นกัน
⚽️ 0-12 คือ กูพอใจ (ได้ไอติม จบ!) 🍦
"รอยยิ้ม" ของคนเรา เกิดขึ้นได้ด้วยเหตุผลที่ต่างกัน
... แล้วจะไปตั้งเหตุผลให้ยากทำไม
เด็กๆ ลงไปเล่นครึ่งหลังอย่างสนุกสนานเฮฮา ใจที่ถอดไปแล้ว ก็สวมกลับมาใหม่
แข้งขาที่อ่อนแรงไปแล้ว ก็พลันกระปรี้กระเป่า คุณครูเห็นยังงั้น ก็ปลื้มปริ่มใจ
"พอครึ่งหลัง ลงไป เขาเคลียร์บอล สกัดบอลได้ เขาร้องเฮดีใจกันใหญ่"😁
"บอกกรรมการ เมื่อไหร่จะหมดเวลาๆ เพราะกลัวโดนยิงเพิ่ม"😁
"มันคนละอารมณ์กับตอนครึ่งแรกเลย"😁
คุณครู "ธรรพ์มาภรณ์ ระวิชัย" ผู้เป็นโค้ชของ "ทีมอนุบาลวัดพระโต" เผย “..น้อยก็หนึ่ง ”
ผมชอบคำนี้มาก..
น้อยแต่ก็นับเป็นหนึ่ง น้อยก็น้อยด้วยหัวใจบริสุทธิ์ ทำไมจะนับไม่ได้ น้อยก็ใช่ไม่มี ไม่ต้องมากเหมือนใครเขา
0-12 ก็ดีกว่า 0-13 หรือ 0-14
คุณครูทำให้สกอร์ 0-12 ที่น่าอับอาย กลายเป็น "แรงบันดาลใจ"
คุณครูเล่าว่า ออกจากสนาม เด็กๆ พากันขึ้นรถ ร้องรำทำเพลงกันรื่นเริง ทีมที่ชนะถล่มทลายยังงงว่า เฮ้ย มันดีใจอะไรกันนักหนาของมันเนี่ย!?😁
ผมเชื่อว่า เด็กๆ เหล่านี้ โตขึ้นไปอีกหลายสิบปี ก็คงไม่มีวันลืมเลือนแมตช์แห่งความทรงจำวันนี้
วันที่ได้รู้ซึ้งถึง "ราคา" ของความพ่ายแพ้ --- มันมีแง่มุมที่งดงาม และง่ายงาม
คุณครูฉีด 💕 "ภูมิคุ้มกัน" ที่ไม่ว่าชีวิตข้างหน้าจะประสบพานพบสิ่งใด ก็หวนกลับมาคิดได้
"วันที่เราแพ้ 0-12 ก็ยังยิ้มออก หัวเราะร่า"
วันนี้ คุณกินไอติมหรือยังครับ? 🍦
วันที่คุณท้อ คุณถอย เหมือนไปไม่เป็น และดิ้นไม่ออก
... อย่าลืมกลับไปหา "ไอติม" ของคุณนะครับ ผมเชื่อว่ามันต้องมี นึกให้ออก
บางที มันอาจหมายถึงไอติมจริงๆ เนี่ยแหละ! ไม่ใช่ "สัญลักษณ์" ที่สื่อถึงอะไร
รุ่นพี่ผมเคยบอกว่า ตอนที่เศร้า ตอนที่แย่ ให้กินไอติม
"ของหวานๆ มันทำให้คนเรารู้สึกดีขึ้น แกจำไว้" แล้วเขาก็นั่งกินเป็นเพื่อนผม
ดั่งเพลงคาราบาว
"เผื่อเอาไว้บ้าง เผื่อเอาไว้ เตรียมใจไว้สักหน่อย" ความผิดหวัง เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย ในชีวิตคนเรา
"เจ็บมาแล้ว ก็เจ็บไปแล้ว เจ็บมาจนเข้มแข็ง
หลับสักตื่น พักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรง ต่อสู้ชีวิตกันใหม่" 🎶
⚽️🍦 ⚽️🍦 ⚽️🍦 ⚽️🍦
หมายเหตุ
เด็กๆ ประถมของ "ทีมอนุบาลวัดพระโต" ไม่ใช่ไม่เก่ง
เพราะปกติแข่งแต่บอล 7 คน ยังไม่เคยข้ามไปเตะบอล 11 คน
แล้วในทีม ก็มีเด็ก ป.4 ป.5 อยู่หลายคนด้วย ครูก็อยากให้มาหาประสบการณ์
และยิ่งสำหรับ ป.6 เดี๋ยวขึ้น ม.1 ไปอยู่โรงเรียนอื่น ก็ต้องเตะบอล 11 คนแล้ว คุณครูก็อยากให้ได้สัมผัส สร้างความคุ้นเคยก่อน..
แพ้ชนะก็อีกเรื่อง
#เดือดทะลักจุดแตก ..(ข้อมูลนี้มาจากเพจ "Think Curve - คิดไซด์โค้ง" )
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
