หนังสือ "จักรวาลล้วนวงกลม" โดย "วัฒน์ ยวงแก้ว"
... คำถามหนึ่งผุดขึ้น -ฉันคือใคร- ใช่ ฉันคือใคร มีตัวตนอยู่จริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงภาชนะอากาศว่างเปล่ารอผู้อื่นมาเติมเต็ม (หน้า 20)
จักรวาลสร้างขึ้นจากสิ่งหลงเหลือของการทำลายล้าง ... ชาวบ้านยืนอยู่บนทางเลือกที่สำคัญ ... สิ่งที่ทุกคนตระหนักดีคือการเลือกอาจนำไปสู่ความตายจากฝ่ายตรงข้ามได้ตลอดเวลา ขณะที่การไม่เลือกกลับอันตรายยิ่งกว่า (หน้า 23)
... ยิ่งทำให้ผมเข้าใจความหมายของชีวิตมากขึ้น ว่าชีวิตไม่ได้ดำรงอยู่เพียงเพื่อตัวเองเท่านั้น แต่ความหมายของชีวิต ครอบคลุมไปถึงคนที่รัก เพราะเพียงแค่ลมหายใจของพ่อ ก็มีคุณค่าและความหมายต่อผมมากมายนัก (หน้า 73)
... ตลอดช่วงเวลาที่ทำสำนักพิมพ์ ก็ใช่ว่าจะมีกำไรเป็นกอบเป็นกำ อาศัยตอบตัวเองว่าได้ทำในสิ่งที่รัก แม้จะไม่ได้ศรัทธาหนักแน่นนักหรอกว่า ในยุคสมัยนี้หนังสือจะเปลี่ยนแปลงสังคมอะไรได้จริงจัง แต่ยังเชื่อว่าหนังสือดีจะช่วยจรรโลงสังคมได้บ้าง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง (หน้า 78)
"แล้วนายไม่อยากได้เหรอ ตอบพี่มาตามจริง" "ก็อยากได้ครับ แต่มันไม่ถูกต้อง ผมแสดงงิ้วสอนใจคนอื่น ถ้าทำผิดเสียเองก็ใช้ไม่ได้ ถึงใครไม่เห็นแต่เจ้าเห็น" เขาตอบหนักแน่น (หน้า 97)
(เกี่ยวกับชาวโรฮิงญา)
"แต่ถ้าต้องเลือก เราก็ควรมองในภาพใหญ่ภาพรวมก่อนไม่ใช่หรือ"
"แม่ก็พูดได้เพราะสิ่งนั้นไม่ได้เกิดกับเรา"...
" นี่ไงล่ะ แม่ก็ถอยออกมามองจากเส้นแบ่งประเทศ เป็นเรา เป็นเขา แต่นั่นเป็นสิ่งที่มนุษย์ขีดขึ้น ถ้าไม่มีสิ่งนั้น เราก็เป็นมนุษย์เหมือนกันทุกคน" (หน้า 111)
... ผมเป็นมนุษย์ออฟฟิศคนหนึ่ง ที่ตารางเวลาขีดกรอบชีวิตอย่างเคร่งครัด แม้หน่วยงานที่สังกัดอยู่จะแปลกประหลาดไปสักหน่อย แต่สาระสำคัญของการเป็นพนักงานปฏิบัติการชั้นปลายแถว คงไม่ต่างไปจากทั่วไปสักกี่มากน้อย ที่ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยาก ทำอย่างซ้ำซาก อยู่ในกรอบเล็กๆอันน่าเบื่อ จนบางครั้งเพียงแค่คิดถึงก็อยากอาเจียนแล้ว (หน้า 210)
... "ธรรมะอยู่ในทุกวินาทีของชีวิต" ... "ธรรมะกว้างไกลดั่งจักรวาล" ... "บางทีธรรมะก็เป็นการมองในมุมที่แตกต่างออกไป เช่น บางทีเราก็อาจมองเห็นตัวเราไม่เป็นเราอีกต่อไป" (หน้า 241-242)
ตัวตนแท้จริงของมนุษย์ เป็นเพียงชิ้นส่วนที่กระจัดกระจาย นั่นอาจเป็นเพียงเรื่องของความรู้สึก เป็นอุปมา หรือเป็นคำอธิบายเชยๆทางปรัชญา (หน้า 261)
... ยามที่มองออกไปจากสายตาของตัวเอง เราจะเห็นโลกในมุมเดิม แต่หากก้าวออกไปเหนือตัวตน เราจะเห็นโลกในมุมใหม่ โลกในสายตาของความเป็นคนอื่น ที่มีตัวเองอยู่ในนั้นด้วย ... (หน้า 263)
เขาไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน ชีวิตครอบครัวที่ดำเนินอยู่นั้น มีตัวตนของเขาอยู่จริงสักเท่าใด ตัวตนส่วนใหญ่จึงยึดโยงอยู่กับสายตาจากภายนอกที่มองเข้าไป ให้สามารถดำรงรักษาครอบครัวที่สมบูรณ์ต่อไปได้ (หน้า 272)
... บางทีในมิติลึกลับของหัวใจ ความมืดกับความเลวร้ายอาจเป็นสิ่งเดียวกันก็ได้ (หน้า 310)
... เสียงตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ของเครื่องช่วยหายใจประสานกัน ฉันอยู่ไกลออกไป ไม่ใช่ความไกลของระยะทาง แต่เป็นระยะเวลา ไม่ใช่นับเป็นวันหรือกระทั่งชั่วโมง แต่เป็นอีกไม่กี่นาที ที่ฉันต้องหลอมรวมเข้ากับความน่าอึดอัดทั้งมวลเหล่านี้ ฉันหน่วงมันให้ยืดยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ยังมีเหตุผลอีกประการ นั่นคือภาพของเขา ชายผู้มีร่างกายเหี่ยวย่น ใบหน้าแห้งตอบ หลับตาแน่นิ่ง ...นั่นความห่างไกลอีกอย่างที่ฉันพูดถึง เขาคือพ่อของฉัน 'พ่อ' ฉันพยายามเอื้อมมือออกไปควานคว้าความเข้าใจนั้น ไม่มีสิ่งใดติดมือมา (หน้า 315)
... ความคิดคือเชื้อฟืน (หน้า 316)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
