รักย้อนอดีตภาค 6 ปีศาจอวกาศถล่มไทยแลนด์แดนสไมล์
.
ตอน 28 หลุมดำ
.
เพราะความเที่ยงตรงแสนแม่นยำของเซ็นเซอร์ซึ่งไม่มีทางพลาดเป้า ทันทีที่มีเสียงเปรี๊ยะศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ก็ถูกช่วยออกมาจากที่คุมขังซึ่งเป็นวงแหวนพลัง3วงอย่างง่ายดาย
.
เขาตรงเข้ามาดึงภานิชาขึ้นยืนและสวมกอดเธอแทนการขอบใจ ซึ่งเธอได้ตบไหล่ของเขาเบาๆ
แล้วหันไปถามราชาดิษยมานพถึงสามีที่มากับราชา ซึ่งพระองค์ตอบว่าพลัดหลงกัน ทรงมั่นใจว่าแสนสุริยาปลอดภัย
.
ภานิชาจึงบอกให้รู้ว่าเธอมากับราชาผณินทรแห่งโลกคู่ขนานแล้วจู่ๆก็พลัดหลงกัน ส่วนท่านศาสตราจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ก็หันไปหานักสู้ผู้พิชิตที่ยิ่งใหญ่ตลอดกาล "นรสิงห์ ผมรู้กิตติศัพท์ของคุณ และคิดว่าคุณเป็นคู่ต่อสู้ที่อันตรายที่สุดของเจ้าปีศาจ"
.
ซึ่งทำให้นรสิงห์หันมามองนักวิทย์ผู้ยิ่งใหญ่ไม่น้อยกว่าเขาด้วยความสนใจ ราชาดิษยมานพจึงรีบแนะนำศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ให้รู้จัก
นรสิงห์พึมพัมอย่างข้องใจ "อะไรคือนักวิทยาศาสตร์หรือราชาดิษยมานพ เป็นนักรบใช่ไหม แล้วผอมก้องแก้งอย่างนี้จะสู้ใครได้"
.
พาราด็อกซ์ "นักวิทยาศาสตร์ไม่ใช่นักสู้ แต่เป็นเสมือนพ่อมดหมอผีในสมัยโบราณ เพียงแต่ใช้ความรู้และศาสตร์ที่ทันสมัยสร้างสรรสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติ"
.
นรสิงห์คำรามด้วยความหงุดหงิดก่อนพูด "มนุษยชาติไม่มีโอกาสได้ใช้สิ่งของใดๆของเจ้าหรอก หากปีศาจอวกาศยังไม่ถูกกำจัด ข้าว่าเจ้าน่าจะเอาวิทยาศาสตร์
ของเจ้าไปสร้างเครื่องอะไรก็ได้จัดการกับมันมากกว่า"
.
ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์อ้าปากหวอ "wonderful เอ้อ...มหัศจรรย์มากที่คุณนรสิงห์สามารถมากขนาดนี้ ผมคิดว่าคุณเก่งแต่การสู้รบเสียอีก"
.
นรสิงห์ยิ้มแก้มแทบแตก "การสู้รบก็ต้องใช้สมองและยุทธวิธีเหมือนกัน ทุกสิ่งล้วนต้องใช้หมอง ว่าแต่ด็อกคิดอะไรได้ยัง"
.
ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ทำหน้าปูเลี่ยนก่อนตอบ "ผมชื่อพาราด็อกซ์ครับ ไม่ใช่ด็อก(dog)ที่แปลว่า หมา"
.
นรสิงห์หัวเราะดังลั่นแถมด้วยเสียงคำรามด้วยความพอใจ "ข้าชักชอบพ่อมดคนนี้แล้ว ข้าจะไม่ฆ่าเจ้าเหมือนราชาหากทำให้ข้าผิดหวัง เพราะเจ้าปีศาจไม่เก่งจริงเหมือนบอก ว่าแต่เจ้าคิดวิธีจัดการกับมันได้แล้วใช่ไหม ด็อก"
.
ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ "ในระหว่างที่ถูกขังในวงแหวนพลัง ผมก็คิดได้ว่าจะทำอย่างไรในเมื่อไม่สามารถกำจัดมันได้ นั่นคือการให้เจ้าปีศาจเข้าสู่กับดักที่จะคุมขังมันไว้ตลอดกาล ซึ่งสิ่งนั้นก็คือ หลุมดำ
.
หลุมดำ หมายถึงเทหวัตถุในเอกภพที่มีแรงโน้มถ่วงสูงมาก ไม่มีอะไรออกจากบริเวณนี้ได้แม้แต่แสง เราจึงมองไม่เห็นใจกลางของหลุมดำ
.
การสร้างหลุมดำของผมสร้างได้แต่ต้องใช้เวลาสักระยะ ปัญหาที่สำคัญยิ่งกว่าการสร้างหลุมดำก็คือ...เจ้าปีศาจสามารถล่วงรู้ความคิดของเรา การหลอกล่อมันไปสู่กับดักนี่ซิที่ผมยังหาวิธีไม่ได้"
.
นรสิงห์ "หาไม่ได้ก็ไม่ต้องไปหา เมื่อเวลานั้นมาถึงพวกเจ้าก็จะคิดได้เอง ไปได้แล้ว"
.
ราชาดิษยมานพหันไปถามพาราด็อกซ์ "เส้นทางที่ผมมามีอักษรคำเตือนห้ามเข้าไป ซึ่งผมและนรสิงห์ทำตรงข้ามแล้วมาพบคุณ ใครเป็นคนเขียนเตือนครับ"
.
พาราด็อกซ์ "ทางในถ้ำนี้มีหลายเส้นทาง ที่เห็นหลักๆคือที่เป็น3แพร่ง ยังมีซอกเล็กซอกน้อยที่หลืบหินบังก็มีดังเช่นที่ท่านผ่านมา ส่วนคำเตือนนั้นมาจากผู้ที่เคยมาก่อนหน้านี้
.
การปราบเจ้าปีศาจเป็นภาระของสหพันธ์จักรวาลที่เคยส่งทีมที่เก่งที่สุดมา2ทีมแต่ไม่มีทีมไหนกลับไปได้เลย ผมจึงคิดว่าเป็นพวกเขาคนใดคนหนึ่งหรือหลายคนที่เขียนเตือน"
.
ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์รีรอสักครู่ก่อนบอก "ผมจะตามพวกคุณไปทีหลัง ส่วนตอนนี้ภานิชาอยู่เป็นผู้ช่วยผมก่อน"
.
ราชา "หากพวกไฮยีน่าย้อนกลับมาล่ะ"
.
ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ "ผมจะสร้างสนามพลังคุ้มกันไว้ ไม่ต้องเป็นห่วง"
.
ด้วยเหตุนี้ราชาดิษยมานพและนรสิงห์พร้อมเจ้าหนู10ทิศ จึงออกเดินทางไปก่อน เพราะศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ต้องเร่งสร้างหลุมดำให้ได้ในวันนี้ซึ่งเหลือเวลาอีก
ไม่กี่ชั่วโมง ทุกชั่วโมงนับจากนี้จึงเป็นสิ่งมีค่าที่เขาต้องทำงานแข่งกับเวลา
.
ภานิชายืนมองไปรอบๆ เธอคุ้นชินในฐานะของbodyguard บ่อยครั้งที่ 2 นักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่คือพาราด็อกซ์ และ แอชมัท มุ่งมั่นกับงานทดลอง
เบื้องหน้า พวกเขาต่างเหมือนในจักรวาลมีกันแค่2คน
.
ตราบใดที่งานยังไม่แล้วเสร็จ จะไม่มีใครได้กินอาหาร หรือ พักผ่อนทั้งนั้น ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง โลกจะแตก แผ่นดินถล่ม จะอะไรก็ช่างเถอะสำหรับ2คนนี้ งานต้องมาก่อนเสมอ
.
เธอมอง1ใน2ของนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดด้วยความยกย่อง แอชมัทก็เป็นอีกคนที่เสียสละความสุขในชีวิตทั้งหมดเพื่อมนุษยชาติ พวกเขามีความสุขที่ได้สร้างสิ่งดีๆ
.
แล้วพวกเขาได้อะไรจากสิ่งที่สร้างเพื่อส่วนรวมเล่า แอชมัทเคยกล่าวว่า "ความสำเร็จของงานคือรางวัลในตัวของมันเอง"
ในสายตาของภานิชาจึงมองศาสตราจารย์พาราด็อกซ์และแอชมัท เป็นดังเช่นพระเจ้าซึ่งเป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
.
การได้รับใช้พระเจ้าจึงเป็นความสุขและความภาคภูมิใจไม่น้อย แม้จะคิดถึงลูกฝาแฝดตัวน้อย พันแสน และ แสนคำนึง แล้ว...ก็เขา...แสนสุริยา ตอนนี้จะอยู่ที่ไหนนะ
.
ราชาผณินทรนั้นเธอไม่ห่วง เพราะมีฝอยอัจฉริยะที่รู้ทุกเรื่องไปด้วย ราชาดิษยมา
นพยิ่งไม่ต้องห่วงมีทั้งเจ้าหนูและนรสิงห์ แต่แสนสุริยายอดรักของเธอ...ไม่มีใคร
.
ทางด้านของราชาดิษยมานพและนรสิงห์ เอ๊ะ...คนเขียนลืมเจ้าหนูผู้ชนะ10ทิศหรือ คำตอบก็คือไม่ลืม เพียงแตเจ้าหนูเป็นเด็กนอกจากแปลงร่างตามคำสั่งแล้วยังสู้รบไม่เป็นอีกด้วย รับบทใบ้ไปก็แล้วกัน
.
หลังจากที่เดินเงียบๆไปสักพักนรสิงห์จึงหันไปถามราชา "พวกของท่านมีกี่คน"
.
ราชา "หากไม่นับคุณก็ 6 คือผม แสนสุริยา-สามีของภานิชา ราชาผณินทรยักษา แอชมัท ศาสตราจารย์พาราด็อกซ์ และ ภานิชา"
.
นรสิงห์ "ใครเป็นผู้ที่มีฝีมือที่สุด"
.
ราชา "เกรงว่าจะทำให้คุณต้องผิดหวัง เพราะในพวกเราทั้งหมด ภานิชาคือผู้มีฝีมือ
ที่สุด เนื่องจากถูกดัดแปลงเป็นครึ่งคนครึ่งหุ่นยนต์ และท่านเคยบอกว่าจะไม่รบกับสตรี"
.
นรสิงห์ถอนใจอย่างโล่งอก "ข้าไม่ได้ผิดหวังอะไรทั้งนั้น บอกตามตรงนะราชาว่าข้าดีใจด้วยซ้ำ"
.
ราชา "ผมไม่เข้าใจ"
.
นรสิงห์ "การต่อสู้ครั้งนี้มีชีวิตเป็นเดิมพัน เราอาจไม่พบกันอีกเลยตลอดไปก็ได้ ราชาดิษยมานพบอกตามตรงท่านเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่ข้ามี ข้าจึงพูดความจริงกับท่าน"
.
ราชา "ผมยิ่งไม่เข้าใจ"
.
นรสิงห์ "ชื่อเสียงความยิ่งใหญ่ของข้าไม่ใช่เรื่องจริงทั้งหมด ข้าไม่เคยสู้รบกับใครทั้งนั้นนอกจากหิรัณยกศิปุอสูรผู้บำเพ็ญตบะ"
.
ราชา "แล้วข่าวที่ลือกันว่าท่านเป็นจอมยุทธผู้ยิ่งใหญ่มากบารมีเล่า"
.
นรสิงห์ "ข่าวลือมักเป็นข่าวจริงที่มาก่อนเวลา แต่กรณีของข้าเป็นข่าวลือล้วนๆ ท่านเคยได้ยินเรื่องทื่มีชายผู้หนึ่งจามแล้วมีขนนกที่อยู่แถวนั้นปลิวลงมาหรือไม่
.
ชายคนนี้ได้บอกกับบุคคลที่2 คนที่2บอกคนที่3 แล้วเล่าต่อๆกันไปจนเมื่อย้อนกลับมาถึงชายคนที่1 เรื่องกลายเป็นว่า ชายคนนี้จามแล้วมีนกออกมาทั้งฝูง
.
เรื่องของข้าก็เช่นกัน ข้าเพียงแค่ปราบอสูรหิรัณยกศิปุ ที่เหลือพวกมนุษย์ก็ไปแต่งเติมเสริมต่อกันสนุกสนาน ข้าก็ปล่อยให้ผู้คนพูดกันไปเรื่อย ๆ เพราะข้าก็
รู้สึกสนุกกับเรื่องที่เล่าต่อๆกันมา จนข้านึกว่าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง
.
ใหม่ ๆ ข้าก็happyที่ไปไหนมีแต่คนกลัว ครั้นพอนานเข้าข้าก็เริ่มรู้สึกเหมือนข้า
เป็นตัวประหลาด แค่พูดถึงชื่อของข้าเด็กที่กำลังร้องโยเยต่างพากันเงียบกริบ
คนที่กำลังเมาหายเมาเป็นปลิดทิ้ง ข่าวว่าเยี่ยวหดตดหายกันไปหมด
.
แล้วศัตรูครั้งนี้เป็นของจริง บอกตามตรงข้าไม่มีความเชื่อมั่นเพราะประสบการณ์ในการต่อสู้น้อย เหมือนนักมวยหมัดหนักที่ชกไม่กี่ยกก็น็อคคู่ต่อสู้ไม่เคยยืนระยะ
.
พอมาเจอคนที่ใช้ความเร็วทั้งหมดที่มีอยู่เต้นฟุตเวิร์กหลบหลีกและแย็บขวาจิ้มเข้าหน้าเป็นระยะๆเพื่อเก็บคะแนน พอยกที่ 8 ข้าคงเดินออกจากมุมด้วยสภาพไม่ต่างจากซอมบี้ ไหล่ตก แข้งขาอ่อนไปหมด"
.
ราชาดิษยมานพหัวเราะก๊าก "ผมเพิ่งทราบว่าคุณชอบดูมวย"
.
นรสิงห์ "อ้าวแล้วท่านไม่ชอบดูมวยรึ ถามหน่อยเถอะชาวโลกมีใครไม่รู้จักนักมวยรุ่นเฮฟวี่เวทที่ชื่อแคสเซียส เคลย์ ที่ตอนหลังมาเปลี่ยนเป็น มูฮัมหมัด อาลี The Black Superman บ้าง แล้วยังโปรโมเตอร์มวยผมทรงผีหลอกที่ชื่อ ดอน คิง อีก
.
เอาละเราพูดกันอย่างเป็นทางการเสียที ข้าถือว่านี่คือพินัยกรรมที่ข้าขอมอบให้ท่านเป็นผู้เก็บรักษาไว้นั่นคือ....."
.
จบตอน 28 ภาพปกจาก กีฬาSanook
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
