DAY 87
Fri 28.03.25
เมื่อวานลูกสาวมาเล่าเรื่องที่เป็น Staff เข้าค่ายของเด็กมัธยมให้ฟังว่า เรียบร้อยดีมาก และขอบคุณพ่อที่ให้คาถา “จงเป็นคนอารมณ์ดี” ลูกรู้สึกพอใจกับตัวเองที่ทำได้ดี คุมสติตัวเองได้ดี
แต่จนแล้วจนรอด ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นจนทำให้เธอต้องคิดมาก คือ มีเพื่อนสนิทมาถามว่า “เป็นอะไรไปหรือเปล่าเห็นไม่ค่อยพูด“ ลูกสาวตอบเพื่อนไปแบบงงๆว่า ไม่เป็นอะไร ปกติดี
แล้วเรื่องนี้ก็ติดอยู่ในหัว จนมาเล่าให้พ่อฟังนี่ล่ะ
ถึงคิวพ่ออีกละ 😊
ผมเล่าเรื่องหนึ่งที่เคยเล่าแล้วให้ลูกฟังอีก
ในตัวเรามีคนอยู่สามคน
คนที่หนึ่ง คือ คนที่คนอื่นเห็นหรือคิดว่าเราเป็น ซึ่งเราอาจจะเป็น หรือไม่เป็น ตามที่เค้าเห็นหรือคิด ก็ได้
คนที่สอง คือ คนที่เราอยากเป็น หรืออยากให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นแบบนั้น ซึ่งคือคนที่เราแสดงออก หรือมีพฤติกรรมไปในทางที่ต้องการจะเป็น
คนที่สาม คือ คนที่เราเป็นจริงๆ ซึ่งก็คือคนที่เราไม่อาจปกปิดได้ เพราะเราเป็นแบบนี้
ให้ลูกคิดว่า “คนที่อยู่รอบตัวเรา คือกระจกสะท้อนความเป็นตัวเรา“ เราต้องขอบคุณเขา ที่ทำให้เรารู้ว่ามุมหนึ่งหรือภาพหนึ่งของเราเป็นแบบนั้นตามที่เขามอง
ส่วนเราจะปรับตัวเองหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับเรา เพราะสุดท้ายแล้วไม่ว่าเขาจะมองเราอย่างไร เราก็จะเป็นคนในแบบที่เราเป็นจริงๆ “มันจึงไม่สำคัญว่าเขาจะมองเราแบบไหน แต่สำคัญที่ว่าเราเป็นแบบไหน ต่างหาก“
#EPOPARIS
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
