เราขออนญาตถกแบบไม่เถียงนะคะ เราไม่เคยพบคำสอนของพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงบอกว่า "ชีวิตเป็นสิ่งสมมติ" เราสงสัยมากๆ ว่าพวกเราไปนำมันมาจากที่ตรงไหนหรือ???
พระพุทธองค์ทรงบอกเพียงว่า "ขณะนี้ มีอยู่จริงๆ เกิดขึ้นจริงๆ เพราะมีตา มีเห็น มีวิญญาณทางตา มีจำได้หมายรู้" แต่สิ่งที่ล่วงมาแล้วคือไม่จริง เพราะมันดับไป สิ้นไปไม่เหลือเลย มันดับไวมากจนไม่มีใครหน้าไหนตามทัน และสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นก็ไม่จริง เพราะไม่มีใครเลยที่จะรู้ได้จริงๆ ไม่มีทางจะรู้ได้จริงๆ จึงทรงสรุปว่า ทุกสิ่งล้วนเป็นอนัตตา ซึ่งหมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีความหมายแห่งความเป็นตัวเป็นตน ไม่มีลักษณะอันใดที่จะทำให้เรายึดถือได้ว่าเป็นตัวเราของเรา
การใช้คำว่าสมมติ ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง ที่จะไม่ตีขลุมไปในเรื่องสำคัญ อย่างเรื่องของ "ชีวิต" เพราะที่จริงแล้ว คำว่าสมมตินั้น เรายิมมาจากภาษาบาลี ความหมายจริงๆ คือ "การรู้ตรงกัน รู้พร้อมกัน" หากไม่มีการ "รู้ตรงกัน หรือ รู้พร้อมกัน" โลกก็จะวุ่นวายยิ่งกว่านี้ค่ะ ลองจินตนาการดูก็ได้ หรือลองดูชีวิตสัตว์ต่างๆดูก็ได้
เรายกตัวอย่างง่ายๆ หากคนเราเกิดมาแบบงงๆ ไม่รู้อะไรเลย ไม่มีการบ่งชี้เรียกขานให้รู้กัน ว่าคนนี้ลูกสาว น้องสาว เป็นพ่อ เป็นแม่ เราจะไม่ต่างกับสัตว์ ที่กัดกินกัน หรือแม้แต่สืบพันธุ์กันโดยไร้จิตสำนึก
ท่านพุทธทาสสอนเพียงว่า
เมื่อเรารู้ได้ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง เป็นอนัตตา
ก็เพียงทำงานด้วยจิตที่ว่าง มีสมาธิจดจ่ออยู่กับงาน
ทำงานตามหน้าที่และสติปัญญา ตามความรับผิดชอบ
ก็ง่ายๆแบบนี้ ก็เท่านี้เองค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
