แก่นพุทธศาสน์... สิ่งทั่งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
จากหนักสือ แก่นพุทธศาสน์ ที่เขียนโดยท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เคยอธิบายไว้ในการศึกษาพระพุทธศาสนานั้น แท้จริงแล้ว ใจความสำคัญที่ควรรู้ ควรเจ้าใจมีเพียงแค่นี้ ส่วนที่เหลือเป็นเพียงส่วนเสริมเติมแต่ง ผสมกับวัฒนธรรม ความเชื่ออื่นๆ เข้ามาปน อย่างเช่น เรื่องชาติภพหน้า มิใช่เนื่อหาของพุทธศาสนาเลย หากเข้าใจเพียงหัวใจของพุทธศาสนาก็เพียงพอแล้วคือ...
สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ว่าเป็นตัวกู-ของกู
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งภายในจิตใจ และภายนอก หากไม่ยึดมั่นถือมั่นแล้ว ก็จะไม่มีความทุกข์ ทุกสิ่งเพียงแค่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่มีอะไรนอกเหนือจากนั้น นั่นคือทุกสิ่งล้วนคือ "ความว่าง" ว่างในสิ่งของทั้งปวง ทั้งในขณะที่มีไม่มีอารมณ์ มีอารมณ์เกิดขึ้น และในขณะที่จะดับสลาย
ดังบทความปิดท้ายในหนังสือ แก่นพุทธศาสน์ ที่เขียนไว้ดังนี้
สรุปรวมความแล้วเราจะต้องเข้าใจให้ถูกเรื่อง คำว่าว่าง
เข้าถึงความว่าง
เป็นอยู่ด้วยความว่าง
ว่างอยู่เป็นปกติ
แล้วเป็นความว่างเสียเอง
ความว่างมีอยู่ที่สิ่งทั้งปวง
เป็นลักษณะของสิ่งทั้งปวง
ทำจิตใจให้ว่างจากความยึดถือสิ่งทั้งปวง
และจิตก็จะเป็นความว่างเสียเอง
เป็นความดับไม่เหลือแห่งตัวกู-ของกู
ไม่มีการเกิดขึ้นมาอีก
ไม่มีความรู้สึกเป็นความเกิด
เป็นตัวเราเป็นของเราขึ้นใหม่อีก
นี่คือ วิธีปฏิบัติเพื่อความว่าง
สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
พุทธทาสภิกขุ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
