ฉันสะอาดบริสุทธิ์เสมอ
โยนาห์ 1:1-3 TH1971
[1] พระวจนะของพระเจ้ามาถึงโยนาห์ บุตรอามิททัยว่า [2] <<จงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์นครใหญ่ และร้องกล่าวโทษชาวเมืองนั้น เหตุความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาถึงเราแล้ว>> [3] แต่โยนาห์ได้ลุกขึ้นหนีไปยังเมืองทารชิชจากพระพักตร์พระเจ้า ท่านได้ลงไปยังเมืองยัฟฟา และพบกำปั่นลำหนึ่งกำลังไปเมืองทารชิช ดังนั้นท่านจึงชำระค่าโดยสาร และขึ้นเรือเดินทางร่วมกับเขาทั้งหลายไปยังเมืองทารชิช ให้พ้นจากพระพักตร์พระเจ้า
ที่ผมกล้าพูดแบบนี้ได้เพราะผมเชื่อพระเยซูหรือพระคำน่ะครับ เพราะถ้าเชื่อตัวเองหรือเชื่ออารมณ์ความรู้สึกมันพูดแบบนี้ยากครับ เหมือนกำลังโกหกตอแหลมากๆ
กว่าที่ผมจะสามารถพูดได้อย่างมั่นใจก็ใช้เวลานานมากอยู่ครับกับการใช้ชีวิตในคริสตจักร เพราะมันไม่เชื่อพระเจ้าหรือพระคำนี้แหล่ะ มารซาตานก็คอยทำงานกับจิตใจตลอดเวลา ให้ความคิดให้เหตุผลต่างๆ เพื่อจะไม่เชื่อว่าพระเจ้ามองผมว่าสะอาดบริสุทธิ์ชอบธรรมและสมบูรณ์แล้วตลอดไป
ซึ่งการเชื่อแบบนั้นมันก็ส่งผลกับการใช้ชีวิตของผมตามไปด้วยกับตอนที่พูดอะไรออกไปมันก็จะเป็นอิสรไม่ได้กลัวกังวลกับการพูดหรือทำอะไรผิดมากเหมือนชีวิตตอนที่เชื่อว่าเป็นคนบาปครับ
เพราะมันเป็นความจริงน่ะครับ แต่ตอนที่เรายังไม่รู้พระคำความจริงชัดเจน มารซาตานก็หลอกง่าย เขาจะทำให้เราไม่เชื่อว่าเราบริสุทธิ์สะอาดชอบธรรมหรือสมบูรณ์แล้วครับ แต่จะทำให้เราจมอยู่กับความเชื่อตรงกันข้าม เช่นฉันเป็นคนบาป ยังไม่สะอาด ยังไม่สมบูรณ์ ยังไม่ดีพร้อม แต่พระเจ้ากำลังสร้างฉันให้เป็นเช่นนั้น เขาจะหลอกประมาณนี้ครับ ซึ่งถ้าติดตามมันจะส่งผลให้การใช้ชีวิตจะเกร็งจะกลัวความผิดพลาดมากครับ
ความเชื่อแบบนั้นส่งผลให้เราออกจากความกลัวไม่ได้ เพราะมันเชื่อไม่ได้ว่าพระเจ้าสถิตย์อยู่กับเราเสมอตลอดเวลา ในยามที่ตัวเองรู้สึกว่ากำลังทำดี สถานการสงบก็มั่นใจ แต่ในทางตรงกันข้ามถ้าสถานการดูว่าเลวร้ายก็ไม่มั่นใจ ตามอารมณ์ความรู้สึกไม่ใช่ตามพระเจ้า เหมือนพวกสาวกตอนที่นั่งเรือไปกับพระเยซูแล้วเจอพายุ แม้ว่าพระเยซูอยู่กับพวกเขาบนเรือ แต่พวกเขาก็ตื่นตระหนกกลัวร้องเรียกปลุกพระเยซู เพราะไม่เชื่อว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าที่สามารถจะจัดการได้กับพายุหรือกับทุกๆปัญหา ใจมันพร้อมจะเชื่อความคิดหรือสถานการมากกว่าครับ
ผมมองตัวเองก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ถึงแม้จะรู้จักกับพระเจ้ามานานพอสมควรแล้ว จะสามสิบปีแล้ว แต่บ่อยครั้งที่ผมก็ตื่นกลัวคือไปตามสถานการความคิดความรู้สึกเหมือนกัน แต่มันดีตรงที่มีคริสตจักรคอยเตือนให้หันกลับ ก็เลยมีโอกาสได้หันกลับมาเรียนรู้จักกับตัวเองกับพระเจ้าเรื่อยๆ ครับกับทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะเป็นพระเจ้าที่ส่งเข้ามา ได้รู้ตำแหน่งใจของตัวเอง เออมันยังวางใจพระเจ้าไม่ได้อยู่นะ
แต่ก็ไม่ต้องมากล่าวโทษตัวเองมากเหมือนช่วงแรกๆ พอผิดพลาดขึ้นมาก็ตกใจมากและรู้สึกผิดมาก แล้วก็ตั้งใจมากที่จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก แต่พอมันเกิดขึ้นอีกๆๆ มันจะเริ่มจมกับความสิ้นหวังครับ เพราะไม่เชื่อว่าพระเจ้ารักพระเจ้ารับได้ในทุกสภาพของผมและเพราะตัวเองมันยังไม่เชื่อว่าตัวเองนั้นชั่วร้ายเสมอไปด้วยครับ ก็เลยพยายามเรื่อยๆ ที่จะทำสิ่งดี ไม่ให้ผิดพลาด
ความจริงมันจะต้องเลิกสนใจได้แล้วครับกับตัวเองต้องการจะให้เป็นยังไง เพราะมันได้แต่จะเสียเวลากับทางนั้น มันเป็นโลกมุสามีแต่การโกหกหลอกลวงของมารซาตานครับ
เมื่อเช้าผมได้ฟังพระคำเรื่องของโยนาห์กับเรื่องของหลายคนที่เสียเวลาไปกับการตามความคิดของตัวเอง ไม่ฟังกับเสียงของคริสตจักร ผมก็เลยกลับใจจะไปที่ภูเก็ต เพราะเมื่อคืนมันตัดสินใจจะไม่ไปแล้วเพราะใจผมปิดกับสมาชิกที่นั่น ในใจมันเชื่อว่าพวกเขารังเกียจผม กับคนใหม่ที่ติดต่อมาผมก็เชื่อว่ารถผมแรงไม่พอที่จะไปหาเขาอยู่แถวป่าตอง เอาไว้คุยกันทางไลนก็แล้วกัน ฉันอยู่คุยกับคนแถวนี้ดีกว่าก็ยังมีหลายคนให้คุยก็คิดแบบนี้ครับ
แต่มันก็ได้คิดลึกๆอีกครั้งหลังฟังพระคำตอนนี้ ผมไม่ไปหาพวกเขาทางภูเก็ตก็สักสองเดือนได้แล้ว เพราะเชื่อข้อมูลเชื่อความคิดที่ว่าพวกเขาไม่เอาผมแล้ว ไม่อยากฟังผม มันก็เหมือนกับโยนาห์ตอนนี้ที่ไม่เชื่อว่าคนนีนะเวห์จะฟังเขาครับ
และการหนีของผมแบบนี้ใจผมก็อึดอัดไม่ได้สบายใจครับ ใจมันมีกำแพงต่อกัน และพระเจ้าก็คงมองผมผิดมากกว่าตามบทบาทหน้าที่ เหมือนพ่อแม่ที่เอาแต่ใจจะให้ลูกทำตามที่ต้องการ พอไม่ตามก็ทิ้งเลย ผมเห็นว่าตัวเองก็กำลังทำแบบนั้น ก็ปล่อยให้พวกเขาพินาศไปเลยจะได้เรียนรู้ผลของความเย่อหยิ่ง พอไม่ตามใจผมก็สาปแช่งให้เลยประมาณนั้นครับ
ก็เลยอยากจะก้าวไปชนดูก่อน อย่างน้อยก็ได้รู้ชัดเจนและกลับมาหาพระเจ้าเพื่อไปต่อยังไง ไม่ใช่มาคิดเดาไปเอง เหมือนไม่เชื่อด้วยว่าพระเจ้าส่งอาจารย์มาช่วยแก้ไขให้แล้วผ่านงานอบรมเดือนที่แล้วแบบนี้ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
