"การรู้ที่ไร้ผู้รู้: สภาวะแห่งความว่างจากอัตตาและอารมณ์"
“ด้วยการพิจารณาเพียงการรับรู้ (cognisance) เราพบว่า ไม่มีสิ่งภายนอกใดให้ยึดถือได้
เมื่อไม่พบสิ่งที่ถูกรับรู้ ความรับรู้เองก็ไม่อาจตั้งอยู่ได้เช่นกัน
ดังนี้ จึงเข้าสู่ความเข้าใจในลักษณะแห่ง ความไม่มีอยู่ของทั้งผู้รู้และสิ่งที่ถูกรู้
เพราะฉะนั้น! การสังเกตหรือการรับรู้ จึงตั้งอยู่บนพื้นฐานของ ‘การไม่อาจสังเกต’
เพราะเมื่อไม่มีสิ่งใดให้รับรู้ การรับรู้นั้นก็ไม่อาจเรียกว่าถูกต้องหรือแท้จริงได้
ด้วยเหตุนี้ จึงควรเข้าใจว่า การสังเกตเห็น (observation) และการไม่สังเกตเห็น (non-observation)
ต่างก็มีค่าเท่ากัน — ไม่แบ่งแยก ไม่ขัดแย้ง — แต่รวมเป็นหนึ่งเดียว”
— พระวสุพันธุ (Vasubandhu)
พระภิกษุ,นักปราชญ์สำนักโยคาจารแห่งนาลันทามหาวิหาร
อ้างอิง:https://pin.it/4VhLiLMwS
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
