บทภาวนาแห่งแสงสว่างและปัญญา
โอ้...
แสงแห่งปัญญาอันบริสุทธิ์ดั้งเดิม
มิได้ถือกำเนิดจากเหตุปัจจัยใด
เปล่งประกายอย่างไร้การปรุงแต่ง
เฉิดฉายอยู่ในเวิ้งว่าง
ประหนึ่งเพชรไร้ขอบเขตและไร้ตัวตน
เสียงแห่งธรรม—
หาใช่สิ่งที่โสตประสาทรับรู้
แต่คือสุรเสียงแห่งการตื่นรู้
ซึ่งแผ่ซ่านไปในอากาศธาตุ
ปลุกดวงใจผู้แสวงธรรมให้ตื่นจากภวังค์แห่งมายา
พันธะทั้งปวงแห่งความหลอกลวง
กลับกลายเป็นสะพานสู่โพธิญาณ
เมื่อรู้เท่าทันความไร้แก่นสารของปรากฏการณ์
เราจึงเห็นว่า—
มายา คือ ธรรม
ธรรม ก็ คือ มายา
ในความว่างเปล่า จึงมีการปลดปล่อย
สรรพสิ่งทั้งหลาย
ล้วนบังเกิดขึ้นในเอกภาพแห่งธรรมกาย
ซึ่งไร้ซึ่งเขตแบ่งภายในหรือภายนอก
ดุจพระวัชรธารา
ผู้บังเกิดจากสระธรรมชาติอันศักดิ์สิทธิ์
ประดิษฐานเป็นศูนย์กลางแห่งจักรวาล
ในฐานะแห่งจิตตื่นรู้
ขอองค์พระวัชระ
ทรงประทานพรอันสูงสุดแห่งปัญญาญาณ
นำพาข้าพเจ้าให้ตื่นในธรรม
ให้เห็นแจ้งว่า
สิ่งที่ปรากฏทั้งหมดทั้งมวล
คือเงารูปของธรรมกาย
คือบทเรียนแห่งสุญญตา
ไม่ใช่สิ่งให้ยึดถือ
แต่คือสิ่งให้ปล่อยวาง
โลกภายนอก—
คือสังเวชนียสถานของโพธิจิต
ภูเขา แร่ธาตุ สุสาน และลมหายใจแห่งกรรม
ล้วนแสดงธรรม
ผ่านดินแดนแห่งการเปลี่ยนแปลง
เผยให้ประจักษ์ถึงความไม่เที่ยง
และความไม่มีตัวตนอันควรตระหนักรู้
โลกภายใน—
คือมณฑลแห่งพระโพธิสัตว์
ผู้ดำรงอยู่ในเรือนกายแห่งวัชระ
เป็นกายแห่งปัญญาอันไร้ขอบเขต
เปล่งแสงแห่งมหาปิติอันบริสุทธิ์
ซึ่งมลทินใดไม่อาจแตะต้องได้
ขอสุรเสียงแห่งพระองค์
จงขับขานเป็นบทภาวนา
อันไร้จุดเริ่มและสิ้นสุด
ปลุกกาย วาจา และใจ
ให้คืนสู่ภาวะไร้การปรุงแต่ง
ให้จิตสัมผัสสุญญตา
และหลอมรวมทุกสรรพสิ่ง
ไว้ในเอกภาพเดียวกัน
โอ้...สหายแห่งวัชรธรรม
ผู้ร่วมบำเพ็ญกรรมดีและอธิษฐานบริสุทธิ์
ท่านคือมิตรแท้บนทางธรรม
ผู้ชี้กระจกใจให้ใสกระจ่าง
ผู้ร่วมสถาปนาสังฆะแห่งแดนธรรม
ข้าพเจ้าขอถวายบทภาวนานี้
เป็นดอกไม้แห่งจิต
เป็นกลิ่นหอมแห่งศรัทธา
จารึกไว้ในมหาสังสรรค์แห่งมหาปิติในวันนี้
ขอให้เราได้อยู่ร่วมกันเสมอ
ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ประหนึ่งสายลมเดียวกัน
ที่ไม่มีวันพรากจากกัน
จนกว่าจะได้กลับมาพบกันอีก
ในพระราชวังแห่งปัทมะบริสุทธิ์
อันเป็นแดนแห่งพระนิรมาณ
ขององค์พระปัทมสัมภวะ
ผู้เปล่งแสงธรรมอันไม่มีวันดับสิ้น
ขอให้เป็นเช่นนั้นเถิด
โดย สมเด็จดุดจม รินโปเช
(จาก Wisdom Nectar: Dudjom Rinpoche’s Heart Advice)
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
