5 เม.ย. เวลา 17:18 • นิยาย เรื่องสั้น

คราบเปื้อนบนผนัง

เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้พบกับประสบการณ์ที่ยากจะให้คนเชื่อ
แม้แต่ตัวฉันเองก็แทบไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน
แต่ก่อนจะเล่าถึงเหตุการณ์นั้น ฉันอยากย้อนกลับไปเล่าเรื่องในสมัยที่ฉันยังเป็นนักเรียนให้ฟังก่อน
พวกห้องน้ำสาธารณะ อย่างเช่นห้องน้ำในโรงเรียน ส่วนใหญ่มักจะสกปรกใช่ไหมล่ะ?
สมัยที่ฉันเป็นนักเรียน แม้จะมีเวรทำความสะอาด แต่การถูกบังคับให้มาทำความสะอาดห้องน้ำแบบนี้มันก็เป็นเรื่องที่ช่างน่าเบื่อ ไม่มีใครที่อยากทำอย่างตั้งใจหรอก
สุดท้ายก็แค่ฉีดน้ำจากสายยางไปทั่ว ๆ แล้วก็ถือว่าเสร็จ จะเรียกว่าทำความสะอาดหรือเล่นน้ำกันแน่ก็ไม่รู้
ต่อมา ก็ได้มีใครบางคนเริ่มฉีดน้ำไปที่ผนัง แล้วทุกคนก็พากันเลียนแบบ
ทุกครั้งที่ทำความสะอาดก็จะฉีดน้ำใส่จุดเดิมซ้ำ ๆ
แต่เพราะไม่มีใครเช็ดน้ำออกเลยสักครั้ง หรือเปล่านะ?
ไม่นาน คราบสกปรกสีดำก็เริ่มปรากฏขึ้นบนผนังสีขาว มันดูเหมือนรูปร่างของคนที่มีผมยาว
หลังจากนั้น ห้องน้ำนี้ก็ถูกเรียกว่า "ห้องน้ำผีสิง"และกลายเป็นหัวข้อพูดคุยของทุกคน
แต่แล้ววันหนึ่ง คราบนั้นก็หายไปอย่างกะทันหัน
ดูเหมือนว่าอาจารย์ T (นามสมมติ) เป็นคนขัดทำความสะอาดจนหมดจด
แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกใจ เพราะก่อนหน้านี้ ฉันกับเพื่อน ๆ เคยพยายามขัดออกด้วยน้ำยาทำความสะอาดและแปรงขัด แต่ก็ไม่เคยได้ผลเลย
หรือว่าผู้ใหญ่จะมีเคล็ดลับพิเศษบางอย่างในการทำความสะอาดกันนะ?
แม้ฉันจะไม่ได้ชอบทำความสะอาดเป็นพิเศษ แต่ถ้ามีวิธีทำให้คราบเปื้อนแบบนั้นหายไปได้จริง ๆ ก็น่าสนใจไม่น้อย
ตอนนั้นฉันกับเพื่อน ๆ บังเอิญได้คุยกับอาจารย์ T หลังเลิกเรียน
ฉันเลยถามแบบไม่ได้คิดอะไรมาก
"ว่าแต่ อาจารย์ขัดคราบบนผนังในห้องน้ำผีสิงออกได้ยังไงเหรอครับ?" พวกผมลองทำยังไงก็ไม่ออกเลยนะ
อาจารย์ T เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะทำสีหน้าจริงจังแล้วพูดว่า
**"คือว่า...
วันนั้นอาจารย์เดินตรวจอาคารเรียน แล้วก็เปิดประตูห้องน้ำดู
ทันใดนั้น ก็เห็นผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดสีขาว ยืนอยู่ตรงนั้น
อาจารย์คิดว่าห้องน้ำว่างอยู่ พอเห็นแบบนั้นเลยตกใจสุดขีด รีบวิ่งไปห้องพักครู แล้วพาอาจารย์คนอื่นมาดูด้วยกัน
แต่พอกลับมา... ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว
แล้วตอนนั้นเอง อาจารย์ก็สังเกตเห็นว่า... คราบบนผนังก็หายไปด้วย"**
พวกเราที่ได้ยินเรื่องนี้ถึงกับหันมามองหน้ากัน
อาจารย์ T เห็นแบบนั้นก็หัวเราะ แล้วพูดว่า
**"ล้อเล่นน่ะ! ที่จริงอาจารย์ใช้แรงขัดจนหมดแรงไปเลยไง!
เพราะงั้นอย่าไปปล่อยข่าวลือแปลก ๆ ล่ะ!"**
พวกเราได้ยินแบบนั้นก็โล่งอกไปตาม ๆ กัน
### กลับมาสู่ปัจจุบัน ###
หลายปีผ่านไป จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
วันนั้นฉันแวะเข้าไปใช้ห้องน้ำที่สถานีรถไฟ และที่ปลายสุดของห้องน้ำ ฉันเห็นว่ามีคราบเปื้อนอยู่บนผนัง
มันดูคล้ายกับคราบที่เคยอยู่ในห้องน้ำผีสิงตอนเด็ก ๆ และยังดูเหมือนรูปร่างของคนอีกด้วย
แต่ห้องน้ำสาธารณะมีคราบเปื้อนก็เป็นเรื่องปกติ ฉันเลยไม่ได้คิดอะไรมาก
ทำธุระเสร็จ ฉันก็เปิดประตูออกมา
**"เหวอ!!"**
ฉันเผลออุทานออกมาดังลั่น แล้วแทบจะกระโดดถอยหลังด้วยความตกใจ
เพราะตรงหน้าฉัน มีผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดขาว กำลังยืนอยู่โดยไม่ขยับเขยื้อนเลย
ฉันคิดในใจว่า "คนนี้อันตรายแน่ ๆ! ห้ามยุ่งเด็ดขาด!"
แล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องน้ำทันที
แต่พอคิดดูดี ๆ ก็เกิดคำถามขึ้นในใจว่า...
ผู้หญิงคนนั้นยืนทำอะไรอยู่ในห้องน้ำน่ะ?
เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ยืนอยู่เฉย ๆ
จากลักษณะภายนอกก็ดูเหมือนผู้หญิง... แต่ว่าห้องน้ำนั้นเป็นห้องน้ำชาย
มีผู้หญิงอยู่ในห้องน้ำชาย มันแปลกมาก
ที่สำคัญ ตอนที่ฉันอยู่ในห้องน้ำ ก็ไม่รู้สึกถึงเสียงฝีเท้าหรือใครเดินเข้ามาเลย
พอฉันเริ่มสงสัย วันต่อมาฉันก็กลับไปที่ห้องน้ำเดิม
แต่คราบเปื้อนที่เคยอยู่ตรงผนัง... หายไปแล้ว
ตอนนั้นเอง ฉันก็หวนคิดถึงเรื่องที่อาจารย์ T เคยเล่า
บางที… คราบเปื้อนนั้น อาจเป็นร่างของวิญญาณที่ออกมาจากผนังก็ได้
หรือไม่ก็… คราบนั้นอาจเป็นตัวดึงดูดให้วิญญาณเข้ามาสิงสู่
ฉันรู้ว่ามันเป็นความคิดที่เหลือเชื่อ
แต่ฉันก็นึกไม่ออกว่ามันจะมีคำอธิบายอื่นใดอีก
แน่นอนว่าอาจเป็นแค่คนธรรมดาก็ได้
แต่ถ้าเป็นแบบนั้น แล้วทำไมคราบเปื้อนถึงหายไปล่ะ…?
**"วิญญาณปรากฏออกมาเป็นคราบสกปรก หรือว่าคราบนั้นเป็นสิ่งที่เรียกวิญญาณกันแน่?"**
อาจารย์ T เคยบอกว่าทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก
แต่ตอนนี้ ฉันเชื่อแล้วว่า… **มันไม่ใช่เรื่องโกหกแน่ ๆ**
โฆษณา