สิ่งหนึ่งที่หลายคนรู้สึกหลังจากที่พวกเขาบรรลุเป้าหมายชีวิต
(เช่น ซื้อบ้านเป็นของตัวเอง ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บริหารระดับสูง เป็นแชมป์ประเทศในกีฬาที่ตนเองแข่งขัน) คือความรู้สึกว่างเปล่าและเคว้งคว้าง
เพราะเป้าหมายดังกล่าวคือสิ่งที่ให้ความหมายกับชีวิตพวกเขามาโดยตลอด
ด้วยเหตุนี้ วินาทีที่พวกเขาบรรลุเป้าหมายดังกล่าวได้คือวินาทีที่พวกเขาสูญเสียสิ่งที่ให้ความหมายกับชีวิตของพวกเขาไปด้วย
จริงอยู่ครับว่า หลายคนพยายามที่จะสร้างเป้าหมายใหม่กับตัวเอง (เช่น ซื้อบ้านหลังที่ใหญ่กว่าเดิม เป็นเจ้าของกิจการของตัวเอง เป็นแชมป์โลกในกีฬาที่ตนเองแข่งขัน) และหวังว่าเป้าหมายใหม่นั้นจะสามารถให้ความหมายกับชีวิตพวกเขาต่อไปได้
ซึ่งการทำแบบนี้มันก็ได้ผลกับหลายๆคนนะครับ
แต่สำหรับหลายๆคน พวกเขาพบว่าเป้าหมายใหม่ไม่รู้สึกมีความหมายกับพวกเขาอีกแล้ว
มันเหมือนกับพวกเขาได้ “กินอิ่ม” แล้ว ต่อให้พวกเขาตั้งเป้าหมายว่าจะ “กินเพิ่ม” มันก็ไม่ช่วยให้ใจพวกเขา “อิ่มเพิ่ม” อีกต่อไป
จากการสังเกตส่วนตัว ผมพบว่าเป้าหมายใหม่ที่จะทำให้พวกเขาเหล่านี้ (ที่ “กินอิ่ม” แล้ว) รู้สึกมีความหมายได้อีกครั้งมักจะมีความแตกต่างจากเป้าหมายเดิมอยู่เหมือนกันครับ
กล่าวคือ เป้าหมายใหม่มักจะเป็นการช่วยเหลือคนอื่นมากกว่าการแสวงหาความสำเร็จส่วนตัว
ยกตัวอย่างเช่น การช่วยโค้ชให้นักกีฬารุ่นน้องคว้าแชมป์ การให้เงินลงทุนและคำปรึกษากับคนที่กำลังทำธุรกิจ startup เป็นต้น
พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ เป้าหมายใหม่ที่เติมใจของพวกเขาได้นั้น ไม่ใช่การที่พวกเขาจะได้ “กินเพิ่ม” (เพราะพวกเขา “กินอิ่ม” แล้ว) แต่มันจะเป็นการช่วยให้คนอื่นได้ “กินอิ่ม” (เหมือนที่พวกเขาทำได้) มากกว่านั่นเอง
ฉะนั้น หากเราเป็นคนหนึ่งที่ชีวิตประสบความสำเร็จในเป้าหมายที่เราตั้งไว้ได้ และเรารู้สึกว่างเปล่าเคว้งคว้างหลังจากนั้นล่ะก็
สิ่งที่จะช่วยเติมใจเราได้อาจไม่ใช่การที่เราไขว่คว้าความสำเร็จส่วนตัวเพิ่มเติม แต่เป็นการช่วยไกด์คนรุ่นต่อมาให้พวกเขาประสบความสำเร็จในเป้าหมายของพวกเขาแทนครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
