ชีวิตที่เราพอมองเห็นว่าอิสระ ก็เป็นเรื่องราวของพระธุดงค์ เดืนถือบาตร แยกกลด ..ถือกาน้ำ ..เดินไปไหน ไม่มีชนชั้นวรรณะ ถือครองผ้ากาสาวพัสตร์ ..มันจะตายที่ไหน ก็ชั่งมัน ต้องตัดญาติสนิทมิตรสหาย คือ อารมณ์ต่างๆ ออกไปจากกาย ไม่ห่วงเรื่องกินเรื่องนอน
ชีวิตเราไม่สามรถ จะกระทำเยี่ยงนั้นได้ เพราะไม่มีปัญญาธรรมที่จะไปผจญ ตัดขาดบ่วงอบาย ..ก็อาศัยการสร้างบุญกุศลบารมี ไปเรื่อยๆ,เพราะจิตยังไม่เข้มแข็งพอที่จะตัดขาดได้ ยังห่วงกาย จะหิวกระหาย ไม่มีที่นอนนุ่ม ไม่มีน้ำให้อาบสะดวกสบาย ยังเป็นหวงเรื่องกินกับนอนอยู่ ..ยังกลัวไม่มีของกิน กลัวอดอยากอยู่ ติดบ่วงอบาย..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
